Απορίες - The Club Volume

Εν πάω κλουμπ πολλά τα τελευταία 2 χρόνια, όμως λόγω επισκέψεων από τα εξωτερικά καλών φίλων έπρεπε να τους φκάλουμε έξω να δουν τη νυχτερινή ζωή της Κύπρου.. Έτσι έτυχε να βρεθώ στα χιπ κλουμπ της πρωτεύουσας την τελευταία εβδομάδα αρκετές φορές. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης μου εγεννήθηκαν οι εξής ρητορικές απορίες:

Γιατί στην πόρτα του κλαμπ ρωτούν σε αν έχεις κράτηση ενώ ξέρουν και αυτοί και εσύ ότι σε λίες μέρες θα παντούν μούγιες;

Γιατί στην πόρτα του κλαμπ στέκουνται 10 ανοματοί πίσω που ένα μιτσή 18 χρονών που κρατά τις κρατήσεις;

Γιατί χρειάζεσαι κράτηση ΓΕΝΙΚΑ για να πάεις σε club στην Κύπρο;(απορία καλαμαρά φίλου)

Γιατί άμα βάλλει ελληνικά τραγούδια μες το club με τις λέξεις "ασυγχώρητη", "αχάριστη" etc. ούλλοι σχεδόν οι άντρες παίρνουν το προσωπικά και σηκώνουν το ένα χέρι και ανακατώνουν τον αέρα;

Γιατί οι λευκωσιάτες πίνουν mojito το καλοκαίρι;

Γιατί σχεδόν ούλλοι φορούν μακρομάνικα άσπρα πουκάμισα το καλοκαίρι;

Γιατί άμα βάλλει το "Κάνε ντου" ούλλοι είδαν την 50cent;

Γιατί ο ένας που την παρέα, μόλις φτάσει ο πάγος, πιάνει και ανακατώνει τον μερακλίτικα και κάμνει τον μπάρμαν;

Γιατί άμα λέει το γνωστό ραπ άσμα "απαγορεύονται οι πίππες στις τουαλέτες" ούλλοι κάμνουν σαννα τζαι εν πρώτη φορά που το ακούν και κουντούν ο ένας τον άλλον;

Γιατί όταν λέει το άσμα "σε βγάζω άκυρο" οι γυναίκες αυτόματα ταυτίζουνται και ενθουσιάζονται, ακόμα και αν δίπλα στέκεται ο φίλος τους;

Γιατί άμα βάλλει το My secret combination της Καλομοίρας πολλοί μιμούνται περιπαικτικά τις κινήσεις που δεκαθκιάζει τα βυζιά της;

Γιατί άμα βάλλει το τραγούδι της Αρμενίας "Kele kele" δείχνουν τη κκελέ τους και γελούν;

Γιατί ώσπου να γίνει 2:30 κανένας εν χορέφκει ;

Γιατί στις τουαλέτες οι γενέτζες σύρνουν τα χαρτιά μες το νιπτήρα εφόσον 10 εκατοστόμετρα αριστερά έχει κάλαθο χωρητικότητας ενός κυβικού μέτρου;

Just for the sake of questioning...

Η Ιστορία του Γυναικείου Στήθους

Ο τίτλος της ανάρτησης είναι ο ομώνυμος τίτλος του βιβλίου της Marilyn Yalom, το οποίο διαβάζω τις τελευταίες μέρες.

Ομολογώ πως και πριν διαβάσω το βιβλίο, πίστευα ότι το κορμί της γυναίκας στο δυτικό κόσμο δεν να της ανήκε ποτέ, πραγματικά, αν λάβει κάποιος υπόψη τη μόδα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και όλα τα "μέσα" που καλλιεργούν τα επιθυμητά πρότυπα ομορφιάς.

Διαβάζοντας το βιβλίο της Yalom είχα συνεχώς το αντανακλαστικό ίσως αίσθημα να πιάσω τα δικά μου στήθη, να δω αν πραγματικά είναι εκεί... Η συγγραφέας στο συγκεκριμένο βιβλίο περιγράφει πώς το στήθος της γυναίκας προσδιορίστηκε από χιλιάδες χρόνια πριν μέχρι και σήμερα, από τους εραστές των γυναικών, την ηθικολογία, τη θρησκεία, την τέχνη, τη λογοτεχνία και την ποίηση, τον κινηματογράφο και την πορνογραφία.

Σήμερα διάβαζα για την περίοδο της γαλλικής επανάστασης, της οποίας οι εμπνευστές ύμνησαν τη Φύση (εξού και όποιος άνθρωπος γεννιέται είναι ίσος με τους υπόλοιπους από τη φύση του), και κατ'επέκταση οποιαδήποτε "φυσική" λειτουργία του σώματος, για παράδειγμα τον θηλασμό. Το πνεύμα της επανάστασης έκανε να θεωρούνται ηρωίδες οι γυναίκες που θήλαζαν οι ίδιες τα παιδιά τους (ήταν συνηθισμένο το φαινόμενο των τροφών-δανεικών βυζιών εκείνες τις εποχές) και η ίδια η Ελευθερία, και άλλες ιδέες όπως η Ισότητα και η Δημοκρατία να αναπαριστώνται στην τέχνη ως γυμνόστηθες γυναίκες που "θήλαζαν" με τα ιδεώδη τους το λαό.

Ακολουθώντας την ιστορία του γυναικείου στήθους, μπορεί κανείς να δει πόσο πολύ ασχολήθηκε ο κόσμος με αυτό για χιλιάδες χρόνια. Τα στήθη μας κορίτσια, όσο κανένα άλλο μέρος του σώματος μας, δεν τραβολογήθηκε και δεν ταλαιπωρήθηκε τόσο πολύ! Από τους κορσέδες ανύψωσης της Μαρίας Αντουανέτας, τα σιδερένια κάλυπτρα της Ελισάβετ της Α΄ τον ακρωτηριασμό τους κατά την εποχή των μεσαιωνικών μαγισσών που αποτελούν δείγματα της φυσικής ταλαιπωρίας, μέχρι την "φιλολογική" ταλαιπωρία και το μελάνι που χύθηκε γύρω από το πώς πρέπει να είναι και για πιο σκοπό πρέπει να υπάρχει το στήθος, φαίνεται ότι τα στήθη μας ποτέ δεν μας άνηκαν πραγματικά...

Είτε ως σύμβολο μητρότητας, είτε ως φορέας επανάστασης, είτε ως ερωτική έμπνευση, είτε ως σεξουαλικό αντικείμενο, έγινε λόγος στο στόμα και μπάλα στα χέρια ΚΥΡΙΩΣ των αντρών, που αυτή τη στιγμή που μιλάμε, μέσω νυστεριών και σιλικόνων το διαμορφώνουν ανάλογα με τα "πρότυπα", ως σύγχρονοι γλύπτες.

Δεν κατακρίνω κανένα άντρα που θέλει το βυζί όπως το εφαντάστηκε ότι πρέπει να είναι. Υπάρχουν και λαστιχένιες κούκλες.

Δεν κατηγορώ καμιά που επιθυμεί ένα βυζί που υποτίθεται ότι αναλογεί στο σωματότυπό της. Ας πιστεύει ότι της λέει ο ΑΝΤΡΑΣ πλαστικός χειρουργός της και οι κοσμικές στήλες του Must.

Δεν κρίνω τη μητέρα που επιλέγει να μην θηλάσει για να μεν της επηρεάσει η βαρύτητα τη ρώγα της.. Ευτυχώς υπάρχουν και παιδικές τροφές.

