Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

Άλλαξε ο Μανωλιός... στη σαλάτα του τη σως



ΠΡΟΣΟΧΗ, ακολουθεί απαισιόδοξο μήνυμα.


Είμαι φύσει απαισιόδοξη. Βλέπω το υπερτιμημένο μου καπουτσίνο μισοάδειο. Οκ.


Σίουρα, το ότι εν εφκήκεν ο βλάκας Μπους εν βελτίωση.. Εχάρηκα για τουλάχιστον 10 δευτερόλεπτα.


Τι μας κάμνει όμως να πιστεύκουμε ότι ο Ομπάμα εν να κάμει τίποτε καλύτερο;


Ας λάβουμε υπόψην πώς ένας σχεδόν "άγνωστος "για το πολιτικό σκηνικό της Αμέρικα φκαίνει πρόεδρος. Πώς έφτασε εκεί; Ποιοι τον επροωθήσαν; Αυτοί δεν θα θέλουν ένα κομμάτι από το αμέρικκαν ππάι του;


Αν δεν δω τουλάχιστον απόσυρση αμερικανικών στρατευμάτων θεωρώ ότι το ίδιο σκατό άλλαξε χρώμα και γεύση. Γιατί θα μας το ταίσουν, πάλι, που θα τους πάμε;


Όσον αφορά την οικονομική κρίση, είμαστε πουλημένοι όλοι, και εμείς και οι σπόροι μας, σε τραπεζοχρηματικά λόμπι που εξεκίνησαν από την Αμέρικα, πριν γεννηθούμε. Οι τιμές θα ανεβαίνουν, και οι τράπεζες θα ανεβάζουν το όριο δανειοδότησης, ρίξουν εν ρίξουν τα επιτόκια εν έχει σημασία, έτσι ώστε να πληρώνουμε δόσεις ώσπου να πεθάνουμε, οπότε τότε θα συνεχίζουν να τις πληρώνουν τα κοπελλούθκια μας. Εκείνοι θα φκάλουν κέρδη, εμείς θα φκάλουμε γαίμα να τους πληρώνουμε τα κέρδη τους και το βρικολακίστικο ρούφηγμα των περιουσιών μας, αν έχουμε δηλαδή, θα συνεχίζεται, μέχρι το τελειωτικό ξεβράκωμά μας.


Το τραγικό, για να μεν πω γελοίο, είναι ότι περιμένουμε τον "πλανητάρχη" να λύσει το πιο πάνω πρόβλημα. Κατά τα άλλα στην Κύπρο, τα δάνεια κάνουν χορό στου τρεχουμένου (λογαριασμού) τον βωμό για μπέμπες εξάσιρες και εφτάσιρες, για σπίθκια-οκέλλες που υποθηκεύουμε 3 φορές για να τα χτίσουμε και για άλλες καταναλωτικές φούσκες. Κατά τα άλλα, πρέπει να πουλήσεις κώλο για να γεμώσεις με βενζίνη το αυτοκίνητο και να χορέψεις σάμπα στα πόδια το κεφαλαίου για να αγοράσεις 5 κόρτες ψουμί τζαι μισή πότσα γάλα.


Ρε παιθκιά, το να ζεις με δανεικά ένεν δείγμα οικονομικής ευημερίας και αποφυγής της οικονομικής κρίσης. Εν για τις τράπεζες που δουλεύκετε in the end of the day. Δώστε λίο χρόνο , να δείτε και στην Κύπρο ήνταμπου εν να γίνει. Τα χωράφκια για πούλημα λιγοστεύουν και στο Τζόκερ εν ένας ο τυχερός. Κάμετε κράτην. Σφίξετε την τάση να γοράζετε χωρίς να λοαρκάζετε. Οι τιμές εν θα πέσουν όσον εσείς δανείζεστε για να τις φτάσετε.


Λένε (οι παρηγορήτρες) ότι η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Κάτι πιάνω στον αέρα για ομαδικό τάφο των συνειδήσεών μας στο όνομά της.


Όβερ εντ άουτ.

Οι Pink Floyd το τραγούδησαν πολύ ωραία: Money




9 σχόλια:

iremi.dynami είπε...

Δυστυχώς, το έπιασες σωστά. Αν περιμένεις ο,τιδήποτε να σου χαριστεί ή να λυθεί για χάρη σου, ακόμα (και ιδίως) από τον Ομπάμα ή από οποιονδήποτε άλλο, χαιρετίσματα.
Πάντα έτσι ήταν. Αλλά δέστο και από την άλλη. Ποια εναλλακτική υπάρχει; Αυτοί που λέγανε "πέφτει ο καπιταλισμός, τι χαρά..." λες και άπαξ και το αποφάσισαν και χάρηκαν, αύριο έπεσε;
Στο υπάρχον σύστημα, οι άνθρωποι σκέφτονται πάνω κάτω το ίδιο, γιατί κερδίζει ο ένας και όχι ο άλλος. Αν είναι να αλλάξει κάτι, χρειάζεται αλλαγή ιδεολογιών και νοοτροπίας, κάτι πολύ πιο δύσκολο από όσο ακούγεται.

Ανώνυμος είπε...

ασυγχώρητη,η κορυφή του Χορτιάτη άσπρισε! :)

Ο Χειμώνας είναι εδώ!

Ασυγχώρητη είπε...

Σωστά τα λες ήρεμη δύναμη. Εναλλακτική προς το παρόν δεν φαίνεται να υπάρχει, γιατί όπως λες, είναι πολύ δύσκολη η αλλαγή νοοτροπίας και ιδεολογιών με την παρούσα κατάσταση. Δεν είναι όμως και αδύνατο. Ίσως όταν πιάσουμε πάτο κυριολεκτικά και δεν έχουμε άλλα περιθώρια, ίσως τότε να grasp the alternative view που λένε και οι εγγλέζοι. Παρακολουθώ τα πράγματα στην Ελλάδα, τα οικονομικά σας είναι πολύ χειρότερα από την Κύπρο και όλο και έρχονται στην επιφάνεια οικονομικής φύσεως σκάνδαλα και καταχρήσεις πολιτικών προσώπων. Απορώ πως δεν βάλατε ακόμη φωτιά στο Σύνταγμα(βάλατε; :P) και δεν ξυρίσατε γουλί πρωθυπουργούς και υπουργούς.

Αεροχείμαρε έχω βάλει κλιματιστικό στο ζεστό αυτή την ώρα και σκεπάζω με κουβερτούλα τα πόδια μου! Επιτέλους χειμώνας (τουλάχιστον βραδάκι, γιατί το μεσιμέρι ακόμη φοράω κοντό μανίκι!) Χιόνια στη Λευκωσία έχω να δω από το 96... χεχε.. Ίσως μας στείλει ο Ομπάμα καμιά χιονοθύελλα..ποτε δεν ξέρεις :P

iremi.dynami είπε...

Όσα υποκινούνται από την ανάγκη ("πιάσαμε πάτο") δε λένε τίποτα. Όταν λέω ιδεολογία εννοώ αυτό που σκέφτεσαι ήρεμα, με διάλογο, χωρίς πίεση ή "ανάγκη" ή πάτους. Αυτά δημιουργούν τις κρίσεις, οι οποίες είναι απλώς ένα εργαλειάκι της πλάκας για να περάσουν κάποια συγκεκριμένα πράγματα.

Ασυγχώρητη είπε...

Αυτό εννοείς και με το "ήρεμη δύναμη" φαντάζομαι. :)

Συμφωνώ, η θεωρία/ιδεολογία πρέπει να κρίνεται/διαπραγματεύεται με διάλογο και όχι ως αποτέλεσμα τέτοιων κρίσεων.

Έλα όμως που μερικοί άνθρωποι πρέπει να φτάσουν στο χείλος της καταστροφής για να συνειδητοποιήσουν ότι ίσως το σύστημα είναι άδικο. Βέβαια, τότε είναι ήδη αργά, πρακτικά τουλάχιστον, γιατί θα έχουν χαραμίσει ήδη το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους, υπηρετώντας το..

Εν τω μεταξύ εκατομμύρια άνθρωποι ζούνε και πεθαίνουνε καθημερινά κάτω από το όριο της φτώχιας και εμείς ασχολιόμαστε με τα επιτόκια των τραπεζών. Ιδού ο καπιταλισμός στο μεγαλείο του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο πάτος του.

Αχ, πίκρα. Πραγματικά, πίκρα.

Ανώνυμος είπε...

Ζαχαρίτσα? Γαλατάκι? :)

Ασυγχώρητη είπε...

1 κιλό από το καθένα σε παρακαλώ :)

aeroxeimarros είπε...

Κοπελιά εδώ ενδεχομένως να έχουμε και χιόνια στα πεδινα από την Κυριακή, αλλά και εσείς πιθανώς να δεχτείτε αρκετές βροχές το Σ-Κ.

Ποιος είναι ο Κλίντον?εεε,ο Ομπάμα ήθελα να πω..........

iremi.dynami είπε...

Βέβαια η αλήθεια είναι ότι τις μάζες μόνο οι κρίσεις τις πιάνουν, και αυτές με το ζόρι, άρα κάποιος λόγος θα υπάρχει που γίνονται όλα αυτά. Ποιος ασχολείται με ιδεολογίες και διαλόγους σήμερα; Εδώ τους λες "πολίτες" και σχεδόν προσβάλλονται.

Καληνύχτα πολίτες, αυτός ο κόσμος θα αλλάξει και χωρίς εσάς. Εκτός αν το πάρουν χαμπάρι και ξυπνήσουν.