Έτσι θα ασχοληθώ σε αυτή την ανάρτηση με βιβλία που διάβαζα κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ τον τελευταίο καιρό και θα μοιραστώ μαζί σας τι μου έμεινε από αυτά. Ίντερεεεστιιιινγκ.
"Το Εγχειρίδιο Προγράμματος Εμπλουτισμού Σχέσεων" του Berdard Guernery περιήλθεν εις τας χείρας μου πριν 3-4 χρόνια, όταν ο παπάς μου μου έδωκε μια κάσια με βιβλία που του εκάμαν δώρο κατά καιρούς και δεν είχε χώρο να τα βάλει. (Τώρα δεν έχουμε χώρο εμείς να τα βάλουμε και τα διαβάζουμε πέρκει τα δώκουμεν παρακάτω). Δεν είναι η πρώτη φορά που έρχομαι σε επαφή με τέτοια θεματολογία αλλά είχε καιρό και εφρεσκάρισα μερικά πράγματα.
Αυτά που γράφω παρακάτω δεν σημαίνει ότι τα τηρώ, αλλά πιστεύω ότι γενικά, πριν ανοίξεις το στόμα σου, τουλάχιστον με το δικό σου άνθρωπο, πρέπει να επιλέγεις προσεκτικά τις λέξεις που θα χρησιμοποιήσεις. Θα μου πείτε, άγια ολάν εν να προετοιμάζω έκθεση ιδεών για κάθε κουβέντα που εν να λαλώ. Όχι βέβαια. Αλλά αν συχνά σκέφτεσαι προσεκτικά τι θα πεις, αυτό γίνεται συνήθεια και δεν πιστεύω να έχει κανένα που δε θέλει να περνά καλά στις σχέσεις του.
Στο τέλος του εγχειριδίου έχει ένα ευρετήριο φράσεων για τον εμπλουτισμό των σχέσεων (για να μεν σε εύρουν με την κουννιά πας τη κκελλέ του συντρόφου σου). Ο συγγραφέας τονίζει ότι όταν εκφράζεσαι σε μια διαφωνία με κάποιο:
- Πρέπει να είσαι καθαρά υποκειμενικός και να μην κατεβάζεις το βέλτιστον, το πρέπον, το φυσιολογικόν, το αντικειμενικό ως επιχείρημα, γιατί τότε ο συνομιλητής θα αρχίζει να αμύνεται και δε θα κάτσει να ακούσει αυτό που έχεις να του πεις.
- Απαγορεύονται οι γενικεύσεις!
- Υπογραμμίζεις τα θετικά!
Ππουχχού:
Αντί να πεις "Το σωστό πράγμα που έχεις να κάνεις" να πεις "Θα ήθελα εσύ...Θα ευχόμουνα εσύ... Θα μου άρεσε αν εσύ".
Αντί να πεις "Οδηγείς πολύ απότομα" να πεις "Με πιάνει νευρικότητα με την ταχύτητα. Θα ήταν μεγάλη ανακούφιση για μένα αν ελάττωνες. Θα το εκτιμούσα πραγματικά".
Αντί να πεις "Είσαι ένας αναίσθητος" να πεις "Όσον αφορά εμένα, αυτό μου φαίνεται αναισθησία."
Αντί να πεις "Πηγαίνεις στο ποδόσφαιρο κάθε Σάββατο" να πεις "Νιώθω απογοήτευση και ύστερα θυμώνω μαζί σου όταν πηγαίνεις κάθε Σάββατο ποδόσφαιρο. Το Σάββατο είναι μία από τις λίγες ώρες που μπορούμε να είμαστε μαζί".
Φαίνονται λίγο αστεία, ειδικά άμα τα σκεφτείς σε context "τα χόπππις μου είναι το τζινήιν της τζίκλας" αλλά πιστεύω ότι όλοι μπορούν να τα εφαρμόσουν, εάν έχουν συνέπεια και υπομονή και αν κάποιος τους πει ότι "ξέρεις έχει άλλο τρόπο εκτός από τις ξιτιμασσιές και τις παουρκές στη διαφωνία".
Πριν κανένα μήνα εδιάβαζα ένα άλλο βιβλίο (που το δάνεισα σε μια φίλη και τώρα δε θυμάμαι τίτλο και συγγραφέα, νομίζω λέγεται Ηρεμήστε) για το θέμα του θυμού. Ο συγγραφέας έλεγε με λίγα λόγια ότι για τα συναισθήματά μας είμαστε υπεύθυνοι ΜΟΝΟ εμείς οι ίδιοι. Ετόνιζε ότι πρέπει να ελαχιστοποιήσουμε τα πράγματα που μας νευριάζουν ή απογοητεύουν, γιατί δεν θα σταματήσει η γη επειδή εμείς θέλουμε να γίνεται το δικό μας. Δηλαδή μας λέει με τρόπο "πιέτε ξίδιν" και προχωράτε με τη ζωή σας αντί να ασχολείστε με ένα μαλάκα που σας είπε μαλάκα. Οι λέξεις είναι λέξεις και τίποτε άλλο. Όταν ο άλλος δεν σου απειλεί τη ζωή σου αγνόα τον και προχώρα την. Γίνε ολίγον μουσιαμμάς με λίγα λόγια.
Ένεν αλήθκεια που λαλεί άμαν το σκεφτείς; Εχτές έφκαλα κουρτούλλια που τα νεύρα γιατί ένας μαλάκας με εξιτίμασεν. Σήμερα πάλε ενευρίασα γιατί ένας άλλος μαλάκας έκαμε κάτι άλλο. Τζαι ακόμα τζαι τωρά που το σκέφτουμαι έτσι προκαλεί μου δυσάρεστα συναισθήματα. Τι εκατάλαβα; Αφού εν μαλάκες. Εν να τους αλλάξω εγώ αν τους απαντήσω ή φερθώ ανάλογα;
Τούτος δαμέ ένεν τέλειος;;;;
Εν να σου λύσω τα μούτρα σου αααα!