Δεν κατηγορώ τους σχεδιαστές μόδας που φτιάχνουν σουτιέν με ενίσχυση ή μπλούζες και φορέματα που αναμένεται να μην έχεις ίχνος στήθους για να τα φορέσεις. Υπάρχουν ήδη τα μοντέλα που τα διαφημίζουν για να τα φοράνε...

Πάμελα agapi mou, βυζί σου είναι , ότι θες το κάνεις κορίτσι μου.. Είσαι αξιόπιστο δείγμα επιχειρηματοποίησης του σώματος μας..

ΚΡΑΥΓΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ : ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΒΥΖΙΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΝΗΚΕΙ! ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΤΑ ΦΟΡΑΝΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.

Κορίτσια, το βυζί σας και τα μάτια σας...

Αγόρια, διαβάστε και εσείς το βιβλίο.

P.S. Δεν καίω το σουτιέν μου, αλλά το φοράω όσο λιγότερο μπορώ. :P

Το ζευγάρι της διπλανής πόρτας

Σχεδόν.. δεν είναι ακριβώς της διπλανής πόρτας, είναι της μεζονέτας που βρίσκεται κοντά στην πολυκατοικία που μένω. Και συγκεκριμένα, σχεδόν κάτω από τα παράθυρα του υπνοδωματίου μου.

Το ζευγάρι αυτό, από τότε που εμετακόμισα στη συγκεκριμένη γειτονιά, με ξυπνά σχεδόν κάθε πρωί. Έχει σχεδόν 3 χρόνια. Το χειμώνα με ξυπνά τα Σαββατοκυρίακα κατά της 9, τις καθημερινές εν τους προλαβαίνω γιατί κατά τις 6 και μισή φεύγω από το σπίτι.. Το καλοκαίρι που είμαι σπίτι, με ξυπνά κατά της 7 μισή.

Δεν με ξυπνούν οργασμοί παθιασμένου έρωτα.

Δεν με ξυπνά το μιξεράκι που φτιάχνει τον καφέ τους.

Δεν με ξυπνά το κλάμα των μωρών τους.

Με ξυπνούν οι παουρκές τους, οι φωνές τους. Συγκεκριμένα η τσιρικτή φαουσιασμένη φωνή της κυρίας και ο μπάσος παουρμοβρυχηθμός του κυρίου. Την πρώτη φορά που με εξυπνήσαν έπαθα σοκ. Ενόμιζα κάποιον εσφάξαν, εγίνηκε φονικό στη γειτονιά λαλώ..ακόμα εν ήρτα.

Μερικοί λόγοι για την πρωινή χορωδία του τρόμου, που επρόλαβα να συλλάβω αυτά τα τρία χρόνια, πριν κλείσω τα παντζούρια και βάλω το μαξιλάρι πάνω στην κκελέ μου: "γιατί έβαλες λάστιχο να ποτίσεις τωρά" ,"γιατί εν ταράσσεις το αυτοκίνητο εσύ;", "γιατί έφαες την ατζία του ψωμιού;".. και γενικά ΑΦΟΡΜΗ ΒΟΗΘΑ. Ο καυγάς για τον ίδιο λόγο μπορεί να διαρκέσει από 5 λεπτά μέχρι 2 ώρες! ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΟΡΕΞΕΩΣ.

Εσκέφτηκα πολλές φορές να ανοίξω το παράθυρο και να τους πω να ΦΚΑΛΟΥΝ ΦΑΟΥΣΑ, αλλά εν το έκαμνα, γιατι τα μωρά τους ήταν παρόντα σε όλους τους καυγάδες σχεδόν, και ετσιρηλλούσαν και εκλαίαν στο background. Ελυπούμουν τα, να ακούν ακόμα ένα πελλό να παουρίζει. (Εκάλεσα μια φορά το 1440 για τη βία στην οικογένεια αλλά η κοπέλα είπε μου ότι πρέπει να κάμω καταγγελία στην αστυνομία, εάν νομίζω ότι τα μωρά είναι θύματα βίας. Είπα της μπορεί να μεννεν σωματική η βία, αλλά καλύτερα να σε δέρνουν παρά να ακούεις έτσι τσιριλλιές.. Είπε μου ότι δυστυχώς που τη θέση της εν μπορεί να βοηθήσει προς το παρόν. Ερώτησα ένα γνωστό μου και είπε μου σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει ναν επώνυμη η καταγγελία στην αστυνομία.Anyway..

Σήμερα όμως, προφανώς ο νέος ένοικος της πολυκατοικίας (ήρθε πριν 2 μήνες), δεν άντεξε! Έτσι λίγο μετά την έναρξη της χορωδίας του τρόμου, άκουσα μια φωνή να συμπληρώνει:

"ΕΣΙΕΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΗΡΤΑΜΕ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΞΥΠΝΑΤΕ ΜΑΣ. ΕΚΑΜΕΤΕ ΜΑΣ ΜΕ ΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ! ΦΚΑΡΤΕ ΦΑΟΥΣΑ ΠΑΟΥΡΜΟΣΙΗΣΤΟ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ! ΑΝ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ ΧΩΡΙΣΤΕ ΤΖΑΙ ΜΕΣ ΜΑΣ ΓΑΜΑΤΕ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΠΟΥ ΤΟ ΧΑΡΑΜΑ. ΑΧΡΗΣΤΟΙ Ε ΑΧΡΗΣΤΟΙ! ΑΝ ΣΑΣ ΞΑΝΑΚΟΥΣΩ ΕΝ ΝΑ ΕΡΤΩ ΕΓΩ Ο ΙΔΙΟΣ ΝΑ ΛΥΣΩ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΑΣ... ΧΩΡΙΣΤΕ ΝΑ ΠΝΑΣΟΥΜΕ ΟΛΑΝ!"

Αν τον εύρω σήμερα τον συγκεκριμένο ένοικο θα του πω: "Respect".

Εν ξέρω κατά πόσον εν να πιάει τόπο η αντίδρασή του, πάντως αν με ξαναξυπνήσουν εν να αρκέψω εγώ τούτη τη φορά.

Οι απέναντι μου είπαν μου κάτι ψιλές ότι εκαλέσαν αστυνομία 2 φορές...

Τώρα να δούμεν...

Ούφφου! Εσείς εν να αντέχετε τόσο καιρό;

Δεν ξεχνώ

Ότι κάποιοι σκότωσαν για μιαν "ένωση" και τώρα βγάζουν αφρούς προτιμώντας τη διχοτόμηση.

Τα όπλα που έστρεψαν αδέρφια σε αδέρφια.

Πως ένας άνθρωπος με εμμονές και όχι ιδέες μπορεί σε μια μέρα να βάλει σε καλούπια τα όνειρα των παιδιών και των εγγονιών του.

Την κάθε ίντζα της Κύπρου.

Τα λόγια του μακαρίτη τον παππού μου: Παππού, είπες μου κάποτε, ότι τζαι να κάμνω στη ζωή μου, να μεν ξιάνω την Κύπρο. Ξέρω ότι εν εννοούσες κομμάθκια ούτε εμπήκες σε διλήμματα για πoιο που τα θκυο πρέπει να αγαπάς. Τζαι ας επέθανες με τον πόνο της απώλειας κομμαθκιού που την καρδιά σου.

Δεν ξεχνώ και βλέπω μπροστά.

Σαν σήμερα...

