Πέμπτη 12 Ιουνίου 2008

Ένα παραμύθι για το θεό



Μια φορά τζαι ένα τζαιρό, τον καιρό που οι άνθρωποι ακόμα ζούσαν σε σπηλιές .. ήταν δύο άνθρωποι και κάθουνταν πίσω από ένα βράχο..περιμένοντας να περάσει ένα προιστορικό ελάφι για να του τη δώκουν με το ρόπαλο που πάνω, τζαι να έχουν φαί για την υπόλοιπη μικρή τους κοινότητα.
Όπως εκάθουνταν.. επιάσαν τα νερά ..τζαι ξαφνικά, ο ουρανός εσχίστην που ένα κεραυνό τζαι εφάτσιησεν το δέντρο μπροστά τους. Τζαι μπροστά στα μάθκια τους άναψεν μια μεγάλη φωθκιά.. Που το δέντρον εππέσαν θκυο τρία πουλιά καμένα.. Φοιτσιασμένοι εκοντέψαν να δουν το παράξενο θέαμα.. Ενιώσαν τη λαύρα της φωθκιάς τζαι εμυριστήκαν το ψημένο κρέας.. Τζαι μες την περιέργειά τους.. επιάσαν ένα πουλί τζαι εδοκιμάσαν το.. τζαι άρεσέν τους..
Αμέσως ετρέξαν πίσω στην σπηλιά τους τζαι άρκεψαν με την προϊστορική τους γλώσσα να εξηγούν στους άλλους ηνταμπου έγινε..εδώκαν τους να φαν τζαι το ψημένο κρέας τζαι άρεσεν τους τζαι τζείνους. Τι ήταν τούτο το παράξενο πράμα που έβραζε τζαι έκαμνε τόσο νόστιμο το φαί τους;
Ο γηραιότερος της κοινότητας ύψωσε τότε τα χέρια στον ουρανό και τον δόξασε. Από εκείνη την μέρα οι δύο άνθρωποι της ιστορίας μας καθημερινά κάθονταν και προσεύχονταν στο θεό του ουρανού να τους ξαναστείλει το θαύμα. Έκανα ζωγραφιές στους τοίχους με το αίμα των θηραμάτων τους, θυσίαζαν ζώα στο όνομα του ουρανού.. τίποτε..

Μια μέρα καθώς συνέχιζαν την προσευχητική τους διαδικασία, επερνούσε ένας άνθρωπος που μια άλλη κοινότητα, λίγο μακρινή από αυτή. Είδεν τους που επαρακαλούσαν το θεό του ουρανού, πήρε δυο πέτρες και τους έδειξε πως να φτιάξουν σπινθήρα.. Αυτοί έμειναν και τον έβλεπαν σαν χάχες.. έπιασαν τα γέλια και γύρισαν από την άλλη, συνεχίζοντας τις ιεροτελεστίες τους.

Μετά από λίγο καιρό, ο ίδιος άνθρωπος πέρασε και αυτή τη φορά όχι μόνο τους έδειξε πώς να κάνουν το σπινθήρα, αλλά άναψε φωτιά σε κάτι ξερά φύλλα. Αυτοί τον είδαν με καχυποψία και άρχισαν να του φωνάζουν βρισιές. Του έριξαν πέτρες και τον κτύπησαν. Όσο τζαι εγλύτωσε που το παθιασμένο τους μίσος.. και γιατί;.. αναρωτήθηκε. επειδή τους έδειξε την αλήθεια;

Από εκείνο το συμβάν, εν έτυχε τούτοι οι δύο άνθρωποι να ξαναδούν κεραυνό να κτυπά δέντρο. Επέρασαν όμως ολόκληρη τους τη ζωή παρακαλώντας το θεό του ουρανού να τους στείλει το ποθητό δώρο, και δεν το εδεκτήκαν όταν τόσο απλά τους επροσφέρθηκε.
Αυτή την ιστορία τη γράφω γιατί τις τελευταίες μέρες είχα αρκετές συζητήσεις με γνωστούς για το θεό. Αν κανένας χρησιμοποιήσει τη λογική του, και δεν υποτιμήσει το μυαλό του λέγοντας ότι δεν μπορεί να χωρέσει το μέγεθος της ιδέας του θεού, τότε θα καταλάβει το νόημα αυτής της ιστορίας.

Η ζωή μπορεί να είναι τόσο όμορφη αν το θέλουμε. Αν σπαταλήσουμε πολύτιμο χρόνο να αφήνουμε άλλους να μας ορίζουν για το πώς πρέπει να τη ζούμε ,τότε μοιάζουμε με τους δύο ανθρώπους της ιστορίας. Καμιά φορά η αλήθεια για τη ζωή εν κάτω που τη μύτη μας. Το θέμα είναι ότι το μυαλό μας,-ναι αυτό το μικρό μηδαμινό κομμάτι του εαυτού μας που μας επείσαν ότι ενεν αρκετό να μας κάμει να σκεφτούμαστε και να καταλαβαίνουμε γιατί συμβαίνουν πολλά πράματα στον κόσμο-, πρέπει ναν καθαρό για να την δεκτεί.


Πιστεύκω ότι όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται με τη δυνατότητα να σκέφτουνται ελεύθερα. Το θέμα είναι ποιοι εν να τους παραλάβουν για να τους κάμουν να πιστεύκουν ότι εν μπορούν να σκέφτουνται.. να τους πείσουν.. να μας πείσουν τελικά ότι είμαστε ηλίθιοι.


Εν να το πω τζαι ας ακούεται κλισέ. Το θαύμα της ζωής εν η ίδια η ζωή, εν οι άνθρωποι που τη ζουν. Απολαύστε την τζαι προσπαθείστε να γίνετε όσο καλύτεροι άνθρωποι μπορείτε, όσο ζείτε. Μπορεί να μην ξαναέχετε την ευκαιρία...

4 σχόλια:

entelech1a είπε...

Eχεις δικαιο...μαθαμε να ζουμε με ο,τι σκατα μας εβαλαν μεσα στο μυαλο οι γονεις μας..Ολα τα αλλα μας φαινονται ανηθικα, ξενα..Καποια στιγμη θα ξυπνησουμε..

Ασυγχώρητη είπε...

Το θέμα είναι να μην είναι αργά αυτό το ξύπνημα. Γιατί σε αυτή την περίπτωση δεν ισχύει και πολύ το "κάλιο αργά παρά ποτέ" αλλά το "στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτα"... :P

sexpistols.gege είπε...

"Όσο τζαι εγλύτωσε που το παθιασμένο τους μίσος.. και γιατί;.. αναρωτήθηκε. επειδή τους έδειξε την αλήθεια;"

Το αν πραγματικά αξίζει να ασχοληθείς να τους δείξεις την αλήθεια είναι ένα θέμα που παντα με απασχολούσε ιδιαίτερα αγαπητή ασυγχώρητη. Πολλοί επαναπαύονται λέγοντας άσε τον κάθε χριστιανόπληκτο να πιστεύει ότι θέλει. Αλλά έχω την εντύπωση πως αυτή η αντιμετώπιση είναι λάθος.
Όπως είχα γράψει σε ένα παλιότερο σχόλιο στο blog μου:
Θα τον αφήσω στη κοσμάρα του τον χριστιανό εφόσον οι δοξασίες του σταματήσουν να επηρεάζουν άμεσα την δικία μου καθημερινότητα. Θα σταματήσω όταν γίνει διαχωρισμός κράτους-εκκλησίας και σταματήσω εγώ να πληρώνω από τους φόρους μου για το παπαδαριό. Όταν οι βουλευτές σταματήσουν να ορκίζονται στην Αγία Γραφή , όταν το κράτος εκοσμικευτεί. Όταν η κάθε εκκλησία σταματήσει να θέτει εμπόδια ψευτοηθικής στην ανάπτυξη επιστημονικών κλάδων όπως η αναπτυξη βλαστοκυττάρων (μια θεραπεία που θα σώσει εκατομμύρια ζώες). Όταν επιτέλους διδαχτεί η Εξέλιξη στα σχολεία στη θέση της Παλαιας Διαθήκης που διδάσκει στα παιδιά μας οτι ο κόσμος είναι 6.000 ετών (Ήμαρτον μα τον Ήφαιστο τον κούτσαβλο)!! Όταν οι εκκλησίες σταματήσουν να ασχολόυνται με πολιτικά θέματα και επικεντρώσουν στο φιλανθρωπικό τους χαρακτήρα σύμφωνα με τις διδαχές του Χριστού. Και τέλος όταν σταματήσουν οι καμπάνες να χτυπάνε κάθε Κυριακή πρωί και επιτέλους με αφήσουν να κοιμηθώ! ΝΑΙ τότε θα σταματήσω να τους την μπαίνω ή να προσπαθώ να τους "διαφωτίσω".

Ας ελπίσουμε αυτό το "ξύπνημα" να μην είναι πολύ αργά.

Άλλωστε η αλήθεια βρίσκεται στους Sex Pistols..γκεγκε?? :))

Την καλησπέρα μου και ευχαριστώ για το link

Ασυγχώρητη είπε...

Συμφωνώ με όλα τα πιο πάνω αγαπητέ!Όταν η πίστη σε κάτι παύει απλά να είναι άποψη και επηρεάζει τις ζωές μας, ναι έχουμε λόγο να μιλάμε για το δίκιο μας! Και αν θίγεται μερικών η πίστη από αυτή που λέμε, I guess they are not faithful enough after all! :P Εμένα θίγεται η νοημοσύνη μου καθημερινά από αυτή που βλέπω και ακούω να κάνουν, ειδικά οι "ανώτεροι απεσταλμένοι" του λόγου του θεού. Ευχαριστώ για το σχόλιο! :)