Ένα μασάζ μα τι μασάζ!

Είχε λίο καιρό που μια φίλη μου εμάσιετουν μου να πάω να κάμω μασάζ. Όσο παράξενο και αν ακούγεται, εκτός από τις σκόρπιες απόπειρες να μου κάμουν λίον πας τους ώμους οι φίλοι (που εστέφθηκαν με πλήρη αποτυχία αφού αντανακλαστικά εκάθησκα τους την πατσιά), δεν είχα κάμει μέχρι ψες επαγγελματικό μασάζ (όι το επαγγελματικό των 100 λιρών για τα έξτρα υπόψην σας..μην πάει αλλού το πονηρό σας μυαλουδάκι).

Της ιστορίας επροηγήθηκεν ο εξής διάλογος:

Φραπέ στη βεράντα μου με τη φιλενάδα μου...

Εγώ-Εψές πρέπει να ζαοτζοιμήθηκα..Πονώ δαμέ δεξιά που εν ο λαιμός..άσε που επήα να σκουπίσω σήμερα πριν έρτεις τη βεράντα τζαι νομίζω άνοιξεν η μέση μου.. Κοτζιακάρα κανονική στα 26. Η γιαγιά μου αππηά σιηνούιν κόρη τζαι εγώ ένα σκούπισμα τζαι ποφκάλουμαι...

Η φίλη- Κόρη είπα σου σιήλλιες φορές, πήεννε κάμε κανένα μασάζ να χαλαρώσεις. Εγώ έχω το στάνταρ μια φορά το μήνα. Δες το σαν treat for urself, κάτι που εν να σου κάμει καλό στην υγεία στην τελική. Να σου κλείσω ραντεβού στην τάδε.

Ε-Να σου πω την αλήθκεια ρε φιλενάδα , εν τζαι μπορώ πολλήν ώρα να μου μάχουνται πάνω μου.. Δαμέ κομμωτήριο πάω για τη ρίζα τζαι άμμα με λούνει στο λουστήρα η βοηθός, θέλω να την πατσίσω. Γονατά πάνω μου σάννα τζαι εν να μου φκάλει τα μύρα μου.

Φ-Ε σκέφτου πόσην αρνητική ενέργεια έσιεις μέσα σου μάνα μου! Άμα πας το λουστήρα εν αντέχεις πέντε λεπτά!

Ε-Τι αρνητική ενέργεια κόρη μου; Δαμέ κάμνει εφαρμογή την ενέργεια με τον τύπο του Άινστάιν πας τα ζινήσια μου!Αφού γονατά πάνω μου λαλώ σου! Εν πας τον αυχένα μου ούλλα τα 200 γραμμάρια βαφής που μου βάλλει;;;

Φ-Μουρμούρααα.. Απαισιόδοξη..Σφιγμένη φιλενάαας..... Ετέλειωσεν. Θα πιάσω την τάδε να σου κλείσω ραντεβού για μασάζ. Θα πάεις τζαι νύχτα ούτως ώστε μετά που εν να τελειώσεις να έρτεις σπίτι να τζοιμηθείς σαν το πουλούδιν!

Ε-Λαλώ σου εν θέλω!!

Φ-Σιωπή!

Να μεν τα πολυλογούμε.. Έκλεισε μου ραντεβού σε μια κοπέλα που άκουσα και εγώ προσωπικά ότι εν πολλά καλή μασέρ.

Εψές, κατά τις 8 επήα έφτασα στο ινστιτούτο. Την ώρα που έμπαινα έφκαινε μια άλλη κοπέλλα φανερά "χαλαρωμένη" και ανανεωμένη (το ένα της μάτι εκάμμαν παραπάνω που το άλλο), τζαι λέω στον εαυτό μου "Α, τελικά μπορεί όντως ναν καλή ιδέα".

Μπαίνω μέσα, η μασέρ, μια πολύ συμπαθητική και χαμογελαστή κοπέλα, με υποδέχεται. Τα φώτα είναι σβηστά, κεράκια ανάβουν γύρω από τη ξαπλώστρα (εν ξέρω ήνταλως αλλιώς το λαλούν το κρεβατάκι του μασέρ), καίγονται δύο essence sticks (άτε τωρά, εκκλησιά εν πάω γιατί τα λιβανίσματα ανακατώνουν με) και ακούγεται μια εξωτική "χτυπώ πας σε σωλήνες από παμπού" μουσικούδα..

"Ώστε είναι η πρώτη σου φορά που κάνεις μασάζ", αποκρίνεται με γλυκύτατη σιγανή φωνούλα η κοπελα..τόσο σιγανή,σε σημείο που της εζήτησα 2 φορές να μου ξανακάμει την ίδια ερώτηση.

"Ναι, η φίλη μου επιμένει ότι πρέπει να χαλαρώσω, έχω και κάτι μυικούς πόνους τον τελευταίο καιρό και είπα να δοκιμάσω", αποκρίνομαι.

"Ωραία! Βγάλε τα ρούχα σου, ξάπλωσε και εγώ πάω να κλειδώσω την πόρτα".

Τωρά γιατί τούτη η φράση μου λέει ότι το τι θα ακολουθήσει εν θα είναι μασάζ; Σκεφτείτε το υπό άλλο συγκείμενο επικοινωνίας και θα δείτε... :P

Η μασέρ επιστρέφει στο δωμάτιο και εγώ είμαι έτοιμη!

Ξεκινά από τα πόδια... Φτάνοντας στον πρώτο σύνδεσμο μυών νιώθω ένα οξύτατο πόνο να διαπερνά όλο μου το πόδι..

"ΑΑΑααα!", μου ξεφεύγει η πρώτη κραυγή.

"Χαλάρωσεεε..χαλάρωσεεε..Μη φοβάσαι..είναι φυσιολογικό να πονάς λίγο ώσπου να συνηθίσεις την πίεση..Θα κάνω όσο πιο απαλά γίνεταιιιι", μου λέει με καθησυχαστική φωνή η κοπέλα.. Να την πιστέψω;;;

Τελοσπάντων, το μαρτύριο συνεχίζεται. ΄Ώσπου μου τζίζει θέλω να της κάτσω την κλωτσιά.. Τζαι εκεί που πονώ παραπάνω, ασκεί μου παραπάνω πίεση.. Σφίγγουμαι..σφίγγουμαι να μεν τσιριλλήσω, προσπαθώ να σκέφτουμαι γκέισες να χορεύουν στον ρυθμό της "χτυπώ πας τα παμπού" μουσικής..προσπαθώ να σκεφτώ ότι προφανώς ο πόνος θα διώξει τα πιασίματα του ζαομαξιλαρκού τζαι της σκούπας.. θωρώ τα κεράκια και πιέζω τον εαυτό μου να συγκεντρωθεί στη φλόγα τους.. μυρίζουμαι τα essense sticks και εύχομαι να χασιήσιν πέρκει με πιάσει η μαστούρα τζαι εν νώθω τον πόνο..

Μπορώ να πω ότι στην μια ώρα και ένα τέταρτο μασάζ, η φάση που ένιωσα ότι εχαλάρωσα ήταν όταν ΕΣΤΑΜΑΤΑΝ ΝΑ ΜΕ ΤΡΙΦΚΕΙ ΣΑΝ ΤΟ ΠΑΣΤΟ ΤΟ ΚΡΕΑΣ.

Την ώρα που ετέλειωσεν η μασέρ, και αφού ένιωθα σαν να με εκλωτσούσαν δέκα ανοματοί σε όλα τα πιθανά μυικά κομμάθκια μου, γυρίζει και τι μου λαλεί:

"Ξέρεις, την ώρα που έκαμα την τελική κίνηση (ζίου ζίτσου) πάνω σου ένιωσα ότι το άγχος σου δεν έφυγε με τη δική μου εκπνοή (!!;;;).. Αλλά πιστεύω είναι επειδή δεν ήρθες καλά προετοιμασμένη και επειδή ήταν η πρώτη σου φορά".. Πάντα με το γλυκό της χαμογελαστό ύφος, μας την έσυρε κανονικά, σαν να μου ελάλεν αν δεν εδούλεψε πάνω σου, δεν φταίμε εμείς!

Anyway ήρτα σπίτι και δεν ήθελα να πέσω.. Νομίζω κάθε άλλο παρά χαλαρή με έκαμε το μασάζ.. Σήμερα το πρωί, σηκώστηκα 10 φορές πιο πιασμένη που τα προχτές και καθώς γράφω αυτό το ποστ,νιώθω πραγματικά ότι είμαι ένας χρησιμοποιημένος σάκος του μποξ. Αν με εδέρναν οι μιτσιοί στον Ύψωνα νομίζω θα ένιωθα λιότερο πόνο...

Υποθέτω, μερικά πράματα δεν κάμνουν για όλους τους ανθρώπους..

Άοοοοουυυυ...