Εχτές, όπως εδιένυα τον απογευματινό μου ύπνο, εκτύπησε το τηλέφωνο μου. Με μισόκλειστα μάθκια, είδα το όνομα.. Η φίλη μου..
-Έλα κόρη.
(ακούεται η αδερφή της φίλης μου και στο background η φίλη μου να στριγγλίζει σαν να την εσφάζαν τζαι να κλαίει. Νομίζω εν θα ξιάσω ποττέ τούτη την κραυγή που έφκαλλε..)
-Έλα τωρά αμέσως ποδά. Ηύρε μηνύματα πας το κινητό του αρραβωνιαστικού της. Απάταν την. Σπάζει ό,τι εύρει μπροστά της..Νομίζω εν να κάμει κανένα μεγάλο κακό στον εαυτό της. ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΛΑ ΤΩΡΑ.
Εν θυμούμαι ήνταλως εβρέθηκα που το κρεβάτι μες το αυτοκίνητο.
Έφτασα σπίτι της τζαι άκουα την που έξω.. Εσφίγγουμουν να μεν κλάψω. Εν πολλά άσιημο πράμα να ακούεις ένα άθρωπο που αγαπάς να πονεί τόσο..
----------------------------
Ήταν 7 χρόνια μαζί. Πάντα στην παρέα εθεωρούσαμε την πολλά τυχερή, τζαι τζείνη τζαι τζείνο, που μετά που τόσο καιρό ήταν τόσο αγαπημένοι.. Στους αρραβώνες τους, πριν ένα μήνα, είχα πει ότι εν εξαναπήα σε αρραβώνες τζαι να είμαι τόσο ευτυχισμένη για κάποιο. Εθώρουν τους τζαι εσιέρουμουν τους, τζαι ιδιαίτερα τη φίλη μου, που η ζωή γενικά εν της τα είσιε φέρει εύκολα. Εκατάφερε να στήσει τη ζωή της μετά που χρόνια που εθώρεν τον τζύρην της να κακοποιά τη μάνα της, εστάθηκε δίπλα στη μάνα της τζαι έδωκε της ζωή ξανά, τζαι εβοήθησεν την να ξαναρχίσει.
Άμα την θωρώ τη φίλη μου, νιώθω περήφανη, γιατί ξέρω ότι σε πολλά μιτσιά ηλικία εχρειάστηκε να ωριμάσει τζαι να αναλάβει ευθύνες, τζαι να γίνει η μάνα της μάνας της τζαι η μάνα των αρφάων της, όντας η πιο μεγάλη στο σπίτι. Τζαι ελάλουν, ότι εστάθηκε τυχερή που ήβρε τούτο το παιδί να την αγαπήσει πραγματικά..
----------------------------
Η κατάσταση στην οποία την ήβρα ήταν απερίγραπτη. Εκρατούσαμέν την μες τα σιέρκα μας με ούλλη μου τη δύναμη για να μεν κάμει άλλο κακό. Τα νύσια της ήταν γεμάτα γέματα, τζαι οι βούτσιες της κταρμένες.. Μες το δωμάτιο της ούλλα σπασμένα. Εκλώτσαν, επαούριζεν, εφάκκαν μας τζαι εφώναζεν.. "ΓΙΑΤΙΙΙΙΙ; ΓΙΑΤΙΙ;;;;;".
Κάποια φάση άμαν ηρέμησε λίο.. έμεινε σαν το μωρό μες την αγκαλιά μου τζαι έφκαλε ένα κλάμα-βογγητό που θα έκαμνε τζαι τις πέτρες να σπάσουν. Έκλαια σιγανά μαζί της τζαι εν της ελάλουν τίποτε.. Ευτυχώς ήρτεν η μάμα της τζαι μια άλλη φίλη μας. Εβοηθήσαν με να της δώκουμε ηρεμιστικό τζαι εκάτσαν μαζί της.
Έπιασα το κινητό του αρραβωνιαστικού της, το οποίο είσιε ξιάσει ούλλη μέρα σπίτι της. Επήα στα μηνύματα τζαι ένιωσα την πρώτη αναγούλα. Ακόμα τζαι τη μέρα των αρραβώνων τους έγραφε μηνύματα σε μιαν άγνωστη. Εν μπορώ καν να περιγράψω τι της έγραφε. Το κύμα της αναγούλας εμεγάλωσε, τζαι εν άντεξα.. έκαμα εμετό ούλλη την αηδία που ένιωθα μες τα σωθικά μου. Εσκέφτουμουν πώς μπορεί να ένιωσε η φίλη μου, άμα εγώ εταράχτηκα τόσο...
Ήταν έτοιμοι να ξεκινήσουν τη ζωή τους μαζί. Προχτές ελαλούσεν μου η φίλη μου για τα arrangements του γάμου. Είσιεν τον τζιπάνω τον χαρτωμένο της. Τζαι η οικογένεια της είσιεν τον σαν το παιδί της. Ποττέ δεν μου επέρασε για εμένα, για κανενού που τους έξερεν, που το νου, ότι εν να ήταν ικανός για έτσι πράμα.
Τωρά τζείνος σιήζει πανιά τζαι φωνάζει πως την αγαπά.
Πιστεύκω ότι εσιηλομετάνιωσε για ότι έκαμε... αλλά εν αργά.
Τζείνο που εν μπορώ να καταλάβω εν γιατί;
Πώς μπορείς να αγαπάς κάποιο τζαι να του κάμνεις τούτο το πράμα;
Πώς μπορείς να θωρείς τον σύντροφο σου μες τα μάθκια τζαι να του λαλείς τόσα ψέματα;
Πώς μπορείς να έρκεσαι σπίτι σου, τζαι να τζίζεις του αθρώπου σου, με τα ίδια σιέρκα που πριν λίον έτζιζες κάποιου άλλου;
Πόσο εύκολα μπορείς να εμπιστευτείς οποιοδήποτε άλλο, άμα τζείνος που εθεώρας χρόνια ολόκληρα δικό σου άθρωπο, προδώνει σε;
Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός.. τζαι εμείς που την αγαπούμε εν να είμαστε δίπλα της.
Κανένας, όμως, ένεν ανάγκη να πληγώνεται τόσο.
Αν δεν είμαστε σίουροι, να μεν κάμνουμε αιώνιους όρκους.
Μπορεί να πληγώσουμε ανεπανόρθωτα κάποιο που πραγματικά αγαπήσαμε.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
17 σχόλια:
Γαμώτο ρε κουμπάρε, μα εν επιδημία τα κέρατα?
Η απάντηση εν απλή, ερωτεύκουνται μιτσίοι, περνούν καλά και έτσι εν έχουν λόγο να χωρίσουν, τζαι φτάνουν σε μια ηλικία τζαι λαλούν ρε μα εν έκαμα τίποτε πελλάρες στη ζωή μου, εν είχα εμπειρίες κ.τ.λ
Έτσι, θέλοντας και τα δύο, μή θέλοντας να κάνουν μια επιλογή, κάμνουν τούντα πράματα. Η πιό συνιθησμένη ιστορία της Κύπρου πλέον.
Θυμίζει μου το ποστ του Φιρφιρή.. Κρίμα, πραγματικά κρίμα.. Τζιαμέ που νομίζεις πως ξέρεις κάποιον τελικά τίποτε εν ηξέρεις.
Ίσως πρέπει πάντα να κρατούμε την πισινή μας, αλλά εν ηξέρω πόσον εύκολο πράμα εν τούτο..
Εγώ ρε κοπέλλες νομίζω ότι μερικοί άνθρωποι, όσο τζαι να μεγαλώνουν τζαι να έχουν "εμπειρίες", εν αποκτούν ποτέ καμία συναίσθηση πέραν του εγωισμού τους, που πηγάζει κυρίως που τα γεννητικά τους όργανα. Άμα είσαι ηλίθιος τζαι μαλάκας, είσαι ηλίθιος τζαι μαλάκας..είτε στα 20 είτε στα 30 είτε στα 60.. Εν θα κάτσω καν να αναλύσω γιατί λειτουργούν έτσι.. Απλά εν μαλάκες. Period.
ααα.. τωρά είδα το ποστ του φιρφιρή. Πίκρα μεγάλη ρε τσαρτελούι.
Αααχ ρε cake.. θέλουν τα ούλλα τζαι πληγώνουν τα καλά τα μωρά. Ούφφου ρε παιθκιά.. Έσιει που τα χτες νιώθω πολλά ασιημα.. Πνίει με τούτη η αδικία τζαι η προδοσία.
Γιατί μόνο για απιστίες ακούω και διαβάζω τον τελευταίο καιρό. Εννα χάσω τέλεια την εμπιστοσύνη μου έτσι όπως πάμε.
Μείνετε κοντά της. Δείξετε δυνατές και ότι εν καλύτερα έτσι όπως ήρταν τα πράματα. Εν έσχει πολλά πράματα να κάμετε. Αλλά μείνετε τζιαμέ. Εγώ έλεα ότι είμαι καλά την πρώτη φορά, ότι εν να μου περάσει, όσπου και ήβραν με, με 3 κουτιά χάπια δίπλα μου. Φυσικά εγώ εσυγχώρεσα τον επειδή και εμένα εκτυπίετουν ότι αγαπά με. Τι εκατάλαβα;
Εν λαλώ τπτ, μπορεί όντως να την αγαπά και να του αξίζει η συγχώρεση, αλλά τσίνη ωρά χρειάζεται τη συμπαράσταση παραπάνω από ότιδήποτε άλλο.
μακάρι να έβρει τον τρόπο να κάμει delete τούντην ιστορία τζιαι να μπορέσει να ξαναεμπιστευτεί τζιαι να ξαναγαπήσει... γιατί, όπως μας τα λαλείς, σαννα τζι εν δύσκολα τα πράματα...............
:(((
@evitac είμαστε κοντά της συνέχεια και λέμε της ότι εν καλύτερα ειδικά που το έμαθε τωρά. Εγώ που την ξέρω που μωρό, τζαι νιώθω την σαν την αρφή μου.. είπα της μέσα στις πολλές ώρες που εκάτσαμε μαζί:
"Δεν αξίζει σε κανένα, τζαι ιδιαίτερα σε σένα, ο ππαράς ο κάλπικος. Υπόψη σου ότι δεν εζήτησε συγνώμη ακόμη. Αντί να πέσει τζαι να σου φιλά τα πόθκια σου τζαι να ζητά συγνώμη, έπαιζεν μας τον μάγκα! (όντως έπρεπε να τον δείτε..ήθελα να του κάτσω κάτι πατσαρκές του γάρου)
Τζαι όταν ζητήσει συγχώρεση θα το κάμει επειδή εν έσιει πλέον άλλη διέξοδο, όι επειδή το νιώθει.
Δέστο σαν ευκαιρία που σου έδωκε η τύχη σου να διεκδικήσεις ό,τι καλύτερο σου αξίζει. Σύρτον να πάει. Εν να πονείς, αλλά σιγά σιγά εν να τον ξιάσεις. Τζαι αν σε κάμνει να νιώθεις καλύτερα, τζείνου εν να του στοιχίσει 100000 φορές παραπάνω, γιατί έχασε σε που τη μαλακία του."
@sike ευτυχώς έσιει φίλους τζαι οικογένεια που την στηρίζουν. Εν πολλά δυνατή κορούα.. εν να της πάρει καιρό αλλά εν να το ξεπεράσει. Εξεπέρασε πολλές σκληρές καταστάσεις στο παρελθόν.
Απλά εν τζείνο το "Γιατί ρε γαμώτο;"
Ούφφου. Άμα τη θωρώ να κλαίει τζαι να λαλεί.. "Πονώ, φκάρτε τον πόνο που μέσα μου σας παρακαλώ, γυρίστε το χρόνο μπροστά να μεν πονώ.." σχίζεται η καρδιά μου. Σιγά σιγά, ο χρόνος θεραπεύει και τα φαινομενικά απίστευτα.. Πιστεύκω το
:(,Εγώ συμφωνώ με την cake κάμνουν τι εννα κάμουν που μιτσίοι 'δένουντε'κατα κάποιο τρόπο εν ζουν την ζωή τους τζαι μετά άμα σοβαρέψει το πράμα θυμούνται να κάμουν τις μαλακίες που εν εκάμαν!Αλλά όπως είπες τζαι εσύ άμα ο άλλος εν μαλάκας όσο χρονών τζαι αν ένει εν αλλάσει τίποτε.
Τζίνο το γιατί εν το πιο άσχιημο..Ο χρόνος εννα επουλώσει τις πληγές της..Στήριξε την όσο μπορείς,εννα την βοηθήσει αφού είσαστε φίλες τόσα χρόνια εννα την κάμει καλό να ξέρει πως έσχιη σε δίπλα της..
thanx για το σχόλιο rose18. Σήμερα εζήτησε φαί που μόνη της. Άτε σιγά σιγά να γίνει το μωρό μας καλά.
Oι άντρες πολλές φορές, όταν βαρεθούν τη ρουτίναν μίας σχέσεις, αρχίζουν να δέρνουνται από τες ιδέες που τους φυτεύκει ο πούλλος τους. Θολώννουν, τζιαι κάμνουν το λάθος μιάν φορά. Άμαν φτάσουν τζιαι κάμουντο μιάν φοράν ετέλλιοσεν. Μετά εν όπως το όνειρον. Εν η κατάρα του άντρα να θέλει όλες τες γυναίκες που θωρεί.
Το κόλπον είναι να δαμάσεις τουντο θηρίον αν θέλεις να ζεις αληθινά.
Αν παντρευτείς μετά τα τριάντα εν πιο καλά. Έζησες τουτα τα πράματα τζιαι δε ππέφτεις έφκολα.
Συμφωνούμεν diasporos!
Έχω την εντύπωση ότι στην Κύπρο και την Ελλάδα, κρατούμεν τα πρωτεία στο θέμα "σκέφτουμαι με τον πούλλο μου¨" αντί με την πουπάνω κκελέ. Ωσάν και ο παsh εραστής εν τζείνος που τη χώνει όπου εύρει. Οκ οκ.. ο άντρας έχει τεστοστερόνη και πουλλού, αλλά ένεν δικαιολογία. Εν ζούμε πλέον στις σπηλιές.
Είναι θέμα ανατροφής τζαι παιδείας πιστεύω. Άμα κάμνεις το γιο που τον τζαιρό που τον γεννάς να νομίζει ότι ο πούλλος του εν το κέντρο του πλανήτη, εν φυσικό να μεγαλώσει και να μεν το ξεπεράσει ποττέ ότι ένεν μόνο ο πούλος που υπάρχει στον κόσμο.
Κοίτα, έννεν θέμα κατα πόσο αυξηθήκαν τα τζιέρρατα ή κάτι άλλο ή εν παν καλά οι αντράες.
Ούλλα εν σχετικά.
Εν μπορείς να βρίσκεσαι στην ίδια κατάσταση που ήσουν πριν 7 χρόνια.
Άποψη μου είναι ότι το ζευκάρι πρέπει να μεγαλώνει τζαι να ωριμάζει μαζί. Να βιώνει τα ίδια πράματα τζαι όχι ξεχωριστά. Ειδικά αμα η σχέση αρκέφκει σε μια παράξενη ηλικία π.χ. 17-19 που έν ξερει ο καθένας τι θέλει.
Άρα παρά να συνάπτουν σχέσεις που τα 19 τους υποσχόμενοι αιώνια αγάπη τζαι μουσκουρούθκια, καλύττερα να μπεις μεσσε μια σχέση με την ψυχολογία "Ό,τι γινεί εγίνηκεν.".
έτσι είναι. την μια μέρα είσαι καλά τζαι χαρούμενη, την άλλη εν μπορείς να περάσεις την πόρτα.
Γιατί πολύ απλά, κανένας μα κανένας δεν μπορεί να ξέρει τον άλλο στο έπακρο. Τζαι ας με πείτε απόλυτο ή απαισιόδοξο αλλά έτσι είναι.
Οι τζαιροί αλλάξαν. Άμα δκυο άτομα έχουν ανοιχτά μάτια, σπίτια τζαι έχουν απόλυτες ελευθερίες, εν μπορεί να ελέγξει κανένας το τι γίνεται πίσω που κλειστές πόρτες.
Ένώ παλιά, που δεν είχαν ούτε επιλογές τις παραπάνω φορές, άτε πες αγαπιούνταν, εν θα εγυίριζεν ούτε η γυναίκα ούτε ο άντρας να κάμει κάτι έξω που το γάμο γιατί ούλλοι εμαθέναν το.
@unshaved Στην αρχική ανάρτηση είπα, άμα εν νιώθει κάποιος έτοιμος ή σίουρος, ένεν ανάγκη να προχωρά σε αιώνιους όρκους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση εν εκείνος που επίεζε να γίνουν χαρτώματα, αν ακούεται παράξενο! Δεν κάμνεις έτσι δέσμευση τζαι "ότι εγίνην έγινηκεν". Εν τζαι εν παιχνίδι τα αισθήματα των άλλων.
Τζαι το θέμα της ρουτίνας, να πω ότι επαντρευτήκαν τζαι εκάμαν μωρά, να πω ότι επνίξαν τους τα προβλήματα ενός γάμου τζαι τα άγχη.. Ήταν στην πιο ΜΕΛΙΣΙΑ φάση!
Σίουρα ποττέ εν είσαι σίουρος τι γίνεται στη σχέση κάποιου..αλλά δεν είναι οποιαδήποτε φίλη μου ή γνωστή μου, εν η καλύτερη μου φίλη που το έπαθε, η οποία δεν είχε καταλάβει ΤΙΠΟΤΕ. Επετούσε στα σύννεφα! Εγώ εζούσα τους καθημερινά!
Εν θα ξιάσω την ημέρα που εχαρτωθήκαν τζαι είπεν στη μάνα της ότι εν θα την πληγώσει ποτέ, όπως έκαμε της ο παπάς της, τζαι εκλαίαμεν. Την ίδια μέρα έστελνε της άλλης μήνυμα "θέλω να δω το καυτό σου κορμί".
Μα λα κας.
Μερικά πράματα ΕΝΕΝ ΣΧΕΤΙΚΑ!
Απλά κάποιοι κατανοούν ότι το να αγαπάς σημαίνει δεν παίζεις ποδά τζαι ποτζει άμα βαρκέσαι ή θέλεις αλλαγή ρουτίνας, κάποιοι άλλοι προφανώς εν καταλαβαίνουν, ούτε πρόκειται ποττέ να το καταλάβουν στις πλείστες περιπτώσεις. Το μόνο πράμα που αγαπούν εν τον εαυτό τους. Το οποιο εν το κρίνω κατανάγκην, εφόσον ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΛΛΟΥΣ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΟΥΣ.
Ε ευτυχώς ή δυστυχώς η φίλη σου εκατάλαβε τι παίζεται πλέον, γενικά στους ανθρώπους.
Πιστεύκω θέλεις μια κατραπατσιά για να συνειδητοποιήσεις ότι οι πλείστοι εν εγωιστές την σήμερον ημέρα.
Όσο πιο νωρίς το καταλάβει κάποιος, τόσο πιο λλίο χρόνο σπαταλά σε άκυρες σχέσεις.
Τζαι το ότι είπεν της εννα την αγαπά για πάντα εν τζαι σημαίνει τίποτε.
Δαμέ ολόκληρα σχέδια εν αφημένα στα λόγια γιατι πολύ απλά κανένας δεν υλοποιεί τζείνα που λέει, πόσο μάλλον το "αιώνια αγάπη" και λοιπές μαλακίες.
η ευαισθησία σήμερα έννεν προτέρημα. μάλιστα εν το αντίθετο. όσο πιο ευαίσθητος είσαι τόσο πιο μαλάκας καταντάς.
για να επιβιώσεις θέλείς δύναμη, επιμονή, υπομονή τζαι αρκετές δόσεις εγωισμού.
Τζαι μεγάλη δόση χιούμορ αγαπητέ unshaved!
Όσο αφορά την αναφορά σου στην ευαισθησία..Άλλο η ευαισθησία που σε θυματοποιεί (πχ. κάμνεις τα κούτζια τής κάθε ηλίθιας που σε εκμεταλλεύκεται)τζαι άλλο η συν-αίσθηση των άλλων(καταλαβαίνεις πως νιώθουν τζαι τούτο προσθέτει δημιουργικά στη σχέση σας). Οτιδήποτε υπερβολικό κάμνει κακό. Πρέπει να υπάρχει ισορροπία μεταξύ του εγωισμού τζαι της συναίσθησης. Ειδεμή ή εν να είμαστε τέλεια μόνοι μας, ή εν να είμαστε πάντα τα θύματα των άλλων.
Εν νομίζω να θέλει κανένας ναν στα άκρα του πιο πάνω παραδείγματος. Αν και προσωπικά, παρά θύμα, προτιμώ το πρώτο. :P
anyway. kuvenda na yinetai :)
:)
Δημοσίευση σχολίου