Σάββατο 21 Ιουνίου 2008

Ναι ή όχι στο brainwash-tekalemit των παιδιών;

Η εικόνα προέρχεται που τούτο το blog:



Κάμνω paste σε τούτη την ανάρτηση την άποψη μου σε μια συζήτηση, στη σελίδα του ελατοχελιδονιού, για το αν χρειάζεται ή όχι τα παιδιά να διδάσκονται για το θεό, ιδιαίτερα τον πλησιέστερο σε εμάς, τον θεό της ερήμου, το θεό που μας αγαπά-διώχνοντας μας που κοντά του, πνίγοντας μας, μετατρέποντας μας σε στήλες άλατος, ζητώντας μας να θυσιάσουμε το παιδί μας και μετά λέγοντας ότι εν το εννοούσε..ναι το θεό που δεν μας ζητά τίποτε-μόνο τη ζωή μας ώσπου να πεθάνουμε-also known as father, son and the holy spirit (2 αρσενικά και 1 ουδέτερο στη συσκευασία του ενός), τον παραποιημένο-βιασμένο λόγο του Χριστού κλπ κλπ.

Όσον αφορά το θέμα των παιδιών και την ανάγκη του Θεού στη δική τους ζωή.. επειδή η δουλειά μου έχει να κάμει με μωρά να σου πω ότι επιστημονικά, και εμπειρικά (τουλάχιστον από μένα), τα μωρά της ηλικίας των 6 και πάνω που αρχίζουν να κατανοούν πιο σύνθετες έννοιες, δεν δέχονται τόσο εύκολα την έννοια του θεού. Μάλλον την βρίσκουν ακατανόητη, μη λογική, παράλογη.. ίσως γιατί ακόμα εν επέρασαν που το γενικό brainwash-tekalemit που τους γίνεται κατά τη διάρκεια της σχολικής και μη ζωής τους που τους μεγάλους, που όπως υποστηρίζουν, ανακάλυψαν στις καρδιές τους το θεό.

Έτσι πολύ φυσιολογικά, ένα μωρό 6 χρονών μπορεί να επιχειρηματολογήσει λογικά, σε αντίθεση με τους ενήλικες που βρίσκονται γύρω του και θεωρούν το θεό ως λογική απάντηση στα υπαρξιακά τους,και να ρωτήσει τα εξής:

Γιατί πρέπει να πιστεύκω σε κάτι που δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι υπάρχει, πέραν τζείνων που λαλούν ή εγράψαν οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ πριν χιλιάδες χρόνια;

Γιατί εγεννήθηκα καταδικασμένη ψυχή, επειδή κάποιος εθυσιάστηκε για μένα, χωρίς να με ρωτήσει; (βλ. Στη χριστιανική περίπτωση)Γιατί πρέπει να ζήσω ούλλη μου τη ζωή προσπαθώντας για κάτι που θα συμβεί ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΩ;(βλέπε την μετά θάνατον ζωή.. εν σαν να αγοράζεις ένα σπίτι και να έρκεται κάποιος να σου το πιάνει και να σου λέει, ένεν δικό σου, και θα δούμε αν το παρεις ΑΜΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ).

Γιατί αφού ο θεός εν παντοδύναμος, έσιει τόση αδικία στον κόσμο, ασπούμε πεθανίσκουν τα μωρά που την πείνα; (Σε αυτό το σημείο βέβαια οι ενήλικες βρίσκουν δικαιολογία για το θεό αμέσως.. με το επιχείρημα της ελεύθερης βούλησης.. Επειδή είσαι ελεύθερος να κάμεις ότι θέλεις εν φυσικό να υπάρχει δυστυχία στον κόσμο, λένε όλοι οι αυτοβαφτισμένοι δικηγόροι του θεού.. Α btw αν δεν κάμεις εκείνο που λέει ο θεός είσαι καταδικασμένος! Αλλά είσαι ελεύθερος να κάμεις ότι θέλεις μεν το ξιάσεις α..)

