Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Εμπλουτισμός Σχέσεων και Θυμός

Θα έγραφα χθες ανάρτηση για το αγγούρι που έχει στον κ*λο ο μέσος Κύπριος οδηγός, αλλά είπα τα του άντρα μου και σήμερα στο ποστ του αγαπημένου μου Cake και έφκαλα τα από τα ενδότερα. Ως πάρατζει.

Έτσι θα ασχοληθώ σε αυτή την ανάρτηση με βιβλία που διάβαζα κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ τον τελευταίο καιρό και θα μοιραστώ μαζί σας τι μου έμεινε από αυτά. Ίντερεεεστιιιινγκ.

"Το Εγχειρίδιο Προγράμματος Εμπλουτισμού Σχέσεων" του Berdard Guernery περιήλθεν εις τας χείρας μου πριν 3-4 χρόνια, όταν ο παπάς μου μου έδωκε μια κάσια με βιβλία που του εκάμαν δώρο κατά καιρούς και δεν είχε χώρο να τα βάλει. (Τώρα δεν έχουμε χώρο εμείς να τα βάλουμε και τα διαβάζουμε πέρκει τα δώκουμεν παρακάτω). Δεν είναι η πρώτη φορά που έρχομαι σε επαφή με τέτοια θεματολογία αλλά είχε καιρό και εφρεσκάρισα μερικά πράγματα.

Αυτά που γράφω παρακάτω δεν σημαίνει ότι τα τηρώ, αλλά πιστεύω ότι γενικά, πριν ανοίξεις το στόμα σου, τουλάχιστον με το δικό σου άνθρωπο, πρέπει να επιλέγεις προσεκτικά τις λέξεις που θα χρησιμοποιήσεις. Θα μου πείτε, άγια ολάν εν να προετοιμάζω έκθεση ιδεών για κάθε κουβέντα που εν να λαλώ. Όχι βέβαια. Αλλά αν συχνά σκέφτεσαι προσεκτικά τι θα πεις, αυτό γίνεται συνήθεια και δεν πιστεύω να έχει κανένα που δε θέλει να περνά καλά στις σχέσεις του.

Στο τέλος του εγχειριδίου έχει ένα ευρετήριο φράσεων για τον εμπλουτισμό των σχέσεων (για να μεν σε εύρουν με την κουννιά πας τη κκελλέ του συντρόφου σου). Ο συγγραφέας τονίζει ότι όταν εκφράζεσαι σε μια διαφωνία με κάποιο:
  1. Πρέπει να είσαι καθαρά υποκειμενικός και να μην κατεβάζεις το βέλτιστον, το πρέπον, το φυσιολογικόν, το αντικειμενικό ως επιχείρημα, γιατί τότε ο συνομιλητής θα αρχίζει να αμύνεται και δε θα κάτσει να ακούσει αυτό που έχεις να του πεις.
  2. Απαγορεύονται οι γενικεύσεις!
  3. Υπογραμμίζεις τα θετικά!

Ππουχχού:

Αντί να πεις "Το σωστό πράγμα που έχεις να κάνεις" να πεις "Θα ήθελα εσύ...Θα ευχόμουνα εσύ... Θα μου άρεσε αν εσύ".

Αντί να πεις "Οδηγείς πολύ απότομα" να πεις "Με πιάνει νευρικότητα με την ταχύτητα. Θα ήταν μεγάλη ανακούφιση για μένα αν ελάττωνες. Θα το εκτιμούσα πραγματικά".

Αντί να πεις "Είσαι ένας αναίσθητος" να πεις "Όσον αφορά εμένα, αυτό μου φαίνεται αναισθησία."

Αντί να πεις "Πηγαίνεις στο ποδόσφαιρο κάθε Σάββατο" να πεις "Νιώθω απογοήτευση και ύστερα θυμώνω μαζί σου όταν πηγαίνεις κάθε Σάββατο ποδόσφαιρο. Το Σάββατο είναι μία από τις λίγες ώρες που μπορούμε να είμαστε μαζί".