Γαλλία, 14 Ιουλίου 1789, Η πτώση της Βαστιλλης

Η ανακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Respect...

Η κλίμακα της Κατώτατης και Ανώτατης Φαουσίασης

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Είμαι σίγουρη ότι είτε άμεσα (επειδή είστε γυναίκες), είτε έμμεσα (επειδή είστε οι άντρες που ζήσατε δίπλα σε γυναίκες συμπεριλαμβανομένης και της μαμάς σας), έχετε βιώσει όλοι σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό το Προεμμηνοριακό Σύνδρομο... Εκείνες οι υπέροχες μέρες και στιγμές πριν την έμμηνο ρύση, μιας θαυμάσιας σωματικής λειτουργίας που επιτρέπει την πιθανότητα πολλαπλασιασμού του ανθρωπίνου είδους, κάθε μήνα.

Μερικοί λένε ότι το συγκεκριμένο σύνδρομο δεν είναι τίποτε άλλο από κατασκευές του ανθρώπινου νου για να δικαιολογήσουν την συμπεριφορά των γυναικών. Εγώ λέω σε αυτούς, ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΕΙΣΤΕ ΑΝΤΡΕΣ, που δεν έχουν την αλησμόνητη εμπειρία της περιόδου.

Μετά από την τελευταίο μου pms, του οποίου επέζησαν όσοι θα επιζούσαν άλλοτε σε περίoδο ενός εμφυλίου πολέμου, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας τα mood swings και τη γενικότερη διάθεση κατά την περίοδο του PMS, με τη μορφή μιας κλίμακας.

Σας παρουσιάζω λοιπόν, την λεγόμενη κλίμακα της Κατώτατης και Ανώτατης Φαουσίασης (αγγλιστί The Biatchness climax).




Επεξήγηση της κλίμακας:

Είτε σε μικρό είτε σε μεγάλο βαθμό οι γυναίκες βιώνουν πριν την περίοδο (από 2 μέχρι 10 μέρες) τα πιο κάτω:

• έντονες αλλαγές στη διάθεση λόγω χημικού κοκτέιλ ορμονών:για παράδειγμα το υστερικό γέλιο σε δευτερόλεπτα μετατρέπεται σε υστερικό κλάμα.
• έντονες αλλαγές στην όρεξη: το στομάχι μπορεί να γίνει απύθμενος λάκκος που να χωρεί μέσα τους πιο απίθανους συνδυασμούς φαγητών (tortillas με γεύση αβοκάτο και μετά από 2 λεπτά τάρτα φράουλας με σιρόπι καραμέλας).
• έντονες αλλαγές στο σώμα: αίσθημα πρηξίματος και πόνου στην κοιλιακή περιοχή, φούσκωμα στήθους (εν σε χωρεί το στενό σου jean και το σουτιέν σου, γενικά νιώθεις ότι εν σε χωρούν οι τόποι).

Τα πιο πάνω προκαλούν εκνευρισμό που ξεκινά από το 0, το κατώτατο όριο φαουσίασης και μπορεί να φτάσει στο 7, το ανώτατο όριο. Μερικές γυναίκες φτάνουν από το 0 μέχρι το 7, μερικές μέχρι το 4,5, ανάλογα κατασκευής και χαρακτήρα.

Στο 0, όπως αναπαρίσταται στην κλίμακα με μια ναζιάρα γατούλα, ο εκνευρισμός δεν υπάρχει, όλα είναι καλά και άγια, οι άντρες βλέπουν στην αγαπημένη τους τη γυναίκα που ερωτεύτηκαν με φωτοστέφανο... καμία απώλεια πολέμου. Παράδειγμα: Το κινητό σου κλείνει λόγω μπαταρίας καθώς προσπαθείς να κάνεις ένα τηλεφώνημα. Χαμογελάς και λες "συμβαίνουν αυτά" και η ζωή συνεχίζεται.

Από το 1-3, αρχίζει ένας εμφανής εκνευρισμός. Αρχίζουν να φαίνονται τα πρώτα συμπτώματα PMS. Παραδείγματα τέτοιου εκνευρισμού: Το κινητό σου κλείνει λόγω μπαταρίας καθώς προσπαθείς να κάνεις ένα τηλεφώνημα. Λες λίγα τστστστστς, σκέφτεσαι γιατί δεν το εφόρτισες πριν φύεις που σπίτι και δανείζεσαι το πλησιέστερο τηλέφωνο.

Από το 3-5, τα πράγματα γίνονται πιο έντονα. Τα συμπτώματα PMS καλά κρατούν και βασιλεύουν. Παραδείγματα τέτοιου εκνευρισμού: Το κινητό σου κλείνει λόγω μπαταρίας καθώς προσπαθείς να κάνεις ένα τηλεφώνημα. Λες για τη ράτσα εκείνου που έκαμε το κινητό, για τη δική σου ράτσα, ποφυσάς και μπορεί και να κλάψεις.

Από το 6-7, run for your life! Το ζενίθ του εκνευρισμού! Μια δύο μέρες πριν την περίοδο, ετοιμάσου να τα δεις όλα... Παραδείγματα τέτοιου εκνευρισμού: Το κινητό σου κλείνει λόγω μπαταρίας καθώς προσπαθείς να κάνεις ένα τηλεφώνημα. Λες για τη ράτσα όλων των ανθρώπων, αρκέφκεις να τσιριλλάς, το άσπρο των μαθκιών σου πάνω και κάτω από τις κόρες μεγαλώνει θυμίζοντας τον Jack Nickolson στη φωλιά του Κούκου, σύρνεις το κινητό χαμέ και βρυγχάσαι. Και μετά από λίγο, αφού οι έντρομοι θεατές σου βγουν από τις κρυψώνες του, απολογείσαι και γελάς. Yes.

Αν είδατε κομμάτι του εαυτού σας, ή μιας φίλης σας στην πιο πάνω περιγραφή, μην ανησυχείτε! Είναι απλά ένα φυσιολογικό αποτέλεσμα της απότομης αλλαγής στο σώμα κάθε γυναίκας, που κάποτε φαίνεται εντονότερα...

Until next time then! (σε περίπου ένα μήνα) ;)

Ερωτήσεις που θα έκαναν γνωστές προσωπικότητες προς υποψήφιες καλλιστείων

Τι θα ρωτούσαν άραγε;;;


Ελίτα Μιχαηλίδου: Αν είχες την ευκαιρία να μιλήσεις σε ένα Άγιο, ποιος/ποια θα ήταν αυτός/αυτή;


Γιάγκος Μικελίδης: Αν έβρισκες το γάρο το φίλο σου στο κρεβάτι με μια Ρουμάνα, τι θα διάλεγες; Lexotanil ή Valium;


Τάσσος Παπαδόπουλος: Ναι ή όχι;


Δημήτρης Χριστόφιας: Εγώ δεν κάνω ερωτήσεις. Έχω μόνο τις απαντήσεις!


Γιαννάκης Κασουλίδης: Που είναι η Τζοάννα; (οέο;)


Αρχιεπίσκοπος Κύπρου : Τσεκ or credit κορούδα μου;


Νίκος Πιττοκοπίτης: Ποια είναι η άποψη σου για τους μετανάστες που καταστρέφουν τον δημογραφικό χαρακτήρα της Κύπρου και αυξάνουν τον δείχτη της εγκληματικότητας στην Πάφο;


Ελένη Μαύρου: Ξέρεις κανένα καλό γραφείο πολιτικών μηχανικών;

Χαρίλαος Σταυράκης (Υπ. Οικονομικών): Τι είναι ο πληθωρισμός; (he is asking because he doesnt know)


Χρύσανθος Τσουρούλλης: Πόσα λεπτά διαρκεί η νέα εκπομπή μου, 60 λεπτά;


Βαλεντίνα Τσίγκη: Τι θα έκανες στην περίπτωση που η προσωπική σου επιχείρηση ήταν υπεύθυνη για τον τραυματισμό 8 παιδιών δημοτικού σχολείου;


Ανδρέας Φουστάνος(ο πλαστικός χειρούργος): Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω! Ποιος είναι ο αγαπημένος σου προορισμός διακοπών;


Καλομοίρα: Everything is great! You are wonderful ! You are like SOOO preettyyy girl! (νέφκουν της ότι πρέπει να κάμει ερώτηση) Oh yeah! Pos ta prospathouses na voitiseis ta pedia tis Afrikis pou peinane ???(and the peace sign),


Ηλίας Μαμαλάκης: Πόσο αλεύρι σηκώνει το φύλλο της σπανακόπιτας Ηπείρου;


Βέφα Αλεξιάδου: Από πότε ο Μαμαλάκης έγινε κριτής στα καλλιστεία;


Κωνσταντίνος Μητσοτάκης: Ελπίζω να είσαι η νικήτρια. ( Η ερώτηση δεν μας ενδιαφέρει στη συγκεκριμένη περίπτωση, εφόσον η υποψήφια έχει ήδη χάσει.)


Quentin Tarantino: If a serial killer was chasing you,what weapon would you use against him and why?


Άλμπερτ Άινσταιν: Αν είσαι σε ένα τρένο που πάει 180 χμ/ώρα και βγάλεις την κκελέ σου έξω από το παράθυρο, σε πόση ώρα θα στεγνώσει το λιπ γκλος σου; (η πυκνότης του λιπ γκλος ακολουθεί το διεθνή δείχτη σιοιρομιλλαρκάς και η επιτάχυνση γ=0).


Ουίλλιαμ Σαίξπηρ: Να ζει κανείς ή να μη ζει; Ιδού η απορία.


Φρίντριχ Νίτσε: "Μερικοί άνθρωποι γεννιούνται μετά το θάνατό τους." Σχολίασε σε 10 γραμμές.


Ο θεός: (Ήταν απασχολημένος οπότε he never made it).

UPDATE

Από την Cake--> Robert De Niro: Are u talkin to me?

Joey (από τη σειρά FRIENDS): How YOU doin?

Η λίστα ανοιχτή για συμπλήρωση! :P

Ευχαριστούμε Μπέτυ μου!

Ευχαριστούμε Μπέτυ Μαγγίρα

που απάντησες εκ μέρους των πλείστων υποψηφίων

για τον τίτλο της STAR της Κύπρου,

στις ερωτήσεις που τους υπέβαλες η ίδια,

για τις οποίες εστάθηκε αδύνατον να δώσουν μιαν απάντησην!

ΘΕΚΚΙΟΥ!

Απάντηση διαγωνιζόμενης στην ερώτηση: Τι θα ήθελες να μην υπάρχει στον κόσμο;

(Pause...Pause...)Εεεεε.. Ο ρατσισμός... (Pause Pause Pause.).. γιατί οι ρατσιστέεεες...

PERIOD.

Μπέτυ, όλοι οι τίτλοι δικοί σου darling!

:P

The Divisions of Cyprus

Εθυμήθηκα την καθηγήτρια μου στο πανεπιστήμιο που μας ελάλεν:

"Η αποικιοκρατία των Άγγλων, ακόμα και αν δεν υφίσταται πλέον στην Κύπρο , εκατάφερε να σπείρει και συνεχίζει να σπέρνει τη διχόνοια στο νησί".

Πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση του πώς επιτεύχθηκε ο διαχωρισμός των Κυπρίων, από την τότε Βρεττανική και ξένη πολιτική, και πώς η ευθύνη της Βρεττανίας σε πρόσφορο πολιτικό συγκείμενο της τότε εποχής, εξελίχθηκε στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας μας. Γράφει ο Perry Anderson, καθηγητής Ιστορίας στο UCLA.

Πατήστε εδώ για το κείμενο.

Γιατί;

Εχτές, όπως εδιένυα τον απογευματινό μου ύπνο, εκτύπησε το τηλέφωνο μου. Με μισόκλειστα μάθκια, είδα το όνομα.. Η φίλη μου..

-Έλα κόρη.

(ακούεται η αδερφή της φίλης μου και στο background η φίλη μου να στριγγλίζει σαν να την εσφάζαν τζαι να κλαίει. Νομίζω εν θα ξιάσω ποττέ τούτη την κραυγή που έφκαλλε..)

-Έλα τωρά αμέσως ποδά. Ηύρε μηνύματα πας το κινητό του αρραβωνιαστικού της. Απάταν την. Σπάζει ό,τι εύρει μπροστά της..Νομίζω εν να κάμει κανένα μεγάλο κακό στον εαυτό της. ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΛΑ ΤΩΡΑ.

Εν θυμούμαι ήνταλως εβρέθηκα που το κρεβάτι μες το αυτοκίνητο.

Έφτασα σπίτι της τζαι άκουα την που έξω.. Εσφίγγουμουν να μεν κλάψω. Εν πολλά άσιημο πράμα να ακούεις ένα άθρωπο που αγαπάς να πονεί τόσο..

----------------------------

Ήταν 7 χρόνια μαζί. Πάντα στην παρέα εθεωρούσαμε την πολλά τυχερή, τζαι τζείνη τζαι τζείνο, που μετά που τόσο καιρό ήταν τόσο αγαπημένοι.. Στους αρραβώνες τους, πριν ένα μήνα, είχα πει ότι εν εξαναπήα σε αρραβώνες τζαι να είμαι τόσο ευτυχισμένη για κάποιο. Εθώρουν τους τζαι εσιέρουμουν τους, τζαι ιδιαίτερα τη φίλη μου, που η ζωή γενικά εν της τα είσιε φέρει εύκολα. Εκατάφερε να στήσει τη ζωή της μετά που χρόνια που εθώρεν τον τζύρην της να κακοποιά τη μάνα της, εστάθηκε δίπλα στη μάνα της τζαι έδωκε της ζωή ξανά, τζαι εβοήθησεν την να ξαναρχίσει.

Άμα την θωρώ τη φίλη μου, νιώθω περήφανη, γιατί ξέρω ότι σε πολλά μιτσιά ηλικία εχρειάστηκε να ωριμάσει τζαι να αναλάβει ευθύνες, τζαι να γίνει η μάνα της μάνας της τζαι η μάνα των αρφάων της, όντας η πιο μεγάλη στο σπίτι. Τζαι ελάλουν, ότι εστάθηκε τυχερή που ήβρε τούτο το παιδί να την αγαπήσει πραγματικά..


----------------------------

Η κατάσταση στην οποία την ήβρα ήταν απερίγραπτη. Εκρατούσαμέν την μες τα σιέρκα μας με ούλλη μου τη δύναμη για να μεν κάμει άλλο κακό. Τα νύσια της ήταν γεμάτα γέματα, τζαι οι βούτσιες της κταρμένες.. Μες το δωμάτιο της ούλλα σπασμένα. Εκλώτσαν, επαούριζεν, εφάκκαν μας τζαι εφώναζεν.. "ΓΙΑΤΙΙΙΙΙ; ΓΙΑΤΙΙ;;;;;".

Κάποια φάση άμαν ηρέμησε λίο.. έμεινε σαν το μωρό μες την αγκαλιά μου τζαι έφκαλε ένα κλάμα-βογγητό που θα έκαμνε τζαι τις πέτρες να σπάσουν. Έκλαια σιγανά μαζί της τζαι εν της ελάλουν τίποτε.. Ευτυχώς ήρτεν η μάμα της τζαι μια άλλη φίλη μας. Εβοηθήσαν με να της δώκουμε ηρεμιστικό τζαι εκάτσαν μαζί της.


Έπιασα το κινητό του αρραβωνιαστικού της, το οποίο είσιε ξιάσει ούλλη μέρα σπίτι της. Επήα στα μηνύματα τζαι ένιωσα την πρώτη αναγούλα. Ακόμα τζαι τη μέρα των αρραβώνων τους έγραφε μηνύματα σε μιαν άγνωστη. Εν μπορώ καν να περιγράψω τι της έγραφε. Το κύμα της αναγούλας εμεγάλωσε, τζαι εν άντεξα.. έκαμα εμετό ούλλη την αηδία που ένιωθα μες τα σωθικά μου. Εσκέφτουμουν πώς μπορεί να ένιωσε η φίλη μου, άμα εγώ εταράχτηκα τόσο...


Ήταν έτοιμοι να ξεκινήσουν τη ζωή τους μαζί. Προχτές ελαλούσεν μου η φίλη μου για τα arrangements του γάμου. Είσιεν τον τζιπάνω τον χαρτωμένο της. Τζαι η οικογένεια της είσιεν τον σαν το παιδί της. Ποττέ δεν μου επέρασε για εμένα, για κανενού που τους έξερεν, που το νου, ότι εν να ήταν ικανός για έτσι πράμα.

Τωρά τζείνος σιήζει πανιά τζαι φωνάζει πως την αγαπά.

Πιστεύκω ότι εσιηλομετάνιωσε για ότι έκαμε... αλλά εν αργά.

Τζείνο που εν μπορώ να καταλάβω εν γιατί;

Πώς μπορείς να αγαπάς κάποιο τζαι να του κάμνεις τούτο το πράμα;

Πώς μπορείς να θωρείς τον σύντροφο σου μες τα μάθκια τζαι να του λαλείς τόσα ψέματα;

Πώς μπορείς να έρκεσαι σπίτι σου, τζαι να τζίζεις του αθρώπου σου, με τα ίδια σιέρκα που πριν λίον έτζιζες κάποιου άλλου;

Πόσο εύκολα μπορείς να εμπιστευτείς οποιοδήποτε άλλο, άμα τζείνος που εθεώρας χρόνια ολόκληρα δικό σου άθρωπο, προδώνει σε;




Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός.. τζαι εμείς που την αγαπούμε εν να είμαστε δίπλα της.

Κανένας, όμως, ένεν ανάγκη να πληγώνεται τόσο.

Αν δεν είμαστε σίουροι, να μεν κάμνουμε αιώνιους όρκους.

Μπορεί να πληγώσουμε ανεπανόρθωτα κάποιο που πραγματικά αγαπήσαμε.

Ένα μασάζ μα τι μασάζ!

Είχε λίο καιρό που μια φίλη μου εμάσιετουν μου να πάω να κάμω μασάζ. Όσο παράξενο και αν ακούγεται, εκτός από τις σκόρπιες απόπειρες να μου κάμουν λίον πας τους ώμους οι φίλοι (που εστέφθηκαν με πλήρη αποτυχία αφού αντανακλαστικά εκάθησκα τους την πατσιά), δεν είχα κάμει μέχρι ψες επαγγελματικό μασάζ (όι το επαγγελματικό των 100 λιρών για τα έξτρα υπόψην σας..μην πάει αλλού το πονηρό σας μυαλουδάκι).

Της ιστορίας επροηγήθηκεν ο εξής διάλογος:

Φραπέ στη βεράντα μου με τη φιλενάδα μου...

Εγώ-Εψές πρέπει να ζαοτζοιμήθηκα..Πονώ δαμέ δεξιά που εν ο λαιμός..άσε που επήα να σκουπίσω σήμερα πριν έρτεις τη βεράντα τζαι νομίζω άνοιξεν η μέση μου.. Κοτζιακάρα κανονική στα 26. Η γιαγιά μου αππηά σιηνούιν κόρη τζαι εγώ ένα σκούπισμα τζαι ποφκάλουμαι...

Η φίλη- Κόρη είπα σου σιήλλιες φορές, πήεννε κάμε κανένα μασάζ να χαλαρώσεις. Εγώ έχω το στάνταρ μια φορά το μήνα. Δες το σαν treat for urself, κάτι που εν να σου κάμει καλό στην υγεία στην τελική. Να σου κλείσω ραντεβού στην τάδε.

Ε-Να σου πω την αλήθκεια ρε φιλενάδα , εν τζαι μπορώ πολλήν ώρα να μου μάχουνται πάνω μου.. Δαμέ κομμωτήριο πάω για τη ρίζα τζαι άμμα με λούνει στο λουστήρα η βοηθός, θέλω να την πατσίσω. Γονατά πάνω μου σάννα τζαι εν να μου φκάλει τα μύρα μου.

Φ-Ε σκέφτου πόσην αρνητική ενέργεια έσιεις μέσα σου μάνα μου! Άμα πας το λουστήρα εν αντέχεις πέντε λεπτά!

Ε-Τι αρνητική ενέργεια κόρη μου; Δαμέ κάμνει εφαρμογή την ενέργεια με τον τύπο του Άινστάιν πας τα ζινήσια μου!Αφού γονατά πάνω μου λαλώ σου! Εν πας τον αυχένα μου ούλλα τα 200 γραμμάρια βαφής που μου βάλλει;;;

Φ-Μουρμούρααα.. Απαισιόδοξη..Σφιγμένη φιλενάαας..... Ετέλειωσεν. Θα πιάσω την τάδε να σου κλείσω ραντεβού για μασάζ. Θα πάεις τζαι νύχτα ούτως ώστε μετά που εν να τελειώσεις να έρτεις σπίτι να τζοιμηθείς σαν το πουλούδιν!

Ε-Λαλώ σου εν θέλω!!

Φ-Σιωπή!

Να μεν τα πολυλογούμε.. Έκλεισε μου ραντεβού σε μια κοπέλα που άκουσα και εγώ προσωπικά ότι εν πολλά καλή μασέρ.

Εψές, κατά τις 8 επήα έφτασα στο ινστιτούτο. Την ώρα που έμπαινα έφκαινε μια άλλη κοπέλλα φανερά "χαλαρωμένη" και ανανεωμένη (το ένα της μάτι εκάμμαν παραπάνω που το άλλο), τζαι λέω στον εαυτό μου "Α, τελικά μπορεί όντως ναν καλή ιδέα".

Μπαίνω μέσα, η μασέρ, μια πολύ συμπαθητική και χαμογελαστή κοπέλα, με υποδέχεται. Τα φώτα είναι σβηστά, κεράκια ανάβουν γύρω από τη ξαπλώστρα (εν ξέρω ήνταλως αλλιώς το λαλούν το κρεβατάκι του μασέρ), καίγονται δύο essence sticks (άτε τωρά, εκκλησιά εν πάω γιατί τα λιβανίσματα ανακατώνουν με) και ακούγεται μια εξωτική "χτυπώ πας σε σωλήνες από παμπού" μουσικούδα..

"Ώστε είναι η πρώτη σου φορά που κάνεις μασάζ", αποκρίνεται με γλυκύτατη σιγανή φωνούλα η κοπελα..τόσο σιγανή,σε σημείο που της εζήτησα 2 φορές να μου ξανακάμει την ίδια ερώτηση.

"Ναι, η φίλη μου επιμένει ότι πρέπει να χαλαρώσω, έχω και κάτι μυικούς πόνους τον τελευταίο καιρό και είπα να δοκιμάσω", αποκρίνομαι.

"Ωραία! Βγάλε τα ρούχα σου, ξάπλωσε και εγώ πάω να κλειδώσω την πόρτα".

Τωρά γιατί τούτη η φράση μου λέει ότι το τι θα ακολουθήσει εν θα είναι μασάζ; Σκεφτείτε το υπό άλλο συγκείμενο επικοινωνίας και θα δείτε... :P

Η μασέρ επιστρέφει στο δωμάτιο και εγώ είμαι έτοιμη!

Ξεκινά από τα πόδια... Φτάνοντας στον πρώτο σύνδεσμο μυών νιώθω ένα οξύτατο πόνο να διαπερνά όλο μου το πόδι..

"ΑΑΑααα!", μου ξεφεύγει η πρώτη κραυγή.

"Χαλάρωσεεε..χαλάρωσεεε..Μη φοβάσαι..είναι φυσιολογικό να πονάς λίγο ώσπου να συνηθίσεις την πίεση..Θα κάνω όσο πιο απαλά γίνεταιιιι", μου λέει με καθησυχαστική φωνή η κοπέλα.. Να την πιστέψω;;;

Τελοσπάντων, το μαρτύριο συνεχίζεται. ΄Ώσπου μου τζίζει θέλω να της κάτσω την κλωτσιά.. Τζαι εκεί που πονώ παραπάνω, ασκεί μου παραπάνω πίεση.. Σφίγγουμαι..σφίγγουμαι να μεν τσιριλλήσω, προσπαθώ να σκέφτουμαι γκέισες να χορεύουν στον ρυθμό της "χτυπώ πας τα παμπού" μουσικής..προσπαθώ να σκεφτώ ότι προφανώς ο πόνος θα διώξει τα πιασίματα του ζαομαξιλαρκού τζαι της σκούπας.. θωρώ τα κεράκια και πιέζω τον εαυτό μου να συγκεντρωθεί στη φλόγα τους.. μυρίζουμαι τα essense sticks και εύχομαι να χασιήσιν πέρκει με πιάσει η μαστούρα τζαι εν νώθω τον πόνο..

Μπορώ να πω ότι στην μια ώρα και ένα τέταρτο μασάζ, η φάση που ένιωσα ότι εχαλάρωσα ήταν όταν ΕΣΤΑΜΑΤΑΝ ΝΑ ΜΕ ΤΡΙΦΚΕΙ ΣΑΝ ΤΟ ΠΑΣΤΟ ΤΟ ΚΡΕΑΣ.

Την ώρα που ετέλειωσεν η μασέρ, και αφού ένιωθα σαν να με εκλωτσούσαν δέκα ανοματοί σε όλα τα πιθανά μυικά κομμάθκια μου, γυρίζει και τι μου λαλεί:

"Ξέρεις, την ώρα που έκαμα την τελική κίνηση (ζίου ζίτσου) πάνω σου ένιωσα ότι το άγχος σου δεν έφυγε με τη δική μου εκπνοή (!!;;;).. Αλλά πιστεύω είναι επειδή δεν ήρθες καλά προετοιμασμένη και επειδή ήταν η πρώτη σου φορά".. Πάντα με το γλυκό της χαμογελαστό ύφος, μας την έσυρε κανονικά, σαν να μου ελάλεν αν δεν εδούλεψε πάνω σου, δεν φταίμε εμείς!

Anyway ήρτα σπίτι και δεν ήθελα να πέσω.. Νομίζω κάθε άλλο παρά χαλαρή με έκαμε το μασάζ.. Σήμερα το πρωί, σηκώστηκα 10 φορές πιο πιασμένη που τα προχτές και καθώς γράφω αυτό το ποστ,νιώθω πραγματικά ότι είμαι ένας χρησιμοποιημένος σάκος του μποξ. Αν με εδέρναν οι μιτσιοί στον Ύψωνα νομίζω θα ένιωθα λιότερο πόνο...

Υποθέτω, μερικά πράματα δεν κάμνουν για όλους τους ανθρώπους..

Άοοοοουυυυ...

Μια βελτιωμένη έκδοση των 10(+) Εντολών please;

Πριν προχωρήσω παρακάτω, θεωρώ απαραίτητο να αναφέρω τι εννοώ με τον όρο ηθική:
Η ηθική, το να ξεχωρίζεις δηλαδή το σωστό και το λάθος, δεν είναι κάτι στατικό και αδιάλλακτο, όπως μας παρουσιάζεται στα δόγματα, είναι ένα ζωντανό κομμάτι μέσα στον άνθρωπο, που εξελίσσεται μαζί με τη σκέψη του, όπως μας δείχνει η ιστορία μας, προς το καλύτερο. Το ότι αλλάζει, δεν την κάμνει κατανάγκην σχετικιστική έννοια, αντίθετα, είναι κάτι που μεταβαλλόμενο μας βοηθά να βελτιώνουμε τη ζωή της ανθρωπότητας. Ας μην ξεχνάμε ότι κάποτε το να απευθύνεσαι σε ένα άτομο από τη μαύρη φυλή ως κατώτερο ον, δεν εκλαμβανόταν από τον περισσότερο κόσμο (το λευκό), ως κάτι ανήθικο, παρόλο που αν κάτι τέτοιο γινόταν σήμερα στη δική μας εποχή, θεωρείται χωρίς καμία επιφύλαξη ρατσιστικό και απάνθρωπο. Όμως το zeitgeist (πνεύμα των καιρών), ευτυχώς αλλάζει, και από ότι φαίνεται, αλλάζει με τρόπο που τέτοιες ιδέες ,όπως η προηγούμενη, έχουν οριστεί πλέον στο μυαλό των περισσοτέρων ανθρώπων ως ανήθικες και άδικες.

Επειδή πιστεύω έντονα ότι υπάρχει σε μεγάλο βαθμό στον σημερινό κόσμο μια κοινή στάθμη ηθικής και, επειδή είναι επικίνδυνο να αφήνεται η ηθική στη σχετικότητα (πχ. "δε βαριέσαι ρε φίλε, όλα είναι σχετικά στην τελική"), γιατί αφήνει περιθώριο σε απάνθρωπες τακτικές (λιθοβολισμός μοιχαλίδων στην Σαουδική Αραβία) να δικαιολογούνται ως "σχετικές απόψεις", σε αυτή την ανάρτηση παρουσιάζω ένα κομμάτι της άποψης του Dawkins περί ηθικής, το οποίο πιστεύκω ότι προστατεύει από τη μια την ηθική από τον κίνδυνο της σχετικότητας και από την άλλη αφήνει περιθώριο να συμπληρωθούν και άλλες ηθικές αρχές, κάτι που αφήνει στους ανθρώπους περιθώριο για περαιτέρω βελτίωσης της ηθικής τους.

Παραθέτω τις εναλλακτικές Δέκα ( και περισσότερες) εντολές ηθικής, όπως τις παρουσιάζει ο Dawkins μέσα στο βιβλίου του "Η Περί Θεού αυταπάτη". Ο ίδιος χρησιμοποιεί της Δέκα (updated) Εντολές που βρήκε σε ιστοσελίδα στο ίντερνετ και τις συμπληρώνει με κάποιες δικές του. Αν έχετε καμιά καλή ιδέαν συμπληρώστε και εσείς !

Πριν αναφερθεί στις εντολές αυτές λέει:

"Με ποιον τρόπο όμως διακρίνουμε το σωστό και το λάθος;

Ανεξάρτητα από το πως θα απαντήσουμε σε αυτή την ερώτηση, γεγονός είναι ότι υπάρχει ένα είδος συναίνεσης ως προς το τι πράγματι θεωρούμαι σωστό ή λάθος-μια συναίνεση που επικρατεί σε εντυπωσιακά ευρεία κλίμακα... Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν προκαλούμε ανώφελο πόνο, πιστεύουμε στην ελευθερία του λόγου και την προστατεύουμε, ακόμη και αν διαφωνούμε για όσα λέγονται. Πληρώνουμε τους φόρους μας, δεν εξαπατούμε τους άλλους, δεν σκοτώνουμε, δεν διαπράττουμε αιμομιξία και, γενικά, δεν κάνουμε στους άλλους ό,τι δεν θα επιθυμούσαμε να μας κάνουν.

Μερικές από τούτες της χρηστές αρχές υπάρχουν και στα ιερά κείμενα, θαμμένες όμως κάτω από πολλά άλλα τα οποία κανένας έντιμος άνθρωπος δεν θα ήθελε να ενστερνιστεί-και δυστυχώς, τα ιερά βιβλία δεν παρέχουν κανόνες για τη διάκριση μεταξύ καλών και κακών ηθικών αρχών...Ένας καλός τρόπος για να εκφραστεί η συναινετική μας αυτή ηθική είναι να παρουσιαστεί ένας "Νέος Δεκάλογος", πράγμα που έχουν επιχειρήσει αρκετά άτομα και οργανισμοί...

• Μην κάνεις στους άλλους ό,τι δεν θα ήθελες να σου κάνουν εκείνοι.
• Σε ό,τι κι αν κάνεις, προσπάθησε να μην βλάπτεις κανένα.
• Να φέρεσαι στους συνανθρώπους σου, σε όλα τα έμβια όντα και στον κόσμο γενικότερα με αγάπη, εντιμότητα, ευσυνειδησία και σεβασμό.
• Μην παραβλέπεις το κακό όταν διαπράττεται, ούτε να αποφεύγεις να αποδώσεις δικαιοσύνη. Όμως να είσαι και πρόθυμος να συγχωρήσεις κάποιο για αδικήματα που έχει παραδεχθεί αυτοβούλως και για τα οποία έχει μετανιώσει.
• Ζήσε τη ζωή με αίσθημα χαράς και θαυμασμού.
• Να προσπαθείς να μαθαίνεις πάντα κάτι νέο.
• Να εξετάζεις όλα τα πράγματα, να ελέγχεις πάντα τις ιδέες σου βάσει των γεγονότων και να είσαι έτοιμος να αποκηρύξεις ακόμη και πεποιθήσεις που διαφυλάσσεις ως κόρη οφθαλμού, αν δεν συμβαδίζουν με αυτά.
• Ποτέ μη λογοκρίνεις ούτε να αποστρέφεσαι όσουν διαφέρουν από σένα, να σέβεσαι το δικαίωμα των άλλων να διαφωνούν μαζί σου.
• Να διαμορφώνεις τις απόψεις σου ανεξάρτητα, με βάση τη λογική και την πείρα σου. Μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να καθοδηγείται τυφλά από τους άλλους.
• Να αμφιβάλλεις για το καθετί. "

Και ακολούθως ο Dawkins βρίσκει θέση και για αυτές τις "εντολές":

• " Να απολαμβάνεις την ερωτική σου ζωή (εφόσον δεν βλάπτεις κάποιον άλλο) και να επιτρέπεις και στους άλλους να απολαμβάνουν κατ'ιδίαν τη δική τους, όποιες και να είναι οι προτιμήσεις τους, οι οποίες δεν σε αφορούν στο ελάχιστο.
• Μην κάνεις διακρίσεις και μην καταδυναστεύεις άλλα πλάσματα εξαιτίας φύλου, της φυλής σου ή (όσο είναι δυνατόν) του είδους τους.
• Μην κατηχείς τα παιδιά σου σε δόγματα. Δίδαξέ τα πώς να σκέφτονται ανεξάρτητα, πώς να αξιολογούν δεδομένα, αλλά και πώς να διαφωνουν μαζί σου.
• Να υπολογίζεις το μέλλον σε χρονική κλίμακα που ξεπερνά τη διάρκεια της δικής σου ζωής . "

Πηγή: Dawkins, R. (2007) Η Περί Θεού Αυταπάτη, Εκδόσεις Κάτοπτρο, Αθήνα.

Έχετε καμιά άλλη καλή ιδέα να προσθέσετε; :)

Δείξε μου την Αγία Γραφή (το κομμάτι που σε συμφέρει) για να σου πω ποιος είσαι

Παίρνω αφορμή σε σχέση με μια συζήτηση στο blog της tubemap για την ομοφυλοφιλία για τούτην την ανάρτηση.

Βλέπω γενικά σε τέτοιες συζητήσεις εκτός και εντός blogoκοσμου, ότι πολλοί άνθρωποι οι οποίοι έχουν κατά τα άλλα πολύ δίκαιες και ισοπολιτικές απόψεις για θέματα που άπτονται πολύ έντονων κοινωνικών συζητήσεων, τζαι πραγματικά πιστεύκω ότι ένεν ρατσιστές ούτε μισάνθρωποι, ούτε μη-λογικοί άθρωποι, να επικαλούνται χωρία της Αγίας Γραφής για να ορίσουν τις πηγές της δικής τους ηθικότητας τζαι κοσμοθεωρίας τζαι σε τελική ανάλυση να σου λαλούν «έτα ούλλα τα ηθικά σωστά που πρέπει να κάμνει ένας άθρωπος τζαμέ, όπως τα πεν ο Θεός».

Για παράδειγμα ένας καλός χριστιανός θα μου πει ότι, ο Χριστός-ένας κατά την άποψή μου ιδιαίτερα ηθικός καινοτόμος για την ανώμαλη εποχή του-αναφέρεται στην ηθική ανωτερότητα στο «να γυρίσεις και το άλλο μάγουλο» και όχι να σφάξεις τον άλλο για ψήλου πήδημα, πράγμα που εσυνηθίζαν οι συντοπίτες του εκείνη την εποχή... (Βέβαια ο Χριστός εν μας επισημαίνει κατανάγκην πότε πρέπει να σταματήσουμε να «τρώμε ξύλο» ως ένδειξη ηθικής ανωτερότητας, αλλά τούτο ένεν ακριβώς το πράμα που με απασχολεί δαμέ.)

Ας πάρουμε δεδομένο, ότι η Αγία Γραφή, και μιλώ για όλα τα κεφάλαια της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, θεωρείται από τους χριστιανούς ο ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ λόγος του Θεού, ασχέτως αν εν οι άνθρωποι που το εγράψαν, ας πούμε ότι οι χριστιανοί πιστεύουν ότι είναι ένα κείμενο θεόπνευστο το οποίο πρέπει να αποτελεί σημείο αναφοράς κάθε αθρώπου που θέλει ναν «καθ’εικόναν και καθ’ομοίωσιν» του Δημιουργού του. Αν κάποιος χριστιανός έχει διαφορετική άποψη, ρωτήστε οποιοδήποτε θεολόγο που θέλει να αποκαλείται χριστιανός ή απλά πηγαίνετε στην εκκλησία την Κυριακή.. Εν θα σας θκιαβάσουν αποσπάσματα που εγκυκλοπαίδειες, ή Σαίξπηρ, εν φυσιολογικό ότι οι αναφορές τους προέρχονται που την Αγία Γραφή και οποιαδήποτε θεολογική ανάλυση των κειμένων που γίνεται από μεταγενέστερους θεολόγους και ιεροκήρυκες, αυτό το θεόπνευστο κείμενο έχει ως αναφορά!

Το πρόβλημα στη συγκεκριμένη εικόνα όπως το βλέπω εγώ, τζαι φαντάζουμαι οποιοσδήποτε άθρωπος πιστεύκει ότι κάτι εν πάει καλά, είναι ότι στο «σύγχρονο χριστιανισμό» οι διάφοροι θεολόγοι-δικηγόροι του, ξεδιαλέγουν αποσπάσματα των Γραφών με τρόπο που να εξυπηρετούν την πίστη, για να ταιριάζει στα δεδομένα της εποχής της. Τούτο κατ'εμένα δεν είναι κακό καθαυτό, αλλά ουσιαστικά με πιο κριτήριο κάμνουν τούτην την επιλογή τζαι για παράδειγμα διούν ιδιαίτερη έμφαση στην Καινή μετά Χριστόν Διαθήκη, τζαι όι στην Παλαιά Διαθήκη; Το κριτήριο τους εν ο ένεν η προσωπική τους ανάλυση για το συγκεκριμένο θέμα; Δηλαδή οι ηθικοί κανόνες της ανάλυσής που παρουσιάζουν ως σωστή προς τον χριστιανό είναι αποτέλεσμα ενός ανθρώπινου αυτοσχεδιασμού; Ας αναφερθώ σε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα για να γίνω πιο σαφής.

Ξέρετε όλοι λίγο πολύ την ιστορία του Νώε στο βιβλίο της Γένεσης. Εν ολίγοις να σας τη θυμήσω:οι άνθρωποι έπεσαν στην εκτίμηση του θεού, έτσι αποφασίζει να τους πνίξει με έναν κατακλυσμό με εξαίρεση τον Νώε, την οικογένεια του τζαι δύο είδη από κάθε ζώο (προφανώς τα υπόλοιπα ζώα και έμβια όντα ήταν εξίσου αμαρτωλά με τους αθρώπους που του την εμπήκαν). Σε τούτο το σημείο, πολλοί χριστιανοί, και κυρίως οι θεολόγοι-δικηγόροι, εν μου πουν, «μα καρτέρα, εμείς δεν ερμηνεύουμε κυριολεκτικά το βιβλίο της Γένεσης ΠΛΕΟΝ αλλά συμβολικά, αλληγορικά». Μάλιστα.. Δηλαδή πέστε μου ειλικρινά..ΤΙ συμβολικό μήνυμα μπορεί ένας άθρωπος, και χειρότερα, ένα μωρό να πάρει που τούτη την ιστορία; Ότι ο θεός που αγαπά τους αθρώπους, κάμνει μια τεράστια γενοκτονία για να καθαρίσει τον μολυσμένο κόσμο; Και ξέρετε πολύ καλά ότι έχει κόσμο που πιστεύκει ότι ο κατακλυσμός πραγματικά επήρε θέση κάποτε σε τούτο τον κόσμο, τζαι δικαιολογεί φαινόμενα όπως το πιο πρόσφατο τσουνάμι, λέγοντας «εν σημάδι που το θεό ότι τζείνοι οι αθρώποι εκάμναν έκλυτη ζωη». ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!

Ας μεν παραμείνω στις σαδιστικές εμμονές του θεού της Παλαιάς Διαθήκης, μπορείτε αν θέλετε να τη διαβάσετε στην Αγία Γραφή, βρίσκοντας και άλλες αναφορές σε ένα θεό που καλεί τους ανθρώπους να σφάξουν στο όνομα του, να δώσουν τις κόρες τους για ομαδικό βιασμό, που πραγματικά εν καταλαβαίνω τι σοι ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟ τζαι ΗΘΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ μπορούν να έχουν τέθκοιες ιστορίες τρόμου.

Ας πάμε στην Καινή Διαθήκη, όπου το νέο version του θεού, ονόματι Χριστός, σίουρα είναι ένα τεράστιο update , ιδιαίτερα για την εποχή τζαι την περιοχή που εζούσε. Ας πούμε ότι για του χριστιανούς, ο Χριστός αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για πολλές καινοτόμες ιδέες του. Εν έσιει ιδέες που μπορεί να μεν τους βολεύκουν; Για παράδειγμα ο Χριστός είπε σαφέστατα «Οποιος έρχεται κοντά μου και δεν απαρνιέται τον πατέρα του και τη μητέρα του, τη γυναίκα του και τα παιδιά του, τους αδερφούς και τις αδερφές του, ακόμη και την ίδια του τη ζωή, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου». Talk about family values! Αναρωθκιούμαι ήντα άποψη ήσιε για το συγκεκριμένο θέμα η γεναίκα του αποστόλου Αντρέα, όταν ο άντρας της την άφηκε με πέντε έξι κοπελλούθκια για να ακολουθήσει το «δάσκαλό» του.

Βέβαια κάποιος θεολόγος-δικηγόρος και καλός χριστιανός εν να βουρήσει να μου πει ότι ο Χριστός αποτελεί την τέλεια εικόνα του πως πρέπει να είναι ένας άθρωπος, τζαι εν σε αναγκάζει να απαρνηθείς τα πάντα για τζείνον. Χαλόου; Είμαι η μόνη που εν θωρεί τα λόγια του; Δηλαδή ΤΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΤΕΛΙΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΛΑΜΒΑΝΩ ΩΣ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ ΠΙΟΝ ΡΕ ΠΑΙΘΚΙΑ;

Τζαι στο πόιντ μου, πώς μπορεί ένα βιβλίο το οποίο επιδέχεται προσωπικής ανάλυσης που τον καθένα μας να αποτελεί αναφορά για τις ηθικές μας αξίες τζαι τι εν σωστό να κάμνουμε; Με πιο κριτήριο ονομάζουμε ως συμβολικά-αλληγορικά κάποια πράματα που μας ξινίζουν τζαι κυριολεκτικά κάποια πράματα που μας βολεύκουν;;; Με την προσωπική μας άποψη τζαι ανάλυση;; Ε πέτε μου καλό, πού εν ο θεός στη συγκεκριμένη φάση;

Οπότε, την επόμενη φορά που εν να σκεφτείτε να αναφέρετε την Αγία Γραφή για να δικαιολογήσετε τα πιστεύω σας, θκιαβάστε ήνταμπου γράφει μέσα, γιατί πραγματικά πιστεύκω, ότι τέθκοιου είδους «θεόπνευστα» κείμενα, ασιεροθκιαλεμένα στην τελική τους φάση, εν μπορούν να αποτελούν σε καμιά περίπτωση πηγή ηθικών αξιών για τον άθρωπο. Μάλλον σενάριο για ταινίες τρόμου...