Η τρέλα δεν πάει στα βουνά φίλε μου...

Ναι.

Μάλιστα δεν κάθεται απλά τζαι κορτάρει σε, κοιτάζοντάς σε με έντονο διαπεραστικό βλέμμα όταν χαλαρώνεις στον καναπέ.

Κάθεται μες το αυτοκίνητο δίπλα σου τζαι πισκαλά στον ρυθμό τραγουδιού των ΑΒΒΑ.

Κάμνει τις νεύρες σου απλώστρα στις καθημερινές σου συναλλαγές και στην επικοινωνία σου με τους άλλους.

Κολλά πας το παπούτσι σου πριν πατήσεις πας το παρκέ.

Μεταμορφώνεται σε καβλί οδηγού επειδή αποφάσισες να τηρείς τους κυκλοφοριακούς κανόνες.

Παρουσιάζεται σου ως εκλογικευμένο επιχείρημα εκ στόματος δημοσιογράφου, πολιτικού και άλλου Κύπριου ή Αλλοδαπού παντογνώστη στις ειδήσεις των 8 άμαν, τζείνην την λαομένη φορά που αποφάσισες να τις παρακολουθήσεις με προσοχή χωρίς να παίζεις πας το computer ή να στεγνώνεις τα μαλλιά σου (Ο ήχος του στεγνωτήρα εν πιο ευχάριστος by the way, Εσιει τουλάχιστον μια συνέπεια).

Έρκεται σου σε email μέσω chain letter.

Φκένει μες τους αριθμούς του λοαρκασμού σου για ένα κουταλάκι νέσκαφε μες σε ένα ποτήρι νερό τζαι θκυο σταξιές γάλα.

Μπαίνει μες το στόμα σου τζαι πικρίζει το τζαι στα μάθκια σου τζαι βουρκώνει τα την ώρα που κάμνεις μπάνιο. Ακόμα και με το Johnsons που εγγυάται no tears.

Η τρέλα μάνα μου δεν πάει στα βουνά, σίουρα πράματα λαλώ σου. Πού να πιάνει τωρά τα όρη τζαι τα παραρά , όταν μπορεί να είναι δίπλα σου οποιαδήποτε στιγμή της μέρας για να σου θυμίζει ποιος είσαι και πού είσαι;

Αν η τρέλα είχε πρόσωπο εν να ήταν ο παλιάτσος που τζείνην την ταινία τρόμου που ποττέ εν αθυμούμαι τον τίτλο της, τζαι θα εβάσταν μια τεράστια πουρού που με την πρώτην ευκαιρία θα σου την αμόλαν μες τα φκια. Κάποιος μπορεί να την φαντάζεται αλά Τζέσικα Ράμπιτ και να την βαστά που το χέρι, μπορεί και που κάπου αλλού...Το σίουρο ένα είναι.

Η τρέλα αυτού του κόσμου, η ωραία, η πικρή, η μεγάλη ή η μικρή (η ομοιοκαταληξία δεν είναι επιτηδευμένη) είναι εδώ δίπλα μας, απέναντι μας, που πάνω μας, που κάτω μας, δεξιά και αριστερά Φτου και βγαίνω! Είναι ΕΔΩ! Από εκεί και πέρα αξιοποίησέ την όπως θες.

Αγνόησέ την...

ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ!

Σημείωση: Η αναφορά στα βουνά δεν γίνεται με ρατσιστική διάθεση, αλλά λόγω της ύπαρξης της συγκεκριμένης έκφρασης που δεν λέει "η τρέλα πάει στον ουρανό" ασπούμεν. Για να προλάβω τους φίλους που προτίμησαν τα ανώμαλα εδάφη για να ζήσουν ή απλά έτυχε να γεννηθούν εκεί και επιλέγουν να συνεχίζουν να βρίσκονται εκεί. Μεν ανησυχείτε. Ούτε εσείς την γλυτώνετε...

Φιλικά
Η Ασυγχώρητη