Μπλογκοπαιχνιδάκι

Απαντώ στη πρόσκληση του φίλου Ανορθόδοξου: έγραψα μια μικρή ιστορία με τις λέξεις: λοστρόμος, πλώρη, φεγγάρι, ταξιδεύω, ονειρεύομαι.

"Τι δουλειά κάνω; Λοστρόμος.
Ταξιδεύω εδώ και 27 χρόνια στο ίδιο καράβι.
Κάθε βράδυ σκουπίζω, με τη σφουγγαρίστρα από την πλώρη, την αλμύρα της θάλασσας και τη φυλάω σε ένα γυάλινο βάζο.
Θα μου πεις, τι το φυλάς το αλάτι τόσα χρόνια;
Να σου πω..Το αλάτι είναι σαν όλα τα αλμυρά της ζωής, που δεν πρέπει να ξεχάσω.
Κάποτε περισσότερο και κάποτε λιγότερο αλμυρά, δίνουν νοστιμιά και ουσία στη ζωή μου.
Όταν έχω χρόνο, κάθομαι κάτω από το φεγγάρι και βλέπω μες το βάζο τους κόκκους να λαμπυρίζουν σαν κρύσταλλα.
Και εκεί που με μάθανε ότι είναι ανόητο να ονειρεύομαι, ξέρω ότι το μόνο που μπορώ να κάνω σε τούτη τη ζωή, είναι να επιμένω στα όνειρά μου. "

Ουφ..έκαμα μια προσπάθεια:P

Κάνω πάσα σε Cake, Τσαρτελλούιν, Διάσπορο, Leni, Δρ Σποκ, Αγαπητέ κύριε Ημερολόγιε, Αχάπαρη, Psychia και Roam με τις λέξεις:
τρένο, επιβάτης, εισητήριο, δρόμος, πόνος.

Υ.Γ. Η πρόσκληση ισχύει και για αυτόν που με προσκάλεσε. Ανορθόδοξε, μιας και θες να εξασκηθείς στο συγγραφικό σου έργο, ιδού η ευκαιρία! ;)