Γιατί ο θεός εν θεραπεύκει τους παράλητους; Γιατί εν τους βλαστά το πόδι τους; Γιατί θεραπεύκει μόνο τους καρκινοπαθείς άμα εν να κάμει θαύμα; Οι παράλητοι εν κάμνουν προσευχές; Εν τον πιστεύκουν; (Σε πηγάδι κατούρησαν; Pardon..)

Γιατί ο θεός εν μου μιλά; Αφού παρακαλώ τον με όλη μου τη ψυχή; Γιατί βάλει κάποιο άλλο να μιλά για τζείνο;

Αν συνεχίσω..μπορώ να ρωτώ ως την άλλη εβδομάδα.. Και εγώ ..και τα μωρά..Φίλε μου, τα μωρά εν θέλουν τον θεό για να κατανοήσουν τον κόσμο. Έχουν πριν τους την καταστρέψουμε εντελώς, την λογική σκέψη να σκεφτούν γιατί συμβαίνουν πολλά πράγματα στον κόσμο τα οποία (τζαι δαμέ εν το αστείο) φαίνουνται ανεξήγητα με την ύπαρξη του θεού, αλλά ακριβώς με την ΜΗ ΥΠΑΡΞΗ του, εξηγούνται με τον απλότερο τρόπο.

Καμιά φορά ρωτούν με.. αν υπάρχει θεός; Τι θα κάμεις κυρία μου τότε; Και εγώ απαντώ: Αν όντως ο θεός εν έτσι όπως μας παρουσιάζεται προτιμώ να ζήσω τούτη τη ζωή χρησιμοποιώντας την δυνατότητα του εγκεφάλου μου, παρά να αφήσω να μου υπαγορεύει κάποιος άλλος τι εν σωστό ή όι να πιστεύκω και να κάμνω.. και ας «καίγομαι» στην αιωνιότητα. Παρά να κάτσω να ακούω τις π***ριές που εσκαρφίστηκε ο κάθε ένας για να μου εξηγήσει που πρέπει να λειτουργώ ΕΓΩ τη ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΖΩΗ, προτιμώ να την ζήσω ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ελεύθερα.

Θεωρώ ότι ο κάθε άνθρωπος έχει την δυνατότητα να σκέφτεται για τον εαυτό του και να μην αφήνει τους άλλους να παίρνουν αποφάσεις για εκείνον και να του δίνουν εξηγήσεις για ερωτήματά του. Εν έχει ανάγκη κανένα θεό. Αποκτά την ανάγκη αυτή επειδή του τη φυτεύκει ο μηχανισμός της θρησκείας, όι επειδή εν έμφυτη η ανάγκη της πίστης.


Απόδειξη; Τα μωρά πριν περάσουν από τα χέρια των ενηλίκων.. που επιμένω είναι το πιο αυθεντικό παράδειγμα άθεων στον κόσμο.

7 σχόλια:

Unknown είπε...

Συμφωνούμε απόλυτα! Τζιαι τούτα ούλλα τα ερωτήματα που έχουν τα μωρά βασανίζουν με τζιαι μένα που εν είμαι 6 χρονών...

Απλά που περιέργεια θέλω να σε ρωτήσω αν διδάσκεις Θρησκευτικά στην τάξη σου (εκατάλαβα πως είσαι δασκάλα, μπορεί τζιαι να κάμνω λάθος) τζιαι τι λαλείς των μωρών στο συγκεκριμένο μάθημα?

Ασυγχώρητη είπε...

Εν διδάσκω στην τάξη μου (ευτυχώς, γιατί είχα πρωταίους φέτος, και εν θα το άντεχα το παραμύθι της γέννησης και το θρίλερ-ταινία τρόμου της Σταύρωσης για ακόμη μια φορά..) Φέτος έκαμνα στους μεγάλους (11 χρονών) μια ώρα τη βδομάδα. Βασικά επροσπάθησα να δώσω μιαν ανθρωπιστική και φιλοσοφική πτυχή στο όλο μάθημα. Δηλαδή καμία σχέση με θρησκευτικά...
Εμιλήσαμε και για το Χριστό σε κάποια φάση, αλλά όχι με την έννοια του Γιου του Θεού, αλλά του ανθρώπου-επαναστάτη της εποχής του (όταν τους είπα ότι ήταν φεμινιστής ερωτήσαν με ήνταλως και εν είχε γυναίκα..ΛΟΓΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ. Βέβαια εσταμάτησα το εκεί και άλλαξα κουβέντα.. δαμέ τον Νταν Μπράουν παρολίγο να τον λιθοβολήσουν, μια δασκάλα θα λυπηθούν;) Εμιλήσαμε για την τρομοκρατία, ποιοι είναι οι πραγματικοί τρομοκράτες, πώς ένα καλό μήνυμα μπορεί να διαστρεβλωθεί στην πορεία και να υπηρετεί τον θάνατο (suicide bombers, Usa terror), για την πείνα,τη φιλανθρωπία και ποια πράξη είναι πραγματικά καλή για το συνάνθρωπο, την αλαζονεία αυτών που έχουν δύναμη (πολιτική χρημάτων) πχ. όταν κάναμε για την Αγία Σοφία, είπα τους χωρίς ιδιαίτερη επιφύλαξη ότι ο "Μέγας" Κωνσταντίνος έκαμε ακριβώς το αντίθετο με αυτό που είπε ο Χριστός για ταπεινότητα, ότι εν χρειαζούμαστε ναούς και χρυσάφι για να λατρεύουμε το θεό και μπλα μπλα μπλα.. Γενικά επροσπάθησα να θέσω προβληματισμούς, παρά να απαντήσω ερωτήματα στο μάθημα. Είχαμε πολύ ωραίες συζητήσεις.. ελπίζω να πιαν τόπον..

Unknown είπε...

Πολλά ωραία! Μακάρι να είχα τζιαι γω έτσι δασκάλους στα Θρησκευτικά.. Ήταν ο θάνατος μου τζείνο το μάθημα, ή μάλλον καλλίτερα ο Γολγοθάς μου για να είμαι τζιαι μες το πνεύμα! ;p

Ασυγχώρητη είπε...

:) Τσαρτελλούι αν θέλεις εναλλακτικές απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα που έχεις σου συστήνω το "Η περί θεού αυταπάτη" του Richard Dawkins. Ο άνθρωπος αυτός διά ρέστα στο συγκεκριμένο βιβλίο. Πάντως θα γελάσεις! Και να κλάψεις στο τέλος, θα είναι κλάμα απελευθέρωσης. Πώς κλαίει ένα μωρό μόλις πάρει την πρώτη του ανάσα; χεχε.. ;)

Διαγόρας ο Μήλιος είπε...

Καλησπέρα, Ασυγχώρητη! Σε ευχαριστώ για την παραπομπή. Νομίζω πως θα σου αρέσει και η γελοιογραφία που μόλις δημοσίευσα:
Στο μαιευτήριο (Γελοιογραφία)

Ασυγχώρητη είπε...

:)τέλειο! χαχαχα

Ανώνυμος είπε...

Εύγε!!

Επίσης, να προσθέσω ότι ακόμη και οι λεπτομέρειες μιας θρησκείας δεν είναι και τόσο αθώες!!

Η καθημερινή προσευχή στο σχολείο αρκετές φορές από κάποιους ανεγκέφαλους διευθυντές χρησιμοποιείται για εκφοβισμό των παιδιών.Ήτοι, συχνά συμβαίνει στο σχολείο η απαγγελία της προσευχής να γίνεται συνέχεια από το ίδιο άτομο, οπότε αρκετοί διευθυντές εξαγριώνονται με αυτή τη κατάσταση και επιλέγουν τυχαία ένα παιδί να σηκωθεί αναγκαστικώς και να απαγγείλει τη προσευχή αλλιώς τιμωρία. Έχει συμβεί στον μικρό μου αδερφό περσι στην Α'τάξη του γυμνασίου!!!!!

Επίσης, με ρώτησε μία μέρα:Γιατί στην εικόνα της Παναγίας δεν διακρίνονται όυτε τα μαλλιάς της?!

Είναι 13 ετών!