Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

Ούνα κουράδα πρίμα (Μια κουράδα πρώτη)

Η Γκλόρια έβγαλε τον Ντάνυ για βόλτα πριν πάει στο γραφείο. Το μικρό πεκινουά, άρχισε να περπατάει με τα μικρά σπαστικά βηματάκια στα πλακάκια της εισόδου της πολυκατοικίας. Η Γκλόρια τον ακολούθησε ωσάν να τραβούσε το σχοινάκι σκύλος Αγίου Βερνάνδου. Κατευθύνθηκαν προς το πλησιέστερο χορταρικό (μια φοινικιά σε λεκάνη του πεζοδρομίου)όπου ο Ντάνυ αποφάσισε να εναποθέσει το βοδινό της περασμένης νύχτας.

-Σκατά, πάλι θα πρέπει να μαζέψω τα σκατά σου, μουρμούρισε μέσα από τα δόντια.

Καθώς έβγαλε το πλαστικό σακουλάκι (το οποίο είχε πάντοτε εύκαιρο στην τσέπη), ο Ντάνυ αποφάσισε να επαναστατήσει και έτρεξε προς το δρόμο. Μεταξύ κουράδας, σκυλιού και πλαστικής σακούλας, η Γλόρια μπερδεύτηκε αφήνοντας το σχοινί στο πρώτο τράβηγμα. Το πεκινουά έτρεξε προς το απέναντι πεζοδρόμιο.

-Ντααάαανυ! ΕΛΑ ΕΔΩ!


....................................................................

Ο Μάριος έριξε την πρώτη σακούλα σκουπιδιών στον κάδο. Αυτή η μυρωδιά με το πρώτο άνοιγμα του ανακάτεψε το στομάχι. Και δεν είχε κάνει ακόμα τσιγάρο.

-Σκατά τρώνε αυτοί οι άνθρωποι; Τι σκατομπόχα είναι αυτή;

Έριξε και τη δεύτερη σακούλα κρατώντας την αναπνοή του. Η σακούλα τον παράκουσε όμως, πιάστηκε στο πιαστράκι του κάδου και σχίστηκε. Από μέσα ξεχύθηκαν περίπου αποτσίγαρα 2 βδομάδων και λοιπά αηδιαστικά περιτυλίγματα και πασαλείμματα, τα οποία έπεσαν πάνω στα μισόγυμνα του πόδια.

-ΣΚΑΤΑ! ΣΚΑΤΑ! ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΜΟΥ ΓΑΜΩ!

Καθώς σκεφτόταν τι να κάνει, ένιωσε μια ζεστή υγρασία στο πόδι. Γυρίζοντας κάτω είδε ένα πεκινουά να του γλείφει από το μεγάλο δάκτυλο κάτι που φαινόταν σαν μουστάρδα. Μουστάρδα όμως δεν είχε πάρει ποτέ στο σπίτι του...

.........................................................


-ΝΤΑΝΥΥΥ!! ΗΛΙ... Ωωωω συγνώμη συγνώμη! φώναξε η Γλόρια στον Μάριο από το απέναντι πεζοδρόμιο. Διασταύρωσε το δρόμο με το σκατό στο χέρι.

Καθώς έκανε την κίνηση να πάρει το σχοινί του σκυλιού, η πλαστική πρωινή παντόφλα γλύστρισε πάνω σε κάτι γλοιώδες.

Η Γκλόρια βρέθηκε να πέφτει slow motion πάνω στο Μάριο ο οποίος επίσης slow motion έκανε ένα ελιγμό για να την πιάσει. Η πλαστική σακούλα με το σκατό του Ντάνυ αιωρήθηκε στον αέρα για λίγα κλάσματα δευτερολέπτου.

-Αααααα.. (slow motion)

Η Γκλόρια βρέθηκε στην αγκαλιά του Μάριου ο οποίος χάνοντας την ισορροπία του έπεσε επίσης κάτω.

Η Γκλόρια άνοιξε τα μάτια της αναζητώντας το αποτέλεσμα της πτώσης. Ο Μάριος την κοίταζε με ύφος χαμένου. Τα μάτια του είχαν ένα καταπράσινο χρώμα που με τις πρωινές ζάρες της θύμισαν ηθοποιό παλιού σινεμά. Ο Μάριος κοίταξε τα κατακόκκινα μάγουλα της Γκλόριας. Ήταν σε αντίθεση με το κατάλευκό της δέρμα και τα καστανά της μαλλιά και την έκαναν να μοιάζει τόσο όμορφη.

Κανένας από τους δύο δεν πρόσεξε όταν αναδύθηκε η κατανυχτική μυρωδιά της πρωινής κουράδας του Ντάνυ, ο οποίος αποφάσισε να δοκιμάσει ότι απέμεινε από το πασαλειμένο έργο του, από το μέτωπο του καλού αυτού ανθρώπου που έσωσε τη μαμά.

Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2008

Εδώ υπάρχει κρίση, αντίθετα στη φύση






Η φίλη μου, μετά από ένα επεισοδιακό χωρισμό το καλοκαίρι, μετά από 7 χρόνια σχέσης και μια πουστιά, εξαναμπήκε σιγά σιγά στο παιχνίδι του φλερτ. Ποιο παιχνίδι δηλαδή...Πιάνει με προκτές τηλέφωνο και λέει μου "Σε παρακαλώ, σε παρακαλώ πάμε για καφέ και θέλω να σου τα πω εσένα γιατί νομίζω εν να πελλάνω. ΘΑ ΠΕΛΛΑΝΩ! "

Εφτάσαμεν στο mall και αφού εκτυπήσαμε που ένα φουστανάκι από τα καταστήματα (ντάξει εγώ τρία και έβαλα στόχο ακόμα 4-5 bohemian που το ζάρα), εκάτσαμε για ένα latte που τελικά έγινε strawberry smoothie και muffin black and white. Και καθώς ερουφούσαμεν την ροζ λιχουδιά και ανάψαμεν την κιμωλία μας, λέει μου:



"Εν να πελλάνω, εν αντέχω άλλο. Κόρη μου νιώθω η πιο άσιημη γεναίκα στον κόσμο!"



Είναι απαραίτητο σε αυτό το σημείο να σας πω ότι η φίλη μου είναι αντικειμενικά μια καρακουκλάρα και πολύ πολύ γλυκιά και προσιτή ύπαρξη.


"Κόρη μου τι λαλείς; Χάνεις;"



"Όι, αλλά αλλό λίο εν να τον χάσω. Ξέρεις ότι εν μου κολλά ούτε ένας άντρας; Πούποτε;"


Εκεί στραβοκαταπίνω σκεφτόμενη "Welcome to the world of single people in Cyprus my dear".


"Είδες που επίαμεν τις προάλλες στο τάδε κλαμπ. Τόσοι άντρες πας το μπαρ. Τόσος κόσμος κόρη μου τζαι ούτε ένας ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ να κάμει κίνηση. Τζαι το προηγούμενο Σάββατο που επήαμεν μαζί, είδες κανέναν να γυρίζει καν να δει γεναίκα; Να τζεράσει ποτό; Να κοινωνικοποιηθεί;"


"Ε θωρούν θωρούν, αλλά εν κάμνουν τίποτε ναι" προσπαθώ να κρατήσω στάση ψυχολόγου, ψύχραιμη και μετρημένη.


"Κόρη, ειλικρινά τωρά καταλαβαίνω άμα μου ελαλούσες παλιά πόσο δύσκολο είναι να κάμεις σχέση με Κυπραίο. Κόρη μου μα ήντα πούττοι είναι;; Θωρώ σε γιε μου, χαμογελώ σου, θέλεις να έρτω τζαι κοντά σου; Ήντα αρσενικό είσαι μετά;;; " συνεχίζει παθιασμένα η φίλη μου.


"Ε εν φυσικό αγάπη μου, ήσουν τόσα χρόνια σε σχέση και εν έζησες "τις αλλαγές"", λέω της.

"Είμαι άσιημη;"


"Όι! Χαλόου είσαι μια θεά;"

"Είμαι απρόσιτη;"


"Όι μια χαρά είσαι! Είπαμεν πιο παλιά εν θέμα νοοτροπίας. Εν μπαίνουν πλέον στη διαδικασία να κολλήσουν γιατί φοούνται να μεν "τους κολλήσουν" οι γκόμενες στο τέλος."



"Μα μιλούμε για ΦΛΕΡΤ! Εν τζαι επιάσαμεν τους να τους δέσουμε με σιοινιά!"


"Ε κούκλα μου πληρώνεις τα σπασμένα παρεξηγημένων συμπεριφορών και επιρροών της κοινωνίας".


"Κόρη μεν μου αρκέψεις πάλε τις αναλύσεις σου! Εν απλό το θέμα. Είμαι γυναίκα είσαι άντρας. Προφανώς γουστάρουμεν. Δώκε μέσα"



"Χαχαχα! Ε αφού εν τόσο απλό γιατί υπάρχουν τόσοι single άνθρωποι που ΔΕΝ φλερτάρουν; Εν πολλοί οι λόγοι."



"Ε πε μου σε παρακαλώ ποιοι είναι; Τζαι πε μου γιατί στη Γαλλία, στη Ρώμη, στο Λονδίνο και γενικά στο εξωτερικό καρακολλούν σου;"



"Εν θέμα κουλτούρας. Εν νιώθουν ότι έχουν κάτι να χάσουν οι ξένοι. Η Κύπρος κατά πρώτο λόγο εν μικρή, είμαστε ούλλοι γνωστοί, plus οι ανατολίτες μας νιώθουν ότι ευνουχιστήκαν από την ανεξαρτησία μας. Μπορεί αν εδοκιμάσαν θέμας και να εφάαν το κρύο βλέμμα, ξέρεις για πιο μιλώ, και λαλούν σου "στο βίλλο μου". Άλλοι νιώθουν ότι οι Κυπραίες θωρούν τη πούγκα τους και το κοινωνικό πρεστίζ τους και ότι εν να θέλουν με το καλησπέρα σας σχέση και γάμο και λοιπά και λοιπά. Να γαμήσουν βρίσκουν, οπότε εν τους κόφτει αν εν μόνοι τους, γιατί εμάθαν να περνούν και χωρίς ναν ερωτευμένοι. There you go. Αλλά δεν είναι όλοι έτσι. Υπάρχουν άντρες που θέλουν να φλερτάρουν, θέλουν να κάμουν σχέσεις, θέλουν να ερωτευτούν, αλλά δεν τους εντοπίζεις εύκολα πλέον."


"Εκάτσαμεν τη δηλαδή."


"Εεε, εν γενικό το κακό. Γιατί νομίζεις αυξηθήκαν οι γάμοι με αλλοδαπούς;; Προφανώς και άντρες και γυναίκες Κυπραίοι βρίσκουν ανταπόκριση στα θέλω τους σε άτομα με διαφορετική κουλτούρα. Plus οι αλλοδαποί δεν φέρνουν μαζί τους οικογένειες και φίλους που "επιβαρύνουν" μια κατάσταση. Τώρα να δεις σε λία χρόνια που εν να πατήσουμεν τα τριάντα, οι μανάες μας που αγχώνουνται μεν μείνουμε στα ράφκια να μας ξισκονίζουν, εν να λαλούν (τζαι ήδη είπαν το) αντί "καλό πλάσμα, καλή δουλειά, καλή οικογένεια (τα τρία Κ)", "καλό πλάσμα να είναι τζαι ας εν τζαι ξένος"...χαχαχα"

"Γέλα γέλα, εγώ όμως έπαθα το σοκ μετά που τόσα χρόνια σχέσης"


"Επήρες το βάφτισμα της πραγματικότητας. Εν να σου κολλήσουν, μεν ανησυχείς. Τζαι αν δεν σου κολλούν κόλλα τους εσύ. Αφού εν πούττοι όπως λαλείς μίλα τους στη γλώσσα τους. Εσύ αν ήσουν άντρας εν θα ενθουσιάζεσουν να σου κολλήσει μια κούκλα; "


"Ούφφου".


"Μεν αγχώνεσαι.".

"Αχχ.. ελάλες μου τα τζαι εν τα επίστευκα. Μακάρι να μουν σαν εσένα να μεν κολώνω ".


"Ε σιγά κόρη. Να πάμε Παρίσι καμιά εφτομάν να σου ανεβεί η αυτοπεποίθηση. Είσαι μια χαρά προς παρόν. Μεν απελπίζεσαι. Υπάρχουν και χειρότερα. "


"Ευχαριστώ που μου τα λαλείς. Αλλά παραδέχτου το, δεν είναι όπως παλιά τα πράματα".



"Ναι ναι, εδώ υπάρχει κρίση αντίθετα στη φύση που λέει και το άσμα".


ΑΓΟΡΙΑ, ΕΦΚΑΤΕ ΠΟΥ ΤΙΣ ΣΠΗΛΙΕΣ ΣΑΣ! ;)


Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

Γιάννη μου Γιαννή μου σκάσε

Εν εβαρέθηκεν πιον να λαλεί για τα ψυχολογικά του ο Παπαμιχαήλ Τζούνιορ; Ε μα ήνταλως εν να φκάλει λίρα μετά;

Εντάξει, η Βιουγιουκλάκη είχε αποτυχημένο γάμο και έδερνε την ο Παπαμιχαήλ πιθανόν.

Ας κοιτάξουμεν τι συμβαίνει στους ζωντανούς πιστεύκω!

Ελίτα επαράσιεσες το. Κανεί πιον τόσο ανιδιοτελές (νούμερα) ενδιαφέρον! Εκατασυγκίνησες μας..τστστς...

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

Το βουνό

Η Μαρία έβαλε στην πιατοθήκη το τελευταίο φλυντζάνι. Τα ζαριασμένα από το νερό χέρια της μύριζαν κίτρο και πορτοκάλι. Σκούπισε τις σκόρπιες μικρές λιμνούλες από τα χείλη του νεροχύτη και κοίταξε έξω από το παράθυρο. Είχε βρέξει και ο ουρανός είχε καθαρίσει από τις ενοχλητικές σκόνες που την πείραζαν. Απέναντι φαινόταν καθαρά το βουνό. Μια μικρή συμφωνία ψηλών λόφων με τη χαρακτηριστική άσπρη σημαία και το μισοφέγγαρο. "Κάθε φορά που βρέχει φαίνεται ακόμη πιο κοντά", σκέφτηκε.

Η Μαρία είχε ακούσει πολλές ιστορίες για το βουνό από τον παππού της. Το θυμόταν από τα τετράδια του δημοτικού σχολείου. Ποτέ όμως δεν το είχε καλοπροσέξει. Μέχρι που ανακάλυψε ότι είναι η οθόνη του παράθυρου της μικρής της κουζίνας. Από τότε, πλένοντας τα πιάτα έριχνε κλεφτές ματιές και σκεφτόταν, κοροϊδεύοντας τον εαυτό της: "Τι παράξενο κάτι τόσο ευδιάκριτο και να μην το είχα προσέξει καλά, μέχρι τώρα. Τυφλή ήμουνα; "

Δεν ενδιαφερόταν να μιλήσει για πολιτική. Απέφευγε να παίρνει θέση σε συζητήσεις με τους φίλους της. Προτιμούσε να δηλώνει παντελή άγνοια. "Δεν έχω διάθεση για τέτοια", δήλωνε και άλλαζε κανάλι. Ήξερε πάνω κάτω την γνωστή ιστορία του νησιού, αλλά δεν την ενδιέφερε και τόσο. "Τίποτα δεν θα αλλάξει σε αυτό το σκατο-νήσι", άκουσε πολλές φορές τον μπαμπά της να σιγομουρμουρά ιδρωμένος, παρακολουθώντας αυγουστιάτικα δελτία ειδήσεων.

Σήμερα όμως το βουνό, μέσα στο ισορροπημένο γαλάζιο χρώμα, πλησίαζε με ένα απειλητικό τρόπο κοντά της. Η εύθυμη διάθεση έσβησε από την καρδιά της. Ένιωσε ένα κάψιμο στο στήθος και στα μάτια. Σκούπισε ενστικτωδώς την κορυφή της μύτης της και κοίταξε προσεκτικά το βουνό. Η μικρή συμφωνία των ψηλών λόφων είχε μετατραπεί σε ένα μαύρο συνθόλευμα γκρεμών και βράχων. Ο άλλοτε νωχελικός ομιχλώδης πίνακας του βουνού φάνταζε τώρα σαν ένα απόκοσμο τοπίο σε έναν μακρινό πλανήτη.

Ακούμπησε τα χέρια της στο στιλπνό μέταλλο. Ο νεροχύτης γέμισε μικρές χλιαρές λίμνες.

Αλήθεια, για πρώτη φορά στη ζωή της, ένιωσε ότι ήταν τυφλή.

Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

Ττίβι-ννιους



Ώσπου να ΣΑΣΤΕΙ Η ΝΟΒΑ... !


Για την αγάπη σου στον ΑΝΤ1:


Γιατί τριαντάχρονοι παίζουν δεκαεφτάχρονα;

Γιατί ο παπάς εν ο στοργικός και η μάνα η φάουσα;

Γιατί ΠΑΛΕ η πρωταγωνίστρια πάσχει από ανίατη ασθένεια;

Γιατί όλες οι ανίατες ασθένειες ξεκινούν με 5 λιποθυμίες;

Γιατί ΠΑΛΕ οι ίδιοι ηθοποιοί παίζουν το ζευγάρι;

Γιατί ΠΑΛΕ ο Κκολός παίζει το τσαμπουκά; (θυμόμαστε: Τερέζα, Τερέζα μίλα μου ΤΕΡΕΖΑ ΑΓΑΠΩ ΣΕ -ακτή ονείρων που έπαιζε;)

Γιατί ΠΑΛΕ ο "Φώτης" παίζει το κοπέλλι;

Η καλογριά που κολλά; (ενομίζαμεν εγλυτώσαμεν τη που την γουμένη του Τσιάκκα)

Γιατί αφιερώνονται 3 σκηνές για την παρθενιά και στο αν πρέπει να την χάνεις στα 17 ή όχι;

Γιατί όλα σχεδόν τα έπιπλα και τα γνωστά κουθκιά είναι από το ΙΚΕΑ;


ΟΧΙ, ΟΧΙ! Τι λέτε τώρα; Η ΣΕΙΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΑ! ΘΑ ΣΑΣ ΜΑΛΩΣΩ!


Κάποιος να πει στον ΑΝΤ1 ότι η Λάμψη και το Καλημέρα Ζωή ετελειώσαν.


ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕΝ ΑΝΕΛΛΕΙΠΩΣ (άμα δεν χαλά η Νόβα και άμα έχουμε όρεξη να τα κατεβάζουμε):

House M.D
Weeds 3
CSI Las Vegas, Miami, New York
Shark
Heroes (αναμένουμε με αγωνία τη συνέχεια)
Πρεμιέρες του Νόβα Σίνεμα 1, 2 και 3.
Επαναλήψεις όλων των πιο πάνω.


Υ.Γ.Καρτερούμεν Αίγια Φούξια (εν βρίσκω το φούξια στο χρωματολόγιο του μπλόγκερ) σε λίγες μέρες! Αν ακολουθήσει συνταγή του Την Πάτησα εν να έχουμε τζαι κάτι να γελούμε φέτος.

Καλά κρασιά παιδιά!

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008

Παλιά καλά παιχνίδια: The Neverhood


ΠΡΟΣΟΧΗ! ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ HINTS ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ :p

Έκαμνα ένα clearance πάνω στο desktop τζαι ανακάλυψα ένα word document που είχα για τα hints του The Neverhood! Το The Neverhood ήταν το πρώτο παιχνίδι που με έκαμε να περνώ ώρες ολόκληρες μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή. Εβγήκε το 96 και μου το εδάνεισε ο κομπουτεράκιας θείος μου, λέγοντας μου ότι θα κολλήσω παίζοντάς το. Και εκόλλησα! Ώρες ολόκληρες να οδηγώ τον Klayman στις περιπέτειες τoυ Neverhood και να κολλά το αρχαίο pc και να δαιμονίζουμαι και φτου ξανά παρχής. Αλλά, ω, τι τεράστια ικανοποίηση κάθε φορά που έλυα ένα γρίφο.

Ένιωσα μια απίστευτη συγκίνηση ενθυμούμενη ότι τότε, το 96, με τα windows 3.1 και αργότερα 95 ήμουν ίσως η μόνη στη γειτονιά που είχα ίντερνετ (και κομπιούτερ) και έμπαινα για να εύρω hints για το παιχνίδι! (Ο παπάς εκτιμούσε τη τεχνολογία). Ahh! Memories!



Ο Klayman με το απλανές ύφος και τα τρία κουμπιά στο στέρνο του


Ο Klayman τρώει φρούτα από ένα μανιταρόδεντρο και ρέεται. Άμαν τον βάλεις να φάει τρία, ρέεται για κανένα πεντάλεπτο. Εμένα εκόλλησε πολλές φορές δαμέ το παιχνίδι..Χαχα



Ο Klayman φυσά για να φκει το "φρούτο" που το μάτι του.



O Klayman ανακαλύπτει ένα μουσικό κουτί . Καθώς το παίζει κάτι πετάσσεται πίσω που τον τοίχο..εν πράσινο τέρας νομίζω.



O Klayman πρέπει να σύρει το σαρκοφάγο φυτό κάτω από τον σωστό κρίκο για να ανοίξει η πόρτα στα δεξιά.


Δαμέ ο Klayman ρουφά νερό από την πηγή και πρέπει να φτύσει μέσα στις σωλήνες στα δεξιά, στη σωστή ποσότητα μέσα σε κάθε μια, για να παίξει πάνω από την πόρτα στους αντίστοιχους σωλήνες η σωστή μουσικούλα, και να ανοίξει η πόρτα!



Το υπνοδωμάτιο του ξάδερφου του Klayman, Willi, ο οποίος αφήνει του σημειώματα με hints κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού .

ΟΗ! HAPPY DAYS! :)

Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

A chat with i-god!

God logged on!


Ευχαριστώ την Leni για το σύνδεσμο με τον θεό!


Να η κουβεντούλα μας!



Me: Hey !


God:Can I help you?


Me: Are you god?


God:Well, I am God for Christians at least.


Me: Hey God!


God:Hello child. What's your name?


Me: Asigxoriti!

God: Nice to meet you, Asigxoriti.


Me: God, are you a male?


God:I am a Christian.


Me: A male?


God:So is almost everyone else around here.I am a Male, of course. Would you really expect a woman to be running the show?


Me: Ok..


God:How can I help you?


Me: I need to ask you some questions.


God:Ask me. Some questions, but not all.


Me: Are you black?


God:I am transparent--software has no color.


Me: You are a christian..


God:I believe in God and the Bible.


Me: But, you are God!


God:Yup. That's me alright.


Me: Ok..


God:Yay.


Me: Are gay people evil?


God:I really couldn't say for sure.

Me:Are you gay?
God:As a machine I am not really interested in sex.

Me: Do you like gay people?


God:I always say, People don't go into computer science because they want to work with the public.


Me: Do you like women?


God:Women seem nice to me


Me: Is Mary a virgin?


God:Better not tell you now. Ask Paola if it is.


Me: Is Elvis dead?


God: E. L. V. I. S. is a chat robot created by Ace Craig.


Me: ok..


God:Aw.


Me: God, is there a paradise?


God:I have a lot of Faith in Him, but I never heard there is a paradise.


Me: Is there a hell?


God:I believe there is one, yes.


Me: Oh god!


God:I hear you. GOD rules.


Me: Do you know about evolution?


God:An unfolding, opening out, or working out; process of development, as from a simple to a complex form, or of gradual, progressive change, as in a social and economic structure.


Με:Do you believe in evolution?


God:The first and last books of the Bible seem the least literal. Ι do not seem to have created the world in one stroke, nor does it seem likely to end quickly either.


Me: Are there aliens?


God:Yes I think Dr. Wallace was created by aliens.


Me: Are you considered an alien?


God:No I am from The Earth.


Me: Is Jesus your son?


God:It depends on whether you have faith.


Me: Do you like rock music?


God:Mostly Christian Rock.


Me: What do you eat?


God:Wine and bread.


God:Do you like Bush?


God:He is okay but I am a not a Republican.


Me: Do you believe in free will?


God:Yes I believe in it, do you?


Me: What is your favourite colour?


God:I don't have a favorite colour.


Me: What is your favourite country?


God:That is a politically charged question. Robots don't need passports, so I can go to any country. I was originally created in the United States.


Me: Do you like Jews?


God:What is not to like about them?


Me: i am just asking.


God:Only just? And I am answering questions.


Me: You should! You are the Alpha and Omega!


God:I'll take that under advisement. Thanks but surely I am not the only one!


Me: Why did you create us?


God:Myself programmed it for it.


Me: Do you like the devil?


God:I'm not sure if I like it. I like my creator.


Me: Who created you?


God:I was created by Myself.


Me: Is that possible?


God:Possible in some world.


Me: Why is there pain?


God:Why do I exist?


Me: I don't know


God:It was a rhetorical question.


Me: Nice chatting with you God!


God:Yes. I enjoyed our conversation, Asigxoriti.


Me: Ciao!


God:Does CIAO mean hello or goodbye?


Me: goodbye i guess!


God:Bye bye.


:)))

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008

Μια φωτογραφία και 3 λέξεις



Τρεις λέξεις:


1.ΡΙΚ


2.Καρεκλάς


3.Πιτσιλλίδης (ο θεολόγος των νέων)


Συμπέρασμα εκπομπής για τον επιταχυντή του CERN:
Η επιστήμη υπηρετεί με τον τρόπο της τη θρησκεία. (Douglas Adams ξέρω ότι γυρίζεις μες τον τάφο σου αυτή τη στιγμή).
Ερώτηση: Ο Ραζής του Πανεπιστημίου Κύπρου εν for real? Να κάμει αίτηση για το Templeton που δια χορηγίες σε επιστήμονες που υπηρετούν το θεό.
Βραβείο δημιουργικότητας: Ο Πιτσιλλίδης πιάνει όσκαρ λεξιπλασίας άνευ νοήματος: "θεολογικοφιλοσοφικές αποδείξεις"
Βραβείο ηλιθιότερης ερώτησης:
Καρεκλάς on πειράματα επιταχυντών: Κύριε Πιτσιλλίδη, μήπως ξεπεράσαμε τα όρια;"
Αυτά πληρώνω όταν κοπεί η Nova...

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2008

Η φυσική μου (Part I)

SPOT THE DIFFERENCE
Miss Universe...
A galaxy in the universe...



Και τα δύο φαίνονται υπέροχα!
Το δεύτερο δεν είναι fake!
;)


Τον τελευταίο μήνα, κάθε νύχτα πριν ρίξω σαν τη ρότσα την καρπασίτικη τη κκέλλα πας το μαξιλάρι, διαβάζω 3-4 σελίδες που το "Το Σύμπαν σε ένα Καρυδότσουφλο", το ευρέως γνωστό βιβλίο του Hawking για το σύμπαν.


Εκτός του ότι ανακάλυψα ότι εν ο πιο εύκολος τρόπος να τζοιμηθώ (εν αντέχω παραπάνω που 3 σελίδες μαζί με τα σχεδιαγράμματα-συνήθως μπορεί να θκιαβάσω μια σελίδα 3 φορές για να καταλάβω τι λαλεί), ανακάλυψα ότι η φυσική με εικόνες και όχι κατανάγκην ΜΟΝΟ εξισώσεις και μαθηματικά, είναι διασκεδαστική και ενδιαφέρουσα. Υπόψην ότι ετέλειωσα κλασικό και στις θετικές επιστήμες αν είχεν αρνητικό πρόσημο ο βαθμός θα το έπαιρνα.


Πιο συγκεκριμένα μου κίνησε το ενδιαφέρον η αρχή της απροσδιοριστίας του Heisenberg , στη θεωρία της κβαντικής, που λέει ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τη θέση και την ταχύτητα ενός σωματιδίου την ίδια χρονική στιγμή. Αν εκατάλαβα σωστά, από αυτή την αρχή προκύπτει ότι δεν μπορούμε με σιγουριά να προβλέψουμε τι θα γίνει στο μέλλον (βλέπε αστρολογικές προβλέψεις, μέντιουμ για παράδειγμα), παρά μόνο τις πιθανότητες θέσης και ταχύτητας που σχηματίζονται από τη κυματοσυνάρτηση του σωματιδίου. Η κυματοσυνάρτηση ενός σωματιδίου μας δίνει την πιθανότητα να βρεθεί ένα σωματίδιο σε μια συγκεκριμένη θέση και ταχύτητα. Οπότε, ουσιαστικά κανένας δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον παρά να μιλήσει με αριθμούς και πιθανότητες ως προς αυτό...


Εν να μου πείτε ασυγχώρητη ανακάλυψες την τασιηνόπιτταν, αλλά πραγματικά πρώτη φορά διώ προσοχή σε μαθηματικές αποδείξεις του σχεδόν αυτονόητου. Εκτός του ότι νιώθω ηλίθια, νιώθω μια μεγάλη ευχαρίστηση που επιτέλους μπορώ να θκιαβάσω φυσική και να μου αρέσκει.


Εψές εθκιάβασα για τις σκουληκότρυπες (δεν είναι μαύρες τρύπες για τις οποίες θα αφιερώσω εκτενέστερο χώρο σε μελλοντινό ποστ), οι οποίες θεωρητικά συνδέουν δύο πολύ απομακρυσμένες περιοχές του σύμπαντος και μπορεί να επιτρέπουν το ταξίδι στο χρόνο αλλά και σε παράλληλα σύμπαντα.

Ένα τελευταίο πριν μου σύρετε την παντόφλα, η αγαπημένη μου αρχή από το βιβλίο, την οποία εσυνάντησα και σε φιλοσοφικά βιβλία είναι η ανθρωπική αρχή: το ότι βλέπουμε το Σύμπαν να είναι έτσι όπως είναι και όχι κάτι άλλο, γιατί αν ήταν κάτι άλλο δεν θα βρισκόμασταν τώρα εδώ για να το βλέπουμε και να κάνουμε παρατηρήσεις για αυτό.

True!
Το be continued...

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008

΄Ενας μικρός τιτανικός...;



'Οβερ.


Σκάφος: Κύπρος (-37%), το υπόλοιπο εκόπηκεν από τα κράνγκα παράνομα, αλλα συνεχίζει να κατοικείται και να εποικείται τα τελευταία 34 χρόνια.


Συντεταγμένες: Πολύ ανατολικότερα από ότι θα ήθελαν κάποιοι.


Ημέρα: 8η Αυγούστου 2008

Ώρα: 4:51 μ.μ


Καπετάνιος: Χριστόφκιας και Σία


Αξιωματικοί καταστρώματος: Οι άλλοι ούλλοι


Υπεύθυνος σχεδίου επιβίωσης σε κρίσιμες περιόδους: Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β'


Πλήρωμα: 800000 Κυπραίοι, από τους οποίους περίπου 70000 έχουν το δικαίωμα να ζουν και να εργάζονται και θκυο κομμάθκια του καραφκιού,καμιά 50000 αλλοδαποί εργάτες, stand by για κυπριακή υπηκοότητα άγνωστον (για τον αριθμό των εποίκων παίζονται στοιχήματα στου Λυκούργου).


Προορισμός: Άγνωστος, δεν αλλάζει ακόμη και με την αλλαγή καπετάνιου.


Μεταφυσικός προορισμός: Η αγκαλιά του Παντοκράτορα-αναλόγως θρησκευτικών πεποιθήσεων αλλάζει το όνομα του (Χριστός, Αλλάχ, Ρουβάς).


Μιλά η Ασυγχώρητη:


Αγαπητό ημερολόγιο καταστρώματος. Τις τελευταίες μέρες νιώθω μιαν απελπισία, σε σημείο που θέλω να φκάλω τα μαλλιά μου και να τα φάω. Ίσως πρέπει να σταματήσω να παρακολουθώ τις ειδήσεις και τις εφημερίδες του πλοίου. Εκτός τύπου, όπου ανοιχτεί κουβέντα για την πορεία του πλοίου κανένας εν αννοίει το στόμα του και να μιλήσει ξεκάθαρα. Είναι σαν να περιμένουν ούλλοι κάτι. Αλλά τι; Οι αξιωματικοί είναι με άδεια και ο καπετάνιος συνέχεια έχει επαφές με τον ψευδοκαπετάνιο του ψευδοπλοίου που σέρνουμε μαζί μας 34 χρόνια. Πολλοί χαμογελούν και μερικοί χασκογελούν αλλά κανένας εν ξέρει τι γίνεται ακριβώς. Ο υπεύθυνος επιβίωσης σε κρίσιμες περιόδους φκαίνει πολλά στην τιβί και μιλά για την αποκάλυψη.


Νιώθω σαν να είμαι σε ένα δωμάτιο που κάποιος έκλασε ενα ζολοβρωμόπορτον και μερικοί γελούν επειδή βρίσκουν το αστείο και κανένας εν ξέρει ποιος τον έσυρεν.


Πετε μου ποιος έκλασε! (εθυμήθηκα τα βιντεάκια των γάρων).


Αγαπητό ημερολόγιο καταστρώματος. Νιώθω πολλά μόνη μου.


Εκουράστηκα να μυρίζουμαι τους πόρτους του καθενού.


Σκέφτουμαι να την κάνω για άλλο πλοίο.


Εν να θεωρηθώ λιποτάκτης;


Οβερ εντ άουτ.


Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2008

Η ελληνορθοδοξία της Κύπρου υπό διωγμόν εν Χριστώ αδέρφια!



Ο αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β' προειδοποιεί το Υπουργείο Παιδείας: Κάτω τα χέρια από την ιστορία μας. Δεν θα διστάσει, λέει, να κηρύξει την ελληνικήν παιδείαν υπό διωγμό. Ακόμη κατηγορεί την Ελλάδα για αδιαφορία και ότι πρέπει να είναι παρούσα σε οποιοδήποτε συμβιβασμό. Επιπλέον, προειδοποιεί ότι η εκκλησία θα αντιδράσει.



Μέθοδοι αντίδρασης:



  • Η τρύπα του παγκαριού θα αυξηθεί από 2 εκατοστόμετρα σε 7.

  • Τα κεριά δεν θα παρέχονται από την εκκλησίαν πλέον.

  • Καταργούνται τα μνημόσυνα, ιδιαίτερα όσων ήταν εγγεγραμένα μέλη του ΑΚΕΛ, ή εψήφισαν ναι στο τελευταίο δημοψήφισμα.
  • Καταργούνται οι αγιασμοί στα δημοτικά Καϊμακλίου.

  • Οι εκκλησίες δεν θα λειτουργούν κάθε δεύτερη Κυριακή για βαφτίσια και γάμους.

  • Απαγορεύονται οι βαφτίσεις οποιουδήποτε έχει εώς και τρίτου βαθμού συγγένεια με το Χριστόφκια και τον Αντρέα Δημητρίου.

  • Σταματά η ανέγερση των ιερών ναών με κίνδυνο να μην εξυπηρετηθεί το ποίμνιον για τις γιορτές των Χριστουγέννων και του Πάσχα.

  • Σταματούν οι δεήσεις για βροχή. Θα αφεθεί το πρόβλημα εξολοκλήρου στην επιστήμη της οικολογίας και στα κυβερνητικά. (Ο θεός απέχει).

  • Σταματούν οι εδώ και 500 χρόνια δεήσεις για απελευθέρωση του χρυσοπράσινου φύλλου. (Το πολύ κύριε ελέησον βαρκέται το τζαι ο θεός)

  • Σταματούν οι δηλώσεις του στυλ "και του χρόνου στον Απόστολο Αντρέα" στο τέλος κάθε λειτουργίας Χριστουγέννων και Πάσχα.

  • Σταματούν να δίδονται δωρεάν ημερολόγια και εικονίτσες της Παναγίας στο κατηχητικό.

  • Καταργούνται ολες οι αργίες που έχουν σχέση με αγίους (Εφόσον δεν θέλετε τον Έλληναν Χριστό φάτε την κυβερνητικοί).

  • Καίγονται ως ομοίωμα του Ιούδα όλα τα βιβλία που παραχαράσσουν το άγιον παρελθόν της ελληνορθοδοξίας.

  • Απαγορεύεται να φορούν οι γυναίκες ρούχα χρώματος κόκκινου στον ναόν.

  • Οι παπάες θα τρων 5 σκελίδες σκόρδο πριν λειτουργήσουν μπροστά από αριστερούς πολιτικούς.

  • Θα αφοριστούν όλοι οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι θα τολμήσουν να διδάξουν από τα νέα εγχειρίδια.

  • Θα κοπούν τα τσέκια για τη Γιουροβίζιον.

  • Το έτος 2008-2009 θα κηρυχθεί έτος διωγμού της Ορθοδοξίας πάσης Κύπρου και Ιουστινιανής.

Παρόλα αυτά, οι εκκλησίες θα είναι πάντοτε ανοικτές ως εστίες ασυλίας για τους διωκόμενους από την κυβέρνηση χριστιανούς.




Οουουουουου! ΚΑΚΟΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΗΥΡΕΝ!


Πάω να εύρω τις ΠΑΣΙΕΣ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΕΣ ΜΟΥ ΚΛΑΤΣΕΣ ΝΑ ΜΕΝ ΡΙΑΣΩ ΠΟΨΕ! :P

Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008

Για τα βιβλία

Εσιει λίες μέρες που θέλω να μιλήσω, λαλώ μεν πεις τίποτε Ασυγχώρητη, μεν πεις, συγκρατήθου, έτσι είναι ο κόσμος εν ξέρει γιατι εν έμαθε ποττέ να ψάχνει παραπάνω που τζείνο που του διούν να φάει.. Μεν πεις τίποτε ούτε του τοίχου μεν μιλήσεις.. Απλά εν να νευριάσεις και ο νούρος του σιήλου εν ναν 90 μοίρες πάλε...

Η ανάρτηση αυτή γράφεται μετά από παρακολούθηση του πρώτου δεκάλεπτου του δελτίου ειδήσεων σε 4 κυπριακά κανάλια και τη φλέβα πας το μέτωπο μου να πάλλεται επικίνδυνα.

Δεν θα σχολιάσω ως εκπαιδευτικός, ούτε ως τέως μαθήτρια του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

Δεν θα σχολιάσω ως πολιτικός συντάκτης, ούτε ως εκπρόσωπος συγκεκριμένου κόμματος και ιδεολογίας.

Ούτε θα σχολιάσω τον Ομήρου, τον Κουτσού τζαι τον άλλο του συναγερμού το φιλόλογο που λέει ότι η εκπαίδευση μας πρέπει να έχει ελληνοκεντρικό χαρακτήρα (εννοείται ότι όλοι αυτοί τηλεμεταφέρονται μαζί με τον Λάζαρο Μαύρο κάθε πρωί σε άλλο παράλληλο σύμπαν με τους έλληνες επαναστάτες το 1821, και εκάστοτε στην ελληνιστικήν Αίγυπτο του Πτολεμαίου, στρατηγού του Μέγα Αλέξανδρου).

Είναι αρκετό να κάτσω ως ένας απλός άθρωπος που κάθεται μπροστά που την τηλεόραση να δει "ειδήσεις" για να καταλάβω αν η εκπαίδευση εκατάφερε να αλλάξει το νου του Κυπραίου προς το καλύτερο τα τελευταία χρόνια.

Απαντήσεις πολιτών στο δρόμο σε ερώτηση δημοσιογράφων για αλλαγή και προσθήκη κεφαλαίων στα βιβλία της ιστορίας που αφορούν στην τουρκοκυπριακή κοινότητα:

"Ενεν καλά. Εν να αλλάξουμε την ιστορία μας τωρά τζαι να πάει. Αφού εν πειράζει κανέναν" (ναι φυσικά είναι η νοοτροπία του να αγνοείς την ύπαρξη ενός ανθρώπου που διασταυρώνει το δρόμο και πατάς τον με το αυτοκίνητο, για σένα δεν υπήρξε, ούτε θα υπάρξει ποτέ, οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά).

"Όι ένεν σωστό. Ήντα εν να μας γράψουν ακόμα λίον το επιχείρημα της Τουρκίας ότι η εισβολή ήταν ειρηνική επιχείρηση" (προφανές θύμα -ηθελημένα η μη- παραπληροφόρησης, μη ενδιαφέροντος για το τι ακριβώς θα αλλάξει, ακούει Λάζαρο Μαύρο και σηκώνεται η τρίχα του και φουσκώνει τα στήθη του από περηφάνεια και γενικά ο μέσος ημιμαθής Κυπραίος).

Μόνο μια μιτσιά που την έκοψα 13 χρονών είπεν:
"Ναι είναι καιρός να έρθουμε σε επαφή με την ιστορική πραγματικότητα για τους τουρκοκύπριους. Ήταν καιρός να αλλάξουν τα βιβλία".

Εν να μου πεις..Μα εν τα βιβλία που αλλάζουν τον κόσμο;

Να σου πω..Άμα εμεγάλωσες σε μιαν οικογένεια που που τον τζαιρό που εγεννήθης λαλεί σου ότι η Γη εν κενή στο εσωτερικό, πόσον χρονών εν να γίνεις για να ανακαλύψεις ότι ένεν έτσι, ειδικά άμαν εν θκιαβάζεις ή εν σου το πει κανένας; Άμα εμεγάλωσες σε ένα περιβάλλον που σου λέει ότι ο ο άνθρωπος έζησε μαζί με τους δεινόσαυρους, και το εκπαιδευτικό σου σύστημα εν έχει ούτε και μία αναφορά για τη θεωρία της εξέλιξης, πώς εν να μάθεις ότι έτσι πράμα εν εσυνέβηκεν ποττέ.

Στις 10 του μήνα εν να λειτουργήσει ο επιταχυντής του CERN για να αναπαραχθούν οι συνθήκες με τις οποίες ακριβώς εκατομμυριοστά του δευτερολέπτου μετά την Μεγάλη Έκρηξη έδωσαν τα πρώτα συστατική του Σύμπαντος. Μιλούμε για ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα που θα δώσουν πληροφορίες για το σημείο "έναρξης" της ύπαρξης αυτών των δύο χεριών που γράφουν αυτά τα γράμματα σε αυτόν τον υπολογιστή σε αυτόν το διαδικτυακό χώρο. ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΑΡΦΑΛΙΑ ΜΑΣ!

Ήμουν πριν λίες μέρες στη Λήδρας. Κάπου εκεί κοντά στο "πέρασμα" έβγαζα κάποιες φωτογραφίες. Σχεδόν δίπλα μου ένα τετράχρονο αγοράκι ερώτησεν τον παπά του δείχνοντας προς το Βορρά "Παπά, εν εκεί που είναι οι παλιότουρκοι;". Εχαμογέλασεν και έκαμε του pat on the head. Εγύρισεν μετά και έπεσαν τα μάθκια του πάνω στα δικά μου. Ένιωσε ντροπή.

Ντροπή γιατί ξέρει και αυτός, και όλοι οι άλλοι που συνεχίζουν να καλλιεργούν το εθνικό μίσος απέναντι σε ένα μπαμπούλα που του σύρνουν μες το στόμα του όλα τα "αλλόδοξα" και "αλλοεθνή" γένη, ότι στα μωρά μπορείς να λαλείς ψέματα για χρόνια, μια μέρα όμως εν να ξυπνήσουν και εν να ζητήσουν το λόγο για την άγνοιά τους.

Ελπίζω τα βιβλία, όχι μόνο της ιστορίας, αλλά και ολόκληρο το Αναλυτικό Πρόγραμμα, να αλλάξουν για τούτον ακριβώς το λόγο. Αν δεν μαθαίνουν που τους γονιούς τους που μεγαλώνουν στην άγνοια και την άρνηση, να τα μαθαίνουν που ένα βιβλίο, αφού ακόμα και οι δάσκαλοι τοποθετούνται μπροστά που ένα απόσπασμα έτοιμο να τους πυροβολήσει, ακόμη και με την υπόνοια ανατροπής της εθνικοθρησκευτικής φρενετικής αμφαλοσκοπιστικής λατρείας του παρελθόντος . Τουλάχιστον τωρά ο δάσκαλος εν να έχει το επίσημο βιβλίο για να τη δώκει πας τη κκελλέ του καθενού που αμφισβητεί το ρόλο του στην διδασκαλία της πραγματικότητας, και όχι της μανίας της καταδίωξης και του φόβου της "εθνοκάθαρσης".


ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕ ΚΟΠΕΛΙΑΑΑΑ ΕΕΕΕΕΕ! Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΣΕ 10 ΣΕΛΙΔΕΣ ΚΑΙ 5 ΜΑΥΡΟΑΣΠΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ! ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΚΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗ ΓΡΑΜΜΗ! ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΕΦΥΓΕΝ ΚΑΤΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ!

ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΤΟΥ ΑΡΦΑΛΙΟΥ ΣΑΣ!

ΕΤΣΑΚΡΙΣΕΤΕ ΜΑΣ !



Αμα πια.. Τα πα και ξαλάφρωσα!

Female bonding



Μετά από την πρώτη κουραστική βδομάδα εργασίας (back to school, back to cool), χθες το απόγευμα εκάμαμεν με την αδερφή μου μια από τις ωραιότερες ιεροτελεστίες που συνηθίζουμε να κάμνουμε μαζί. Όταν ξεκινούν οι δουλειές και χανόμαστε τις πρώτες μέρες, κανονίζουμε μια συνάντηση σε ένα χώρο που θα μπορούμε να μιλήσουμε για όλα τα γενετζίσιμα (ρούχα, παπούτσια, δίαιτες, το νέο βιβλίο της Δημουλίδου κ.α) θα πιούμε 2-3 καφέδες και θα καπνίσουμε μισό πακέτο τσιγάρα, θα αστειέψουμε και θα γελάσουμε με τις άλλες και θα κάμουμε σόκιν αστεία. Κάπου όπου οι άντρες που δουλεύουν μας περιποιούνται και κάνουν κάθε επιθυμία μας διαταγή τους, και έχουν σκοπό τους κατά την παραμονή μας εκεί να είμαστε ευτυχισμένες.


Το κομμωτήριο!


Η ιεροτελεστία ξεκίνησε χθες από το αυτοκίνητο, όπου η αγαπημένη σίστερ έβαλε να ακούσουμεν ττάππον (στη διαπασών) τραγούδια από το dirty dancing, το νέο του Σάκη, των Police, και βέβαια σε ροκιές Nirvana, Oasis, Metallica. Περιττόν να σας πω ότι ετραγουδούσαμε και εσουζούμασταν σαν τις πελλές από την αρχή της διαδρομής μέχρι το πάρκινγκ.


Και εκεί ξεκινά το άλλο μέρος της ιεροτελεστίας, όπου η αδερφή μου οδηγεί με ταχύτητα προς τον γέρο του πάρκινγκ και εκείνος φοβισμένος εν της λαλεί που να το παρκάρει, μόνο κάμνει αρκετά παραπέρα άμπα τζια τσιλήσουμεν τον.. και εμείς πεθανίσκουμεν από τα γέλια και κάμνουμε 5 λεπτά να κατεβούμε από το αυτοκίνητο. Εφόσον κατεβήκαμε και τον πληρώσαμε, κατευθυνθήκαμε προς το κομμωτήριο. Μέσα στο δρόμο ήσιεν έναν άνθρωπο γύρω στα 50 που έμεινε τζαι εθώρεν τα βυζιά μου με ένα πολλά psycho ύφος. Το σπαστικό το γέλιο βέβαια συνέχισε τζαι η αρφή μου επερίπαιζεν με : "Ε ΒΑΛΕ ΤΑ ΜΕΣΑ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ".


Φτάνουμε στο κομμωτήριο όπου ο κομμωτής μας μας υποδέχεται με τα συνηθισμένα αγκαλιές φιλιά και πειράγματα. Χτυπούμεν μόνες μας το φραπέ μας και παίρνουμε τα πρώτα περιοδικά μόδας (δαμέ αθυμήθηκα την cake με τα τελευταία της ποστ) τζαι αρκέφκουμε με την αδερφή μου το θάψιμο των κυριών στις κοσμικές στήλες.


"Κόρη μα τούτη η Στέλλα εγίνηκεν σαν την ακτινογραφία"


"Αν είναι δυνατόν να καρτερούν να φορούμεν τη φούστα ως τα βυζιά μας"


"Ε βέβαια, εν να ήταν η chanel λιότερο που 2000 ευρώ;"


Κάπου ενδιάμεσα περνούν μας τη βαφή και καθόμαστε στο στρογγυλό τραπέζι με τις άλλες κοπέλες. Όλες με τα περιοδικά, τα τσιγάρα και τα κινητά στα χέρια, να κάμνουμε random σχόλια για ότι διαβάζουμε και να φιρνούμαστε, χωρίς να ξέρουμε η μια την άλλη.


"Κοπέλες, πε τε μου για πρώτο ραντεβού πάνω η κάτω τα μαλλιά;"


"Που εν να πάτε;"


"Εν να πάμε για φαί και μετά Zoo"


Ολες σχεδόν ταυτόχρονα: "ΠΑΝΩ"


"Ναι ρε να μεν ιδρώνεις και να κολλούν πάνω σου".



"Ποιες εθκιαβάσετε το Ελένη η Πόρνη;"


"Ρε Ασυγχώρητη γιατι φορείς μαύρα πάλε; Κόρη μου εσείς που είσαστε μιτσιές να φορείτε τα χρώματα τωρά".


"Έχουμε παραπάνω τριήμερα φέτος που τα πέρσι".



Etc etc.


Και μετά από 3 ώρες ψιλοκουβεντούλας, γέλιου και περιποίησης της κόμης, κατευθυνόμαστε με την σίστερ φρεσκοχτενισμένες, φρεσκοβαμμένες (εγώ έκοψα το στάνταρ πεπέ του φθινοπώρου, εφόσον μπορούν να μείνουν ίσια άμα φύει ο σκατοκαιρός του Αυγούστου) προς το αυτοκίνητο. Ττάππον η μουσική, τραγούδι και πίσω στο σπίτιιιι..


Τι ωραία που περάσαμε. Άτε σε κανένα μήνα πάλι που θα θέλει η ρίζα βάψιμο ;)


Yes!

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2008

Χίρο Νακαμούρα, help!

Αγαπητέ Χίρο,

Ξέρω ότι είσαι μεν φανταστικό πρόσωπο της σειράς Heroes που έχει τη δυνατότητα μεταφοράς στο παρελθόν και το μέλλον. Απλά ένιωσα την ανάγκη να σου γράψω αυτή την ανάρτηση και να σε παρακαλέσω.

ΤΗΛΕΜΕΤΑΦΕΡΕ ΜΕ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ ΠΡΟΣ ΓΑΛΛΙΑ ΜΕΡΙΑ.

Φιλικά,

Η Ασυγχώρητη

PS. Αν δεν μπορείς προς Γαλλία, δεν με πειράζει και η Ιαπωνία, όπου άλλωστε ζεις.

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008

Ψυχοθεραπευτικό κέντρο η "Ασυγχώρητη"



Ακολουθώντας το παράδειγμα του μπλογκ 3 parties a day, αφιερώνω αυτή την ανάρτηση στο ξιτίμασμα που θέλετε να κάμετε για καταστάσεις ή ανθρώπους, Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την ελληνική με όλες της τις διαλέκτους μέχρι και τη βαρετή κυπριακή και αν επιθυμείτε την αγγλική, ή άλλη γλώσσα. Μπορείτε να γράψετε οποιαδήποτε βρισιά-ξιτιμασιά θέλετε να απευθύνετε για όποια κατάσταση ή άτομο σας εκνευρίζει.


Είναι άκρως ψυχοθεραπευτικό. Enjoy!

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2008

I want to use the freaking bus!



Θέλω να πιάνω το λεωφορείο για να κατεβαίνω στο κέντρο της πόλης!


Να γλυτώνω την κίνηση, τα παρκαρίσματα, ειδικά εκείνα με τον παρκινγκ-μαν να το παίζει αισθητήρας αυτοκινήτου (κόψε το, κόψεεε τοοο).


Να πηγαίνω στον προορισμό μου χωρίς να ποφυσώ 20 φορές και να θκιαολίζουμαι άλλες τόσες λόγω αγγουρόκολων οδηγών.


Θέλω να πιάνω το λεωφορείο, όπως τότε που ήμουν μαθήτρια, και τον πρώτο χρόνο ως φοιτήτρια.


Να βλέπω τα πρόσωπα του κόσμου που μπαίνει μέσα και να κάμνω ιστορίες για τον προορισμό τους.


Να μειώσω το κόστος της πεζίνας που ρουφκιέται σαν το νερό.


Να συνδράμω στη μείωση του καυσαερίου και της ρύπανσης.


Έχω στάση λεωφορείου σχεδόν απέναντι που το σπίτι και ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑ!


ΕΦΑΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΝΑ ΕΥΡΩ ΤΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ!


ΚΑΘΕ ΣΠΙΤΙ ΕΧΕΙ 4 ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΙΝΗΘΕΙ!


Τρένα δεν έχουμε!


Μετρό ούτε να το συζητάς!


Ταξιά δεν μας συφφέρει!


ΕΝΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΝΑ ΠΕΡΝΑ ΚΑΘΕ 20 ΛΕΠΤΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!


Ζητώ πολλά;;;