Τελοσπάντων, πριν 2 βδομάδες περίπου, καθώς έψαχνα βιβλίο για τη γιορτή της μητέρας, πήρε το βλέμμα μου τον αγγλικό τίτλο στο μεταφρασμένο στα ελληνικά αντίτυπο. Με ελαφρύ γελούδι, αφού η πρώτη αντίδραση στον αγγλικό τίτλο όντως σε κάνει να το πιάσεις στα χέρια σου, διαβάζω:
Από γυναίκα "χαλί να σε πατήσει" ..γυναίκα των ονείρων του. Οδηγός για τη γυναίκα που θέλει να διατηρήσει ακέραιη την προσωπικότητά της σε μια σχέση.
Μάλιστα.
Βλέπω την τιμή και το ρίχνω στο καλάθι. Πήρα και μια μαγειρική για ωμοφαγία (γιατί είναι η μονη που εν εδοκιμάσαμεν με τη μάμμα μου ακόμα). Τώρα να δούμεν...
Το βιβλίο το διάβασα σε 2 μέρες αφού λόγω χιουμοριστικής διάθεσης της Sherry Argov (όχι πολύ πετυχημένης να λέω την αλήθεια) και λίγο πολύ επανάληψης στερεοτύπων για την γυναικεία και αντρική συμπεριφορά, είναι ευκολοδιάβαστο ανάγνωσμα.
Η συγγραφέας βασικά λέει ότι μια γυναίκα που έχει αυτοεκτίμηση και βάζει ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ τον εαυτό της, -αλλά ταυτόχρονα καταφέρνει να διατηρεί μιαν ισορροπημένη και ευγενική διάθεση απέναντι σε κάθε είδος άντρα-(η λεγόμενη bitch), πάντα θα κερδίζει και θα ΔΙΑΤΗΡΕΙ το ενδιαφέρον των ανδρών ( σε αντιδιαστολή με το "καλό κορίτσι"). Μάλιστα, παρουσιάζει 100 "κανόνες γοητείας" για την επιτυχία αυτή.
Τι να σας πω; Ότι αν είναι αυτός ο ορισμός της σκύλας τότε η Κρουέλα είναι κατηγορία από μόνη της πλέον; Ότι ένιωσα να διαβάζω την ανακάλυψη της τασιηνόπιττας με αμφίεση τυρόπιττας; Ότι μετά το Άνδρες από τον Άρη γυναίκες από την Αφροδίτη λίγο πολύ τούτου του στυλ τα βιβλία επαναλαμβάνονται-επαναλαμβάνονται-επαναλαμβάνονται;
Το βιβλίο αυτό που προκάλεσε ανάμικτα συναισθήματα. Καταρχήν εγέλασα, γιατί μετά από χρόνια παθημάτων, ένιωθα ότι ήξερα τουλάχιστον τα βασικά για τα αντρικά στερεότυπα συμπεριφοράς. Αλλά ενιωσα και θυμό. Και εξηγώ γιατί θύμωσα:
Συμφωνώ σε ένα σημείο που τονίζεται σε αυτό το βιβλίο, όταν βγάλεις τις σάλτσες και τα ανέκδοτα παραδείγματα: Είναι πολύ σημαντική η αυτοεκτίμηση σε οποιαδήποτε σχέση ερωτική ή μη. Γιατί όταν διαθέτεις αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, είναι δύσκολο να δεχθείς να τσαλαπατηθείς από κανένα. Και δε μιλώ για το είδος της φαινομενικής αυτοεκτίμησης- αυτοπεποίθησης που μπροστά που τους άλλους είσαι κουλάντζα και από πίσω κλαις ώρες μες τα μαξιλάρια και στυλλώνεις τις τεκίλες και φωνάζεις οοουυυυ. Μιλώ για εκείνη που θα πληγωθείς, θα κλάψεις και θα το ξεπεράσεις και πάμε για άλλα.
Το θέμα με την αυτοεκτίμηση είναι ότι είναι κάτι που κτίζεται από πολύ μικρή ηλικία και ένα μεγάλο κομμάτι της εξαρτάται που τους γονείς μας,τον κοινωνικό μας περίγυρο καθώς μεγαλώνουμε, το σχολείο και την ευρύτερη κουλτούρα ενός τόπου. Δεν είναι εύκολο για παράδειγμα, μια κοπέλα, η οποία έμαθε από το σπίτι της και από μια συντηρητική κοινωνία, ότι ικανοποίηση νιώθει μόνο όταν προσφέρει στον άντρα, και μιλώ για οποιουδήποτε είδους προσφορά, στα 25 της, μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες σχέσης, να ακολουθήσει ένα συνταγολόγιο και να γίνει σούπερ μπιατς γιέα πέιπι.
Οπότε και νευρίασα γιατί εκτός που τις σπουδές που κάνουμε για επαγγελματική αποκατάσταση, προφανώς τέτοιου είδους βιβλία εισηγούνται ότι πρέπει να σπουδάζουμε τζαι τον άντρα ή να συμπεριφερόμαστε ωσάν να ήμασταν άντρες; πχ.
Άννα ποφυσά και παίζει με το κινητό.
Σωτήρης: Τι έχεις ρε μωρό;
Άννα: (με αδιάφορο ύφος) Τίποτε ρε αγάπη.
Σωτήρης: Φαίνεσαι κουρασμένη.
Άννα: (με αδιάφορο και εκνευρισμένο ύφος)Ε είμαι λίον.
Σωτήρης: Όλα καλά στη δουλειά;
Άννα: (απλώνει τα χέρια της πάνω και ποκνιάζεται) Ε ναι.
Δηλαδή όταν η Σέρι μας λέει ότι είναι σημαντικό να μην το παίζει μια γυναίκα αδιάφορη αλλά να ΕΙΝΑΙ αδιάφορη, ουσιαστικά τι μας λαλεί; Γιατί εγώ όταν είμαι αδιάφορη σημαίνει ΔΕΝ ενδιαφέρομαι για τον άλλον, όχι απλά ενδιαφέρομαι περισσότερο για μένα. Είναι λίγο δύσκολο να ξεκινήσεις κάτι με τον άλλο όταν και με το να βάλει βενζίνη και να άψει, πάλι δεν θα τον προσέξεις.
Ε τότε η Σέρι και κάθε Σέρι θα σου πει: δεν εννοώ να είσαι αδιάφορη-αδιάφορη, απλά να βρεις εκείνη τη χρυσή τομή μεταξύ αδιαφορίας και ενδιαφέροντος. Να μη σέρνεσαι στα πατώματα για τον άλλον και ταυτόχρονα να μην τον γράφεις. Να δίνεις λίγο λίγο τον εαυτό σου. Πόσο με ενοχλεί τούτη η ακριβής συνταγολόγηση των πρώτων στιγμών μεταξύ δύο ανθρώπων, ωσάν να είναι ένας αγώνας δρόμου μεταξύ θηλυκού-αρσενικού για το ποιος θα βγει αλώβητος από τον πόλεμο : 3 ραντεβού για φιλί, 1 μήνας τουλάχιστον για κρεβάτι, 3 μέρες για τηλέφωνο, μην δείξεις τις μαγειρικές σου ικανότητες από τα πρώτα ραντεβού, μην φορέσεις ντεκολτέ, κάνε τον να νιώσει νεάντερνταλ δίνοντας του να φτιάξει κάτι, κάνε τον να νιώσει σημαντικός, ωσάν και μόλις εφκήκεν που τον σπήλιο και έχει iq κοκκονόσυκο. Δώστου και ένα ρόπαλο και στείλε τον για κυνήγι. Εννοείται ότι είναι καλό ο άλλος να νιώθει σημαντικός στη σχέση αλλά όχι επειδή τον αφήνεις να αννοίγει τη μπουκάλα της πίκλας και να σάζει μια χαλασμένη πρίζα.
Να μη ξεχάσω ότι η Σέρι πάντα ρίχνει και ένα "Αλλά πάνω από όλα να είσαι ο εαυτός σου".
Εμένα ο εαυτός μου θέλει να σύρει ένα σοβάτισμα του τοίχου του μπαλκονιού, τωρά που τον βλέπω, as soon as possible, πριν πέσει πάνω μας. Τι να κάμω για να μην θίξω τον αντρισμό του άντρα μου; Αν ακολουθήσω τις συμβουλές του βιβλίου πρέπει: Να αφήσω τον τοίχο να πέσει μπας και πάρει το μήνυμα και να μην καλέσω τεχνικό και να ρισκάρω να τον ευνουχίσω! Ε στο φανταστικό σου κόσμο ρε Σέρι μόνο! Μερικά πράγματα είναι ζητήματα πρακτικότητας, ειδικά όταν έρθει και το πρώτο παιδί.
Πράγματα που ακούς συχνά, θα έπρεπε να διαβάζεις σε βιβλία και σε μαθαίνει η ζωή:
- Κάτι που μου λέει ο μπαμπάς από 5 χρονών και το ξέρετε και εσείς: "Μπορείς να πεις ότι θέλεις στον άλλο αλλά πρόσεχε τον τρόπο που θα το πεις". Εννοείται ότι το "Ρε άχρηστε βάλε τζαι εσού κανένα πλυντήριο που ενόμισες πως είμαι η δούλα σου" δεν θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα με το "Μωρό μου τα ρούχα είναι έτοιμα για πλυντήριο".
- Όταν δείχνεις ότι δε σέβεσαι τον εαυτό σου μην περιμένεις τον άλλο να σε σεβαστεί.
- Η επιτυχία στην αγάπη δεν έχει να κάνει με την εμφάνιση αλλά τη συμπεριφορά, λέει η Σέρι. Προσθέτω εγώ: Όχι όμως την προγραμματισμένη συμπεριφορά που έχει ως στόχο μέσω ψυχολογικών παιχνιδιών να τραβά πάνω σου όλα τα αρσενικά-θηλυκά και στο τέλος της μέρας να καταλήγεις πάλι μόνη-ος, αλλά τη γνήσια συμπεριφορά του εαυτού σου που θα τραβήξει πάνω σου τον άνθρωπο που θα σε λατρέψει και από την καλή και από την ανάποδη.
- Η επιτυχία στην αγάπη δεν έχει να κάνει με το φύλο και την προσαρμογή της συμπεριφοράς μας σε στερεότυπα, αλλά με τη συναισθηματική αγωγή που παίρνουμε από μικροί, που μας βοηθά να εκφράζουμε, ανεξαρτήτως φύλου, τα συναισθήματά μας με τρόπο που να επιλύουμε τις συγκρούσεις μας στις σχέσεις μας και να ζούμε όσο το δυνατό πιο ευτυχισμένοι μέσα σε αυτές. Αν συμπεριφερόμαστε ο ένας με βάση τα στερεότυπα του άλλου, πώς περιμένουμε να αλλάξουμε ποτέ;