Φαίνονται λίγο αστεία, ειδικά άμα τα σκεφτείς σε context "τα χόπππις μου είναι το τζινήιν της τζίκλας" αλλά πιστεύω ότι όλοι μπορούν να τα εφαρμόσουν, εάν έχουν συνέπεια και υπομονή και αν κάποιος τους πει ότι "ξέρεις έχει άλλο τρόπο εκτός από τις ξιτιμασσιές και τις παουρκές στη διαφωνία".


Πριν κανένα μήνα εδιάβαζα ένα άλλο βιβλίο (που το δάνεισα σε μια φίλη και τώρα δε θυμάμαι τίτλο και συγγραφέα, νομίζω λέγεται Ηρεμήστε) για το θέμα του θυμού. Ο συγγραφέας έλεγε με λίγα λόγια ότι για τα συναισθήματά μας είμαστε υπεύθυνοι ΜΟΝΟ εμείς οι ίδιοι. Ετόνιζε ότι πρέπει να ελαχιστοποιήσουμε τα πράγματα που μας νευριάζουν ή απογοητεύουν, γιατί δεν θα σταματήσει η γη επειδή εμείς θέλουμε να γίνεται το δικό μας. Δηλαδή μας λέει με τρόπο "πιέτε ξίδιν" και προχωράτε με τη ζωή σας αντί να ασχολείστε με ένα μαλάκα που σας είπε μαλάκα. Οι λέξεις είναι λέξεις και τίποτε άλλο. Όταν ο άλλος δεν σου απειλεί τη ζωή σου αγνόα τον και προχώρα την. Γίνε ολίγον μουσιαμμάς με λίγα λόγια.

Ένεν αλήθκεια που λαλεί άμαν το σκεφτείς; Εχτές έφκαλα κουρτούλλια που τα νεύρα γιατί ένας μαλάκας με εξιτίμασεν. Σήμερα πάλε ενευρίασα γιατί ένας άλλος μαλάκας έκαμε κάτι άλλο. Τζαι ακόμα τζαι τωρά που το σκέφτουμαι έτσι προκαλεί μου δυσάρεστα συναισθήματα. Τι εκατάλαβα; Αφού εν μαλάκες. Εν να τους αλλάξω εγώ αν τους απαντήσω ή φερθώ ανάλογα;

Τούτος δαμέ ένεν τέλειος;;;;
Εν να σου λύσω τα μούτρα σου αααα!
Αυτάαααα.

9 σχόλια:

Αχάπαρη είπε...

Hellooo ώσπου να πεις "Με πιάνει νευρικότητα με την ταχύτητα. Θα ήταν μεγάλη ανακούφιση για μένα αν ελάττωνες. Θα το εκτιμούσα πραγματικά" εννα τουμπάρει

astronaftis είπε...

μια απόλαυση η ανάρτηση τούτη αχαχα

Ασυγχώρητη είπε...

Αχάπαρη I guess πρέπει να κάμεις εξάσκηση να το λαλείς τζαι γλήορα; :P

Νυχτερινέ Ποδηλάτη άτε αλλό κανένα ποστ τζαι εν να παρετήσω τα βιβλία ψυχολογίας. :P

Leni είπε...

Χαχαχαχα κάποιο πόιντ το έχει η Αχάπαρη :Ρ

Αλήθεια, θέλω πολλά να γίνω ήρεμος και ψύχραιμος και κυρίως μουσιαμμάς άνθρωπος, αλλά νομίζω εν το πιο δύσκολο πράμα του κόσμου.

Neerie είπε...

Ωραίο ποστ

Τζι εγώ προσπαθώ να θυμούμαι ότι το "έννα με νευριάσεις" που το "έννα νευριάσω μαζί σου" κάμνει μεγάλη διαφορά στα αυτιά του άλλου

Το πρώτο εν καθαρή επίθεση τζαι βάλλει τον σε άμυνα, εν θα κερδίσεις κάτι
το δεύτερο εν καλλύττερο διότι δείχνει ότι θα μπορούσες να το ελέγξεις αν ήθελες, δείχνει ότι παίζεις τζι εσύ τζι εν είσαι έρμαιο του άλλου

Ασυγχώρητη είπε...

Λένι μου όντως είναι από τα δυσκολότερα πράματα. Αλλά παρατηρώ ότι με τα χρόνια, όπως και σε άλλους τομείς, άμα προσπαθούμε και το ψάχνουμε, βελτιωνόμαστε.

Ακριβώς Neerie. Καμιά φορά λες, μα είναι δυνατόν δύο λέξεις να αλλάξουν τη διάθεση κάποιου. Και όμως, είναι!

Γενικά προσέχω ότι όσο πιο μεγάλες προτάσεις και επεξηγηματικές κάνω, όπου περιγράφω ακριβώς πως και γιατί επηρεάζεται η διάθεσή μου, τόσο πιο δύσκολα χάνω την υπομονή μου και θυμώνω. Και ο άλλος/άλλοι ακούν με. Εν κουραστικό αλλά δουλεύκει.

Όσο μεγαλώνουμε μαθαίνουμε!

Sike είπε...

nice :)

τούτο με το να μην χαρακτηρίζεις τον άλλο αλλά την πράξη του (πχ αναισθησία αντί αναίσθητος) εφαρμόζω το σχεδόν πάντα. Αλλά επειδή το εφαρμόζω εγώ, εν σαν μου τη διούν πουπάνω όταν ΔΕΝ το κάμνουν οι άλλοι. Ασπούμε εκκεντρίζουμαι να με ρωτά ο χάσπας "που έβαλες τα κλειθκιά;" αντί "που είναι τα κλειθκιά" που θα έλεα εγώ! Τάχα φταίω εγώ που εν φαραντζιησμένα; Άσε, δε, με τζείνους που λαλούν των μωρών τους "είσαι άταχτος" - γυρίζει μου!!

αλλά χάτε.

για τες σχέσεις των 2 ορίτζιναλ φύλων εμένα αρέσεκι μου τζείνο με τον Άρη τζιαι την Αφρούλλα

Defiance είπε...

Πολλά δυνατό. Αν και σε αρκετές περιπτώσεις εν μπορεί να εφαρμοστεί, λογώ έλλειψης χρόνου ή υπομονής. Πάντως τζαμαί που αποτυχαίνουν τα υπόλοιπα ή αν αντιμετωπίζω κανέναν γάρον (π.χ. ο μαλάκας που σε εξιτίμασε) γυρίζω το στην ειρωνεία. Έτσι έμαθα να αντιδρώ μεγαλώνοντας και να πω και την αλήθκεια γουστάρω το πολλά. Γιατί ρε φίλε να μεταφέρεις τα νεύρα σου πάνω μου, πιάστα πίσω...

P.S. Οκ, κάμνω σχόλιο σε θέμα για την συμπεριφορά μετά που την Sike. Τιμωρεί με η μοίρα. Συγνώμη ξανά Sike μου.

Ασυγχώρητη είπε...

Sike thumps up για τον Άρη και την Αφρούλλα. Ακριβώς, τούτο που τονίζουμε και στην εκπαίδευση είναι ότι είναι προτιμότερο να χαρακτηρίζουμε την πράξη και όχι τον άνθρωπο. Καταλαβαίνω σε πλήρως όταν λες ότι εν κτιτζιόν να είσαι εσύ ο τυπικός και ο ευγενικός και οι άλλοι το χαβά τους. Νομίζω όταν επιμένουμε, με το καλό παράδειγμα μεταδίδουμε κάτι.

Defiance, πάντως πρέπει να το θεωρεί προσωπική επιτυχία κάποιος, ο οποίος καταφέρνει να μην εκνευρίζεται και να αγνοεί τέτοιες συμπεριφορές από άλλους! Προσωπικά έχω ακόμη πολλλυυυυυυυυύν δρόμο! Χεχε..