Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

Ούνα κουράδα πρίμα (Μια κουράδα πρώτη)

Η Γκλόρια έβγαλε τον Ντάνυ για βόλτα πριν πάει στο γραφείο. Το μικρό πεκινουά, άρχισε να περπατάει με τα μικρά σπαστικά βηματάκια στα πλακάκια της εισόδου της πολυκατοικίας. Η Γκλόρια τον ακολούθησε ωσάν να τραβούσε το σχοινάκι σκύλος Αγίου Βερνάνδου. Κατευθύνθηκαν προς το πλησιέστερο χορταρικό (μια φοινικιά σε λεκάνη του πεζοδρομίου)όπου ο Ντάνυ αποφάσισε να εναποθέσει το βοδινό της περασμένης νύχτας.

-Σκατά, πάλι θα πρέπει να μαζέψω τα σκατά σου, μουρμούρισε μέσα από τα δόντια.

Καθώς έβγαλε το πλαστικό σακουλάκι (το οποίο είχε πάντοτε εύκαιρο στην τσέπη), ο Ντάνυ αποφάσισε να επαναστατήσει και έτρεξε προς το δρόμο. Μεταξύ κουράδας, σκυλιού και πλαστικής σακούλας, η Γλόρια μπερδεύτηκε αφήνοντας το σχοινί στο πρώτο τράβηγμα. Το πεκινουά έτρεξε προς το απέναντι πεζοδρόμιο.

-Ντααάαανυ! ΕΛΑ ΕΔΩ!


....................................................................

Ο Μάριος έριξε την πρώτη σακούλα σκουπιδιών στον κάδο. Αυτή η μυρωδιά με το πρώτο άνοιγμα του ανακάτεψε το στομάχι. Και δεν είχε κάνει ακόμα τσιγάρο.

-Σκατά τρώνε αυτοί οι άνθρωποι; Τι σκατομπόχα είναι αυτή;

Έριξε και τη δεύτερη σακούλα κρατώντας την αναπνοή του. Η σακούλα τον παράκουσε όμως, πιάστηκε στο πιαστράκι του κάδου και σχίστηκε. Από μέσα ξεχύθηκαν περίπου αποτσίγαρα 2 βδομάδων και λοιπά αηδιαστικά περιτυλίγματα και πασαλείμματα, τα οποία έπεσαν πάνω στα μισόγυμνα του πόδια.

-ΣΚΑΤΑ! ΣΚΑΤΑ! ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΜΟΥ ΓΑΜΩ!

Καθώς σκεφτόταν τι να κάνει, ένιωσε μια ζεστή υγρασία στο πόδι. Γυρίζοντας κάτω είδε ένα πεκινουά να του γλείφει από το μεγάλο δάκτυλο κάτι που φαινόταν σαν μουστάρδα. Μουστάρδα όμως δεν είχε πάρει ποτέ στο σπίτι του...

.........................................................


-ΝΤΑΝΥΥΥ!! ΗΛΙ... Ωωωω συγνώμη συγνώμη! φώναξε η Γλόρια στον Μάριο από το απέναντι πεζοδρόμιο. Διασταύρωσε το δρόμο με το σκατό στο χέρι.

Καθώς έκανε την κίνηση να πάρει το σχοινί του σκυλιού, η πλαστική πρωινή παντόφλα γλύστρισε πάνω σε κάτι γλοιώδες.

Η Γκλόρια βρέθηκε να πέφτει slow motion πάνω στο Μάριο ο οποίος επίσης slow motion έκανε ένα ελιγμό για να την πιάσει. Η πλαστική σακούλα με το σκατό του Ντάνυ αιωρήθηκε στον αέρα για λίγα κλάσματα δευτερολέπτου.

-Αααααα.. (slow motion)

Η Γκλόρια βρέθηκε στην αγκαλιά του Μάριου ο οποίος χάνοντας την ισορροπία του έπεσε επίσης κάτω.

Η Γκλόρια άνοιξε τα μάτια της αναζητώντας το αποτέλεσμα της πτώσης. Ο Μάριος την κοίταζε με ύφος χαμένου. Τα μάτια του είχαν ένα καταπράσινο χρώμα που με τις πρωινές ζάρες της θύμισαν ηθοποιό παλιού σινεμά. Ο Μάριος κοίταξε τα κατακόκκινα μάγουλα της Γκλόριας. Ήταν σε αντίθεση με το κατάλευκό της δέρμα και τα καστανά της μαλλιά και την έκαναν να μοιάζει τόσο όμορφη.

Κανένας από τους δύο δεν πρόσεξε όταν αναδύθηκε η κατανυχτική μυρωδιά της πρωινής κουράδας του Ντάνυ, ο οποίος αποφάσισε να δοκιμάσει ότι απέμεινε από το πασαλειμένο έργο του, από το μέτωπο του καλού αυτού ανθρώπου που έσωσε τη μαμά.

5 σχόλια:

Leni είπε...

Τι σου είναι το μαννοπεκινουά κύριε μου.. :p
Πολλά κομπλεξικοί σκύλλοι παρεπιπτόντως...

Ανώνυμος είπε...

Θαύμα!

Θα λένε την ιστορία της γνωριμίας και της αρχής τους έρωτά τους στα εγγόνια τους με δάκρυα στα μάτια!

drSpock είπε...

Προπονείσαι για σεναριογράφος στο ΣΙΓΜΑ?

Μαρικκού η Λυερή είπε...

Εμένα μου θύμισες φωτορομάντζο και άρλεκιν.
Μήπως εμπνεύστηκες από δικό σου σκυλί?

Ασυγχώρητη είπε...

Από το σκυλί της γειτόνισσας. ;)