Δευτέρα 26 Μαΐου 2008

Το μπακάλικο της γειτονιάς


Παρόλο που έχει καιρό που έκοψα τον ομφάλιο δεσμό με την madre και τον padre, κάθε λίον καιρό τριγυρίζω στην παλιά μου γειτονιά (παίζει δαμέ background το "θέλω να γυρίσωωω στα παλιάααααα.. εδώ και τώρα... θέλω την παλιά μου γειτονιάαααααα ..για μία ώρα).

Anyway συνήθως έννεν μιαν ώρα.. εν κανένα μισάωρο που γυρίζω στην παλιά μου γειτονιά τζαι συγκεκριμένα στο μπακάλικο, μια φορά τη βδομάδα περίπου. Εν τζείνο το μαγαζί που γράφει έξω supermarket αλλά κάθε άλλο παρά υπεραγορά είναι. Παρόλα αυτά αρέσκει μου η πιο προσωπική επαφή που έχω με τους αθρώπους που δουλεύκουν τζιμέσα.. τζαι εν πειράζει που το Καρφούρ πουλά το Dove 25% πιο φτηνά.. ή που καμιά φορά το cottage cheese που πιάνω εν ληγμένο.. πάντα τα πλάσματα εν πρόθυμα να αλλάξουν οτιδήποτε έπρεπε ναν άσπρο αλλά επήρε μια πρασινωπή απόχρωση στην πορεία.. εχ χε..

Παραθέτω παρακάτω το δέκα-συν-ενα-λογο του μπακάλικου της γειτονιάς..

1. Το όνομα του ιδιοκτήτη συνήθως τελειώνει σε -άκης.. Τζαι να μεν ετέλειωνε, η μέση κοτζιακαρούα εν να τον βαφτίσει με το υποκοριστικό (Γιαννάκης, Κωστάκης, Χριστάκης, Γιασεμάκης.. u got the point).

2. Τα καροτσούθκια εν αγιωμένα τζαι αλλάξαν τα πλαστικά τους χρώμα που τους διά ο ήλιος ούλλη μέρα. Άμα λάχει βρίσκεις τζαι κάτι παλιά του Αθηαινίτη.

3. Βρίσκεις πράματα που δεν έχουν σχέση μεταξύ τους στον ίδιο πάγκο, όπως βανίλια που βάλεις μες τις κρέμες τζαι noodles ρυζιού .. λόγω έλλειψης χώρου κυρίως.

4. Ο ιδιοκτήτης τζαι οι υπάλληλοι ξέρουν πάντα που είναι τα παμπακούθκια των αυτιών, τα οποία αλλάσουν θέση για ένα παράξενο λόγο κάθε 2-3 μήνες.. μια φορά ήβρα τα κοντά στα cd... Επίσης είναι πάντοτε στη διάθεση σου να σου κουβαλήσουν τα πράματα ως το αυτοκίνητο ενώ επιμένεις ..οι εν εντάξει.. έννεν πολλά.. τζαι βουράς τους να μεν τα πάρουν (εν ήδη δίπλα που το αυτοκίνητο στο τζαι ξυφορτώνουν τα anyway).

5. Η υπάλληλος στο ταμείο που εν συγγένισσα στάντααααααρ του ιδιοκτήτη, σχεδόν πάντα ρωτά σε αν ετέλειωσες τις σπουδές σου.. ακόμη τζαι μετά που 6 χρόνια που ετέλειωσες.. τζαι άμα τις λαλείς ότι δουλεύκεις λαλεί "ααα ναι... είσαι η μεγάλη εσύ..συγχίζω σας κόρη".

6. Η υπάλληλος θωρεί το καλάθι σου τζαι κάμνει σχόλια του στυλ"Τούτα τα κολότζια κόρη εν για γεμιστά.. Μαιρέφκετε τζαι πουτούτα εσείς οι τωρασινές;" "τούτα τα εξωτερικά τα πισκόττα εν τζαι εν καλά άμαν τα αφήκεις έξω που το κουτί τους.. μυρίζουν ταντζιές" "πόσα σαπούνια μάνα μου.. σαν την κόρη μου.. καταλιείτε ένα ποτσίν το λούσιμο" ....τζαι σύρνει ένα τσακρόγελιο αλά Βογιατζάκη.. ενώ εσύ χαμογελάς αμήχανα με μισάνοικτο στόμα.

7. Άμαν εξέμεινες που λεφτά τζαι θέλεις επειγόντως..αλλάζουν σου ένα τσεκκούιν.. μακάρι ναν καλά.

8. Άμμα ζητήσεις τσιγάρα.. ζητάς τα με ένα ύφος σαννα τζαι γοράζεις προφυλακτικά επειδή θωρούν σε τσας ύποπτα τζαι απαξιωτικά.. ενώ εβλέπαν σε χρόνια ολόκληρα να καπνίζεις το βαπόρι απ΄ την Περσία πας τη βεράντα του πατρικού σου.

9. Εν να σου δώκουν αναφορά ότι ήρτεν η μάνα σου, η γιαγιά σου, η θκεια σου πριν λίον τζαι εψουμνίσαν.. τζαι εν να αναπολήσουν κάποτε που εβουρούσες μισοτίτσιρη μες τα χωράφκια της γειτονιάς ..τζαι μάααανα μου.. ήνταλως εμεγάλωσες.. τζαι τωρά ψουμνίζεις για το σπίτι σου.. τζαι πως περνούν τα χρόνια..να βρεις ένα καλό παιδί..τούτα εν βέβαια τυχερά.. τζαι το τελευταίο τονίζουν το επειδή μινίσκεις μόνη σου τζαι είσαι ακόμα ελεύθερη...

10. Εν σου εκάμαν ποττέ κάρτα με πόντους.. γιατί περνούν τους πας της μάνας σου..της οποίας μαζί με άλλους πελάτες ξέρουν που πόξω τους αριθμούς.

+1 Ο ιδιοκτήτης εν να σου δώκει , τάχα στα κρυφά, δώρα των αναψυκτικών τζαι των προσφορών της Κεαν, ακόμα τζαι αν δεν έπιαες ούτε και μία φορά πουτζίνα...


Τι mall και ορφανίδη ακούω ρε παιδιά..


Έσιει καλύτερη ψυχοθεραπεία που το μπακάλικο της γειτονιάς;;;

Τετάρτη 21 Μαΐου 2008

Ο Κυπραίος οδηγά με ένα αγγούρι μες τον κώλο του



Ο Κυπραίος οδηγά με ένα αγγούρι μες τον κώλο του. Ναι.


Είσαι πας τα φώτα. Αμπα τζαι επέρασεν 1 δευτερόλεπτο που άψε το πράσινο τζαι εν εξεκίνησες.. αρκέφκει η ορχήστρα που τις πουρούες.


Θέλεις να στρίψεις κάπου τζαι βάλεις το δείκτη μια ώρα πριν τζαι σκέφτεσαι για τον πισινό ΠΟΥ ΟΔΗΓΑ ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΩ ΣΟΥ "εν να μου τη δώκει... εν να μου τη δώκει..." τζαι στρίφκεις. Ο άλλος που φκάλει που τα δόντια του το τρίμμα των μακαρουνιών που έφαε τζαι εν σε πρόσεχε, ή είπαμε έσιει αγγούρι μες τον κώλο του.. παλάρει θέμας νευριασμένα ενώ περνά μιαν τρίχα που τον προφυλακτήρα σου.


Θέλεις να στρίψεις δεξιά και οι απέναντι σου οδηγούν σε δύο λωρίδες. Προχωράς αρκετά μπροστά ώστε να νιώθουν άνετα οι που πίσω σου να σε προσπερνούν από αριστερά τζαι να έσιεις χρόνο να στρίψεις αρκετά έγκαιρα ώστε οι αγγουρόκωλοι να μεν σφίγγουνται τζαι άλλο. Τζαι έρκεται ένας που πρέπει να έσιει ένα μέτρο αγγούρι μες τον κώλο, σε προσπερνά από αριστερά.. μπαίνει μπροστά σου τζαι στρίφκει δεξιά..


Είσαι πας τα φώτα και είναι πράσινο. Έχει ουρά μπροστά. Είσαι πας τη γραμμή. Ανάφκει κόκκινο. Μινίσκεις τζαμέ. Ο πισινός οδηγός θίγεται τζαι σούζει τα σιέρκα του .. ΓΙΑΤΙ ΕΝ ΕΠΕΡΑΣΕΣ ΝΑ ΠΑΕΙΣ ΝΑ ΜΠΗΚΤΕΙΣ ΜΕΣ ΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΝΑ ΚΟΨΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΟΥ;


Προς όλους τους οδηγούς που διαβάζοντας τα πιο πάνω είδαν μέρος του εαυτού τους.


Φκάρτε τα αγγουράκια που τον κώλο σας σας παρακαλώ.


Αν βιάζεστε ξεκινάτε μισή ώρα πιο νωρίς από ότι συνήθως.


Τζαι πριν ξιτιμάσετε τη ράτσα κάποιου.. Τσεκάρετε άμπα τζαι εν συγγενής σας.. Στην Κύπρο ζούμε.


Τρίτη 13 Μαΐου 2008

You are what you read


Με αφορμή τον καταιγισμό των email για υπογραφές petition για "αποβολή" συγκεκριμένου καλλιτέχνη από διεθνείς διαγωνισμούς, or whatever, επειδή είχε ένα σκύλο σε εκθεσιακό χώρο ..και τον άφησε να λιμοκτονήσει και να πεθάνει.. τάχα...


Πιστεύκω ότι τούτη η αντίδραση του κόσμου επιβεβαιώνει το ίδιο το έργο του καλλιτέχνη. Ο κόσμος, χωρίς να εξετάσει το θέμα περισσότερο, χωρίς να κάμει μια μικρή έρευνα, εδέχτηκε τούτη την πληροφορία που το δόθηκε χωρίς να αφήσει περιθώριο αμφιβολίας..


Ακολούθησε σαν τον "όχλο" ένα σύνθημα.. όπως ασπούμε γίνεται στη μάππα πολλές φορές..ή σε κάτι ταινίες που δείχνει κάποιους να διαδηλώνουν τζαι πετάσσεται ένας άσχετος τζαι φωνάζει κάτι άσχετο τζαι φωνάζουν το ούλλοι μετά.


Ασπούμε για τις σφαγές σε διάφορα μέρη του κόσμου.. για τους πολέμους που κηρύσσει η Αμερική στην υποτιθέμενη τρομοκρατία.. γιατί εν εγίνηκε τόσο κακό με τα petition?


Εθίγηκεν ο κάθε ζωόφιλος που τούντην ιστορία... που ούτε καν εσυνέβηκε όπως τελικά φάνηκε όπως εκυκλοφόρησε σε ούλλο το κόσμο. Τις σιηλλιάες των αθρώπων που πεθανίσκουν κάθε μέρα που την πείνα αθυμάστε τους; Σαν να μεν πολλοθωρώ petition της UNICEF τωρά τελευταίως να κυκλοφορούν..


Anyway..


Ο Vargas έδωκε σαφές μήνυμα. Προφανώς κανένας από όλους αυτούς τους ανθρώπους εν το έπιασε:


"Είσαι ότι διαβάζεις", και κατ΄επέκταση, είσαι τζαι γίνεσαι τζείνο που δέχεσαι ως αλήθεια που οποιοδήποτε μέσο μαζικής ενημέρωσης, χωρίς δεύτερη σκέψη.


Ο βλογαράς αυτός τα λέει πολύ εμπεριστατωμένα.


Παρασκευή 9 Μαΐου 2008

Όταν η ανθρώπινη ηλιθιότητα ξανακτυπά-Εμφύλιος στο Λίβανο

Όταν βλέπω έτσι σκηνές θέλω να φωνάξω δυνατά: "ΤΡΑΓΙΚΟ"
Σε όλους τους Λιβάνιους φίλους μου ..και σε αυτούς που δεν γνωρίζω ..εκφράζω τη βαθιά μου αλληλεγγύη.

Πόσοι αθώοι θα πεθάνουν ακόμα στο βωμό των συμφερόντων τάχα μου αντιαμερικανών και αντισυριακών;

Πότε θα εύρει σωτηρία τούτος ο τόπος;

Πότε θα περπατούν οι άνθρωποι μες το δρόμο χωρίς να φοούνται ότι εν να τους παίξουν;

Πότε εν να πάψει ο κόσμος να σκοτώνει τον κόσμο για δήθεν ιδεολογίες και πιστεύω;

Κάποτε επήα σε μια συναυλία στη Βηρυτό πριν 4 χρόνια που είχε σύνθημα "I Love Life. I Love Lebanon". Ο κόσμος αγκαλιάζετουν και ετραγούδαν το τραγούδι της Fairuz "Beirut, beirutna". Η Βηρυτός , η Βηρυτός μας.. Η Βηρυτός όχι των χριστιανών και των μουσουλμάνων, όχι των εχόντων ή των μη εχόντων.. Απλά η Βηρυτός των ανθρώπων της.

Εκτές που επερπατούσα μες σε πολυσύχναστο δρόμο της Λευκωσίας, πήρα ένα τηλεφώνημα που ένα φίλο μου Λιβανέζο.. άκουα τους πυροβολισμούς που ήταν σχεδόν δίπλα του μέσα στο τηλέφωνο. Εσταμάτησα κάποια φάση τζαι έκατσα πας σε ένα παγκάκι τζαι έκλαψα. Πόσο αυτονόητη θεωρώ πολλές φορές την ασφάλεια τζαι τη ζωή μου!Όπως όλοι που εμάς που εν τους άγγιξε άμεσα ένας πόλεμος ακόμα.

Πυροβολισμοί στο κέντρο της Βηρυτού...

Οι δρόμοι προς και από το αεροδρόμιο κλειστοί και πάλι...

Ουδέν σχόλιο

H Χάμρα εν μια που τις πιο πολυσύχναστες περιοχές στο κέντρο.


ΤΡΑΓΙΚΟ.

Τρίτη 6 Μαΐου 2008

Η ηδονή της ζάχαρης




Τα φημισμένα γαλλικά macarons... Κατι το φως... κάτι το χρώμα. Σε τούτη τη φωτό που τα έβγαλα ξαναθυμούμαι τη γεύση.. τις μυρωδιές και την ατμόσφαιρα σε εκείνο το μικρό γαλλικό patisserie ένα ζεστό σχετικά απόγευμα.




Απλά ..τέλεια